Quote Originally Posted by oohio View Post
น้องฝ้าย
พี่เข้าใจนะ ถ้าจะเปรียบระบบ healthcare system ของเมกากับไทยอ่ะ เปรียบกันไม่ได้เลย ถึงแม้พี่จะอยู่ตรงนี้ พี่ก็ยังรู้สึกว่า ระบบของไทยน่ะสุดยอดแล้ว ส่วนเรื่องคลอดลูกน่ะ แว้ก พี่อยากกลับไปคลอดที่ไทยจะตาย ได้ยินประสบการณ์คนคลอดลูกที่เมกาแล้วน่ากลัว คือมันเลือกไม่ได้ไง ว่าจะผ่าคลอดหรือยังไง นอกจากครรภ์มีปัญหาน่ะถึงจะเลือกผ่าได้ (ล่าสุดได้ยินพยาบาลที่คลินิคทำฟันเล่าให้ฟังว่าเค้าคลอดแบบธรรมชาติ หมอทำไงไม่รู้ บล็อกหลังพลาดสองครั้ง แล้วบล็อกไม่ได้อีก เค้าต้องทนเจ็บ 35 ช.ม.จนกว่าจะคลอดน่ะ พี่ฟังแล้วหืม ถ้าเป็นพี่นี่คงแกล้งเป็นลมตายอ่ะ ตั้ง 35 ช.ม. หมอยังไม่ผ่าให้เลย ไม่รู้ทำไม

ที่พี่บอกว่าพี่ดีใจที่ได้เลี้ยงลูกที่นี่ เหตุผลอย่างเดียวเลย คือมันทำให้เราแกร่งอ่ะ เลือกที่จะช่วยเหลือตัวเองก่อนที่จะไปรพ. หรือคิดจะไปหาหมอนั่นแหละจ้ะ ที่พี่หมายถึงในเม้นท์ก่อน ส่วนเรื่องคลอดหรือเลี้ยงลูกที่ไทย ที่ดีที่สุดคือ อยู่ใกล้กับพ่อแม่พี่น้อง เหนื่อยก็ยังมีคนช่วยเลี้ยง ให้ได้พักบ้าง ไม่เครีียดมากจนเกินไป มันก็มีทั้งดีและไม่ดีแตกต่างกันไปอ่ะจ้ะ

ส่วนเรื่องพี่เลี้ยง อืม ก็ต้องค่อย ๆ ฝึกกันไปเนอะ ให้คนอื่นเลี้ยง มันจะไม่ได้ดังใจอย่างที่เราต้องการเสมอ ส่วนเรื่องขับรถไปรร. น้องฝ้ายไม่ได้หัดเค้านั่งคาร์ซีทเหรอ ถ้าไม่เคย จะมาหัดป่านนี้แล้วเค้าจะยอมมั้ยเนอะ พี่ก็ไม่แน่ใจ แต่มันปลอดภัยจริง ๆ จ้ะ ที่ไทยเรายังไม่มีเป็นกฏหมายบังคับใช่เป่าเรื่องคาร์ซีทเนี่ย จริง ๆ มีมันก็ดีเนอะ แต่ว่าก็อีกล่ะ เรายังโตกันมาแบบไม่มีคาร์ซีทได้เลย

เด๋วพี่จะกลับไปอ่านที่กระทู้นั้นก่อน ที่ฝ้ายโพสต์ไว้อ่ะ ยังไงเอารูปตัวน้อยมาอัพเดทมั่งเน่อ จุ๊บ ๆ จ๊ะ
พี่โอ๋คะ ในความรู้สึกฝ้าย ฝ้ายก็ว่าพี่โอ๋โชคดีอยู่ดี ฝ้ายยังอยากลอง ไปคลอดที่โน่นอยู่นะคะ ฝ้ายคลอดเองที่ไทย เจ็บ แต่ยังไม่สุด ฝ้ายอยากเลี้ยงลองเลี้ยงเองแบบ คนเดียว อยากอยู่อากาศดีดี อยากพาลูกไปเดินเล่นทุกวัน อยู่ที่ไทย ฝ้ายไม่ได้อยู่หมู่บ้านใหญ่โต ก็ไม่มีสนามเด็กเล่นกะเค้า ไม่มีสระว่ายน้ำ เบื่อมากกับการไปเดินห้าง และพาไปหมู่บ้านเพื่อน

ส่วนเรื่องพี่เลี้ยง ต้องคุยยาวค่ะ เล่าแปดวันก็ไม่หมด

วันนี้ลูกก็ไม่สบายค่ะ ฝ้ายก็พยายามลุย ๆ อยู่ ไม่พาไปโรงพยาบาลแล้ว ให้นอนพักแล้วกินยา
หมอที่โรงพยาบาลก็จะให้นอนอยู่นั่น แต่ฝ้ายเอายากลับมากินที่บ้านค่ะ
เนี่ยก็วิ่งเตาะแตะอยู่ข้าง ๆ


Quote Originally Posted by srichardson View Post
พี่เป็นคนที่เลี้ยงลูกเองมากับมือ ขอย้ำว่าเลี้ยงเองแบบไม่มีพี่เลี้ยงด้วยจนลูกคนโตอายุได้ 3 ขวบและคนเล้กได้ ขวบเศษๆถึงได้มายอมมีพี่เลี้ยง คุณแม่พี่ยังแปลกใจมากพูดเลย "ฉันไม่เคยคิดเลยว่าเธอจะเลี้ยงลูกเองได้" เพราะว่าที่บ้านพี่จะรู้ว่าพี่อ่ะคุณหนูมาก ทำอะไรก้อไม่เป็น และไม่อยากทำด้วย ฮิๆๆ สาเหตุที่ไม่อยากมีพี่เลี้ยงคือ

