ขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกๆคนนะคะ สำหรับกำลังใจที่มีให้พวกเรามาตลอด ชีวิตยังต้องดำเนินต่อไปคะ ถึงแม้มันจะยาก

ถามตัวเองอยู่เหมือนกันนะคะว่า เมื่อก่อนตอนเรายังไม่มีนาตาลี กับตอนนี้ที่เราไม่มีเค๊าแล้ว มันช่างต่างกันจริงๆ

ทุกวันนี้ตื่นเช้ามายังต้องเดินไปหาเค๊า Morning เค๊าทุกวัน goodnight เค๊าทุกวัน มองไปทางไหน ก็เห็นแต่นาตาลี มีเค๊าทุกๆที่ในบ้าน ในใจ

พยามบอกตัวเองให้หยุดคิดถึงลูก แต่ดูเหมือนทุกวินาทีเค๊าอยู่ในสมองตลอดเวลา ภาพที่เค๊าหันมายิ้มให้ทุกครั้งเวลาเรียก ยังชัดเจนอยู่ในความทรงจำ

จำตอนที่พี่แหววบอกว่าตอนที่ลูกชายเสียพี่แหววไม่ร้องไห้เลย
เข้าใจเลยคะ ว่าพี่แหววรู้สึกยังงัย

น้ำก็กำลังเป็นเหมือนพี่แหววตอนนั้น คุณคริสต้องการกำลังใจอย่างมาก เค๊าเสียใจมากที่ต้องเสียนาตาลีไป ต้องบอกว่าคุณคริสเป็นพ่อที่เสียสละจริงๆคะ น้ำก็ได้แต่บอกเค๊าว่า เค๊าทำดีที่สุดแล้ว จะมีพ่อสักกี่คนบนโลกนี้ที่ยอมเสียสละให้ลูกได้ขนาดนี้
ถึงวันนี้น้ำต้องดูแลคุณคริสให้กลับมาเป็นปรกติ ทั้งร่างกาย จิตใจ ให้เร็วที่สุด ชีวิตเรายังต้องดำเนินต่อไปคะ

ขอบคุณพี่ๆน้องๆทุกๆคนนะคะ ที่เป็นกำลังใจให้ครอบครัวเล็กๆของเรา น้ำเชื่อว่า นาตาลีจะอยู่ในใจ ในความทรงจำของทุกๆคนตลอดไป