Quote Originally Posted by oohio View Post
น้องฝ้าย ต้องควบคุมพี่เลี้ยงหน่อยเป่าคะ เรื่องทำให้น้องกลัวเนี่ย สำคัญมาก ตอนเด็ก ๆ พี่โตมาแบบถูกหลอกให้กลัวนู่นนี่เหมือนกัน มันไม่ดีน่ะ ประมาณห้ามไปทุกอย่าง เด็กมันจะกลัวก่อนที่จะได้ลอง ลูกสาวพี่ อ่อนกว่าลูกน้องฝ้ายหน่อยนึง แต่ชีกล้ามาก ไปเพลกราวน์กัน พี่เป็นคนกลัวความสูง แต่ลูกพี่มันไปแล้ว ปีนไปเล่นสไลด์ตัวที่สูงที่สุด พี่แทบร้องไห้ เพราะพี่กลัวลูกตก ตอนนี้เลยพยายามจะให้พ่อเค้าเป็นคนพาไป เค้าไม่มีปัญหาเรื่องกลัวอะไร

ที่ไม่อยากให้หลอกเด็กว่าอย่าทำนั่นนะ อย่าทำนี่นะ มันเป็นการปลูกฝังให้เด็กเชื่อหรือกลัวอะไรที่มีจริงรึเปล่าก็ไม่รู้ แต่กลัวไว้ก่อน เอาเป็นว่าโตมานี่พี่ยังถามตัวเองเลย ว่าไอ้ที่แม่เคยบอกว่า อย่านอนกินเด๋วเป็นงูเนี่ย มันยังไง ก็คือง่าย ๆ มันจะดูเหมือนคนขี้เกียจ นอนกินอย่างนั้นอย่างนี้ ตุ๊กแกจะมากินตับ หรือสร้างตัวละครให้เด็กกลัวหรืออะไรอีก ไม่ดีเลย
ถ้าลูกดื้อ ห้ามแล้วไม่ฟัง ก็ปล่อยให้เค้าได้ลอง (ถ้าไม่เป็นอันตรายถึงชีวิต) ปล่อยให้ทำค่ะ ถ้าเค้าเจ็บแล้วเค้าจะจำ แค่ครั้งเดียวเท่านั้นล่ะ ดึงลิ้นชักหนีบมือ ร้อง..... จำ เปิดตู้แล้วปิดกระแทกมือ ร้อง.....จำ etc. เด็กมันต้องได้ลองน่ะ ฉะนั้น คนเลี้ยงสำคัญ

พี่เลี้ยงลูกเอง แรก ๆ ก็จะเป็นอย่างน้องฝ้ายนั่นแหละ หวงลูกมาก ก็นะ ลูกคนเดียวนี่ รักมากเป็นธรรมดา แต่ว่าอยากให้ปล่อยวางบ้าง อย่าโอ๋มาก เลี้ยงให้เค้าล้มแล้วลุกขึ้นยืนได้ด้วยตัวเอง ไม่ใช่ล้มแล้วเราวิ่งไปอุ้มหรือโอ๋เลย มันจะส่งผลถึงตอนโตน่ะ เป็นไรนิดหน่อย ก็อย่าพาไปหาหมอหรือ รพ.เลย ไม่สบาย ตัวร้อน ที่ทำได้ก็ให้ยาลดไข้ (สำหรับเด็ก) เด็กเล็กทำได้แค่นี้จริง ๆ ให้ทุก ๆ 4-6 ช.ม. คุมไม่ให้ไข้สูง ถ้าให้สองสามวันแล้วไม่ดีขึ้น อันนี้ถึงค่อยพาไปรพ. ลูกพี่ล้มตอน 6 เดือน คิ้วแตก พ่อเค้ายังไม่พาไปรพ. เลย ตอนนั้นพี่โมโห แต่สุดท้าย มันก็แห้งหายไปเอง ตอนนี้พี่มานึกดีใจที่เลี้ยงลูกที่เมกา อาจจะเป็นระบบ health care system ที่นี่มันห่วยแตกรึเปล่าก็ไม่แน่ใจ ทำให้พี่เลือกที่จะอดทน หรือเลือกที่จะช่วยเหลือตัวเองก่อน ที่จะพึ่งคนอื่น (โรงพยาบาล)

ปล. มีหลานที่ไทย เป็นลูกของลูกพี่ลูกน้อง ปวดท้องนิดหน่อย (จริง ๆ ก็ปวดมากนั่นแหละ) แต่เค้าเป็นโรคกระเพาะ คือปวดท้องแทนที่แม่จะให้ยาลดกรด เด็กอาจจะเสียดท้อง หรือมีลมในกระเพาะมาก ก็ไม่ทำ บอกว่าลูกอยากไปรพ. สุดท้าย ลูกไปนอนรพ. หมอให้ยาลดกรด ลดลม แล้วก็หายปวด เสียเงินค่าหมอ ค่ารพ. โดยใช่เหตุ