1. เป็นคนที่ห่วงลูกมาก นอยด์ไปหมดกลัวเค้าเลี้ยงลูกเราไม่ดี กลัวไม่สะอาด กลัวเค้าแอบตีลูกเรา
2. บอกตรงๆว่าจะอิจฉา มากถ้าลูกติดพี่เลี้ยง จะไม่อยากให้ลูกเรา ติดใครมากไปกว่าเราเลย
3. อยากจะเป็นคนแรกที่ได้ยินคำพูดแรกของลูก ก้าวเดินในก้าวแรกของลูก และพัฒนาการต่างๆของลูกด้วยตัวเองแทนที่จะเป็นพี่เลี้ยงค่ะ (ยกให้สามีกับคุณตาคุณยาย ที่ยอมให้ได้ )

พี่เห็นด้วยและคิดเหมือนน้องอ้อ เรื่องที่อย่าสอนให้ลูกกลัว แต่พี่จะสอนให้เค้ามีเหตุผลมากกว่า อย่างตอนเล็ก เวลาที่เค้าดื้อไม่ฟังเรา แต่ว่าอยากลองเช่นจะเอามือใส่เข้าไปในพัดลม พี่ก้อจะกระดาษมาทำใบพัดแล้วแสดงให้เค้าดูว่าใบพัดของพัดลมจะ ปัดมือของลูกแบบนี้นะแต่ว่าใบพัดของจริงเนี้ยมันแข็งกว่านี่อีกลองจับดูซิ แล้วก้อปิดพัดลมให้เค้าจับใบพัดดู เพราะฉะนั้นมันต้องเจ็บน่าดูเลยนะถ้ามันตัดมือลุกเนี้ย ถ้าไม่เชื่อลูกลองเอามือใส่ก้อได้ อ่ะลองดูเลย และเค้าก้อจะไม่ทำ

เห็นคุณ cottonchef บอกว่าลูกปีนตัวจะกินนมตอนที่ขับรถอยู่น่าจะให้ลูกนั่ง car seat นะค่ะของลูกพี่เค้านั่งมาตั้งแต่แรกเกิดเลยค่ะ พี่ไม่เคยอุ้มลุกเลยแม้กระทั่งว่าเราไม่ได้ขับรถเองก้อเถอะ ปลอดภัยกว่าเยอะเลย และลุกพี่เค้าก้อจะชินค่ะ ใหม่ๆทะเลาะกับคุณแม่พี่จะตายเรื่องนั่ง car seat เนี้ยเพราะคุณยาย เธอบ่นหาว่า "มัดหลานเธอ ไม่ให้ได้กระดิกกระเดี้ยไปไหน" แต่ว่าพี่ไม่กับคุณสามีไม่ยอมจนท้ายสุดเธอก้อต้องยอมค่ะ

คราวหลังแทนที่จะบอกว่าตำรวจจะจับให้แกล้งบอกว่า "ถ้าหนูปีนขึ้นมาบนตัวคุณแม่อีกตอนที่คุณแม่กำลังขับรถเนี้ย มันจะเกิดอุบัติเหตุได้นะค่ะ แล้วลุกก้อจะเจ็บตัวคุณแม่กับพี่เลี้ยงก้อจะเจ็บตัวกันหมด และเราต้องไปนอนโรงพยาบาลไม่ได้ออกไปเที่ยวไหนกันอีก ลูกคงไม่อยากเจ็บตัวและไม่อยากไปนอนที่โรงพยาบาลใช่มั้ยค่ะ" ดีกว่ามั้ย




ข้อ 1 นี่เหมือนกันตอนแรก ๆ ค่ะ ตอนหลัง เริ่มจ้างมาช่วยเรื่องอื่น ๆ ของลูก บางทีก็ลองให้เค้าเอาตัวรอดกับการอยู่รวมกันคนอื่นอยู่ เราแอบมอง ปรากฎว่าเราเห็นว่าเค้ามีสัญชาติญาณการเอาตัวรอดสูงมากเลยค่ะ อยู่กับพี่เลี้ยงสองคนนะคะ เรียบร้อยว่าง่ายมาก แต่พอเห็นแม่มาปุ๊ป พี่เลี้ยงโดนกรี๊ด โดนตีทุกที

ข้อ 2 นึกว่าเราเป็นคนเดียวซะอีก ขนาดทุกวันนี้ยังถามลูกอยู่เลยว่า รักเรามั๊ย ถามอยู่นั่น ถามจนลูกรำคาญ ถามทุกวัน เวลาลูกวิ่งไปหาพี่เลี้ยงก็น้อยใจ เราก็ะแกล้งทำเสียง ฮือ ๆ ให้ลูกกลับมาหาเรา ขำมาก

ข้อ 3 เราก็จดไดอารี่ไว้ทุกวันทุกการเปลี่ยนแปลงเลยค่ะ


ส่วนเรื่องขับรถ คิดเหมือนกันจะใช้คาร์ซีท แต่กลัวซื้อมาแล้วลูกไม่นั่ง
เสียดายมากเลยค่ะเพราะคาร์ซีทดีดีก็แพงเอาการอยู่ นี่ก็พยายามให้พี่เลี้ยงจับ แต่ก็จับไม่ได้ซักทีค่ะวันก่อนก็โดนตีก้นไป หนึ่งที เพราะว่าร้องไห้ งองแง
ไม่ยอมอยู่กะที่ กระโดดมานั่งตักเราอีกเราขับรถไปก็เสียวไปค่ะ กลัวเกิดอุบัติเหตุมากมาก