
Originally Posted by
tulip
ขำอ่า คุณไบร์ท
จริงๆ หลิปว่าเรื่องนี้น่าตั้งชื่อว่าน้ำตา 1 โอ่งมากกว่านะ แต่...ประเทศญี่ปุ่นเค้าไม่มีโอ่งแบบบ้านเราลืมไป
ขอบอกว่าดูไปเรื่อยๆ....คนดูนี่ไหล เป็นโอ่งค่ะ 555
ชอบตอนนั้น ที่แบบว่าซึ้งสุด ซีนนัมเบอร์วันในใจเท่าที่นึกออก ณ บัด now
ก็คือ ตอนที่น้องชายนางเอกรู้สึกอายพี่ตัวเองอ่าค่ะ
ปล. แนะนำเจ้าของกระทู้ดูเป็น original ภาษาญี่ปุ่นนะคะ (sub Thai)
พอดีหลิปฟังภาษายุ่นออกด้วย อูยยย มันแบบว่าเข้าถึงอารมณ์มากกกกก
ไบรท์ชอบตอนหลังๆ ที่นางเอกพยายามจะกดโทรศัพท์หาแม่ (ร้องจนมองทีวีไม่เห็น)
กับตอนที่แม่นางเอกมาเจอแล้วนางเอกบอกว่า "แม่จ๋า ช่วยหนูด้วย" ร้องตายไปหลายรอบ
When you have eliminated the impossible, whatever remains, however improbable, must be the truth
Sherlock Holmes