ยังไงเอาใจช่วยนะจ๊ะ (เป็นเพียงความคิดพี่นะน้องฝ้าย ถ้าไม่ชอบยังไงพี่ขอโทษไว้ ก่อนนะจ๊ะ)

พี่โอ๋ เปลี่ยน avater กับ Signature จนหนูจำไม่ได้เลยอ่ะค่ะ
ดีนะจำนางฟ้าองค์น้อยของพี่ได้

พูดถึง นอนกินเดี๋ยวเป็นงู หนูก็ยังงงถึงตอนนี้นะคะ แบบว่า อะไรกันเนี่ย
จะบอกว่าหนูก็ยังเชื่อนะคะ แล้วก็ ห้ามพูดตอนทำแกงจืดมะระ ไม่งั้นจะขม
(มันอะไรกันเนี่ย) 555

แล้วก็ไอ้หง่าว หนูกลัวไอ้หง่าวจนถึงทุกวันนี้ คุณยายหลอกประจำเวลาหนูแอบขึ้นไปข้างบนบ้านคนเดียว เซ็งยายมากมาก
ทุกวันนี้กว่าจะหายกลัว เลิกวิ่งตอนขึ้นบันได ใช้เวลานานมากเลยค่ะ (แต่ตอนนี้ไม่กลัวแย้ว)

ส่วนลูก .... เรื่องมันยาวค่ะพี่โอ๋ มีมี story แยะ
หนูโพสต์ที่กระทู้คุณ my_nim ตั้งแต่เช้า

เพิ่งจะมาเห็นทู้พี่โอ๋ตอนดึกเนี่ยเลยค่ะ ขอเล่าให้พี่ฟังเพิ่มว่า
หนูคิดผิดเลยที่คลอดลูกที่ไทย (เฉพาะสำหรับตัวหนูคนเดียวนะคะ)
ครอบครัวอื่น ๆ อาจไม่คิดเหมือนหนูคร่า)

ตอนแรกคลอดที่ ตปท. ก็ดีอยู่แล้ว แต่กลัวโน่นกลัวนี่
แถมหนูก็ไม่ค่อยจะแข็งแรงเลยต้องกลับมาคลอดที่ไทย
พี่อยู่ต่างประเทศ ระบบเค้าดีมากมาก คนส่วนใหญ่เค้าไม่ค่อยไปโรงพยาบาลกันเลย
แล้วรัฐบาลก็ support เต็มที่เรื่องการหยุดงาน
การดูแลเด็กก็ดี เฮ่อคิดแล้วเสียดายค่ะ
อยากจะเอาลูกใส่ท้องเข้าไปใหม่ซะจริง
หนูเคยจะไปซื้อยา ต้องไปศูนย์อะไรซักอย่างต้องรอบัตรคิว
(จ่ายตังค์ก่อนด้วยนะ) เพื่อขอคำปรึกษาจากแพทย์
เพื่อนำใบแพทย์ ไปซื้อยาตามร้านขายยาข้างทาง
แสดงว่า การจ่ายยาของต่างประเทศ ต้องเข้มงวดมากมาก
แต่พี่คะ เมืองไทยบ้านเรา มันง่ายกว่าปลอกกล้วยเข้าปากอีกค่ะ
ที่บ้านเลยต้องพึ่งหมอกันหมด แถมค่าเงินบ้านเราน้อย
เราเลยคิดว่า นอนโรงพยาบาล มีประกันสุขภาพ คุ้มสุด
อยู่ใกล้มือหมอด้วยอีกต่างหาก

สุดท้ายเข้าประเด็นที่ว่า พี่เลี้ยงหลอกให้ลูกกลัว
ต้องบอกแล้วค่ะ ต่อไปนี้จะต้องย้ำแล้วด้วย เซ็งจิตจริง ๆ
เลี้ยงเองดีที่สุดค่ะ คอนเฟิร์ม บางทีไม่รู้จะทำไง
ยิ่งตอนหัดขับรถไปส่งลูกที่โรงเรียน
เค้าชอบกระโดดมานั่งหน้าพวงมาลัย เปิดเสื้อเราจะกินนม
รถจะชนหลายครั้งแล้วค่ะพี่ พี่เลี้ยงจับก็โดนลูกตบ
พี่เลี้ยงเลยต้องขู่ว่าตำรวจจะมาจับตัว ถึงจะยอม

ยังไงก็สู้ ๆ อยู่แล้วค่ะพี่
ขอบคุณพี่มากนะคะ ฝากBig Kiss Angle น้อยด้วยจ้า