เมื่อวาน(17เมษายน2553) ได้มีโอกาสไปร่วมชุมนุมที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ กับกลุ่มคน

เสื้อหลากสี ที่ถูกกลุ่มเสื้อแดงยึดกรุงเทพมาร่วมเดือน อดทนต่อการใช้อำนาจบาทใหญ่

ที่มีแต่ความถ่อย ความเถื่อน ยึดถนนหนทางเป็นของตัวเอง ข่มเหงรังแกคนที่ไม่เห็นด้วย

ทำให้เสื้อแดงหลายคนเข้าใจผิด คิดว่า ทำอะไรก็ได้ ไม่ผิด ขับรถซ้อนสาม ไม่ใส่หมวกกัน

น็อค ตำรวจ(มะเขือเทศ) ก็ไม่กล้าจับ เวลาไปไหนบีบแตร โห่ฮาแค่ไหนก็ได้คนอื่นต้อง

หลบให้ แค่อ้างคำว่า ประชาธิปไตย สิทธิและเสรีภาพ อยากถามกลับว่ารู้คำหมายของ

มัน จริงๆหรือไม่ หรือแค่ท่องเป็นนกแก้วนกขุนทองตามที่แกนนำบอก แต่พฤติกรรมที่ทำ

ทุก วันนี้ก็บอกคำตอบอยู่แล้ว

บรรยากาศเมื่อวาน เห็นแล้วชื่นใจมากที่มีคนมาร่วมเยอะมากๆๆเลย

ยิ่งทางลงจาก BTS เดินมาลงสะพานลอยที่อนุสาวรีย์ มีคนเดินลงมาไม่ขาดสาย

จนเต็มอนุสาวรีย์แทบจะล้นออกไปนอกถนน หมอตุลย์ต้องบอกให้การ์ดช่วยดู

จะได้ไม่รบกวนการจราจร ไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน มีรถหลายคันจอดโบกธง

ชูรูปในหลวง บางคันก็โบกมือให้กำลังใจ

ตอนร้องเพลงมีหลายคน ขอเพลง หนักแผ่นดิน แบบหลายรอบๆมอบให้ใครคง

ไม่ต้องบอก ยิ่งตอนร้องเพลงชาติ เพลงสรรเสริญพระบารมี ทุกคนเปล่งเสียงดัง

มีบางคนน้ำตาซึม และตอนร้องเพลงรักเธอประเทศไทย โดยเฉพาะประโยคที่ว่า

" จะยอมให้ใครมาทำร้ายเธอเป็นไปได้ไง แม้ตายก็ต้องยอม รักเธอประเทศไทย "

หลายคนตะโกนกันสุดเสียง ไม่เคยร้องเพลงเหล่านี้ครั้งใดแล้วรู้สึกซาบซึ้งและน้ำตาซึม

อย่างนี้มานานแล้ว

มีนักข่าวและชาวต่างชาติเข้ามาถ่ายรูปเลยแอบถ่ายบ้าง