วันศุกร์ ที่ 6 พฤศจิกายน 2552


...เขาคือใส้ศึกให้ต่างชาติมาเหยียบย่ำเรา

Posted by สุทธิชัย หยุ่น

ใครว่า ทักษิณ ชินวัตร เป็นคนเก่งกาจสามารถ เรื่องเกมการเมืองเหนือชั้นกว่าใครๆ?
ผมว่าเสด็จ "ฮุนเซน" เป็นไหนๆ
เพราะพอนายกฯ กัมพูชา ประกาศแต่งตั้งอดีตนายกฯ ประเทศไทยเป็น "ที่ปรึกษาเศรษฐกิจ" ของเขา นั่นคือสัญญาณว่า เขาเป็นคนคุมเกมการเมืองระหว่างสองประเทศนี้ได้แล้ว
ยิ่งเมื่อทักษิณ ไม่ปฏิเสธและพร้อมจะ "เล่นเกมนี้ด้วย" คนในต่างประเทศก็ต้องวิเคราะห์ว่าไทยตกเป็นเบี้ยล่างทันที
และเมื่อฮุนเซน สำทับว่าแม้รัฐบาล อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ จะขอตัวทักษิณกลับประเทศไทยในฐานะ "ผู้ร้ายข้ามแดน" ก็จะไม่ส่งตัวให้เพราะทักษิณเป็นเพื่อน และทักษิณ ไม่ได้รับความเป็นธรรม ก็เท่ากับเป็นการประกาศสงครามทางการเมืองกับไทย
และทักษิณอยู่ข้างฮุนเซน ในการทำศึกสงครามครั้งนี้กับประเทศบ้านเกิดของตัวเอง
ทักษิณ อาจจะนึกว่าตัวเองกำลัง "ใช้" ฮุนเซนให้เกิดประโยชน์ กับการดิ้นรนกลับไปเป็นใหญ่ที่ไทย แต่หนีไม่พ้นที่ฮุนเซน จะต้องมองกระหยิ่มอยู่ในใจว่าตนสามารถจะใช้ทักษิณ มาเป็นเครื่องมือเพิ่มอำนาจการต่อรองกับรัฐบาลไทยอย่างง่ายดาย
เพราะฮุนเซน ปล่อยให้ทักษิณ นึกว่าตัวเองฉลาด ทั้งๆ ที่ฮุนเซน ใช้เกมเหนือเมฆกว่าอย่างไม่ต้องสงสัย
ต้องวิเคราะห์ลึกลงไปอีกว่าทำไมฮุนเซน ไม่ตั้งให้ทักษิณ เป็นที่ปรึกษาส่วนตัวธรรมดา? ทำไมต้องออกเป็นพระราชกฤษฎีกาโดยกษัตริย์เจ้าสีหมุนี "ตามข้อเสนอของนายกฯ ฮุนเซน"?
คำตอบก็คือฮุนเซน ต้องการ "สร้างเรื่อง" กับรัฐบาลไทยในระดับการเมืองสูงสุด... เพื่อให้แน่ใจว่าคนไทยจะต้องแตกแยกกันครั้งใหญ่อีกครั้ง
เพราะคนที่เห็นด้วยกับไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้ จะต้องออกมาแสดงความเห็นกันอย่างดุเดือดอีกรอบหนึ่ง และคนที่ได้คือฮุนเซนแต่เพียงคนเดียวเพราะทักษิณคือเบี้ยทางการเมือง
ทักษิณ คิดว่าตัวเองเป็นคนชนะ ทั้งๆ ที่ประเทศไทยแพ้เขมรในเกมนี้อย่างหมดรูป
ทำไมผมจึงบอกว่าทักษิณ แพ้? เพราะต่อไปนี้ ไม่ว่าฮุนเซนจะเดินเรื่องอะไรเกี่ยวกับประเทศไทย หากเป็นเรื่องที่คนไทยไม่พอใจ หรือออกมาเป็นภาพว่ากัมพูชา เอารัดเอาเปรียบไทย ฮุนเซน ก็สามารถจะบอกได้ว่าคนที่ให้คำปรึกษาเขาในเรื่องนั้นๆ คืออดีตนายกฯ ของไทยเองต่างหากเล่า
ฮุนเซน สามารถทำให้คนไทยตีกันเองได้อย่างแยบยลและแนบเนียนยิ่ง
ถามว่าหากรัฐบาลเขมรกับไทย ต้องเจรจากันอย่างเข้มข้นและดุดัน เกี่ยวกับเรื่องผลประโยชน์ตรงชายแดน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องพระวิหารหรือแหล่งน้ำมันและก๊าซรรมชาติ ทักษิณ จะอยู่ข้างไหน?
หากทักษิณ แนะนำฮุนเซน ไปในทางที่ผู้นำกัมพูชา ไม่เห็นด้วย เขาก็ไม่จำเป็นต้องฟัง
แต่หากทักษิณ แนะนำไปในทางที่เขมรได้ประโยชน์เพราะอดีตนายกฯ ไทยย่อมมีข้อมูลภายในของไทยเอง หรือรู้วิธีการต่อรองกับฝ่ายไทย ฮุนเซน ก็กระโดดเข้างับเพื่อให้ตนเองได้เปรียบในการต่อรอง
พลาดท่าพลาดทางอย่างไร ฮุนเซน ก็ยังสามารถจะโบ้ยเรื่องเลวๆ ไปที่ทักษิณได้
เพราะทักษิณ ในฐานะใหม่คือ "ที่ปรึกษาของนายกฯ เขมร" ไม่ใช่ "ราษฎรไทยที่เห็นประโยชน์ของประเทศไทยมาก่อนกัมพูชา"
น่าอดสูครับ
ทักษิณ เคยถูกคนจำนวนไม่น้อย มองว่าแยกไม่ออกระหว่างผลประโยชน์ของชาติ กับผลประโยชน์ส่วนตน
วันนี้ทักษิณกำลังจะถูกมองในทางที่เลวร้ายกว่านั้นอีก... นั่นคือถ้าเขารับตำแหน่งที่ปรึกษาของฮุนเซน เขาก็แยกไม่ออกระหว่างผลประโยชน์ของประเทศไทยกับของกัมพูชา
ข้อกล่าวหาเรื่อง "ทรยศต่อชาติ" และ "ไส้ศึก" ก็จะพรั่งพรูออกมาจากบ้านเกิดเมืองนอนของคุณ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
จะเอาอย่างนั้นหรือ?
ไปกราบขอความกรุณาและขออนุญาตสมเด็จฮุนเซน ที่จะลาออกก่อนรับตำแหน่งเถอะ...
เพราะตราบาปนี้จะอยู่ติดตัวไปนานแสนนาน



อันนี้ตั้งแต่ปี 2502 แล้วค่ะ


" สัปดาห์นี้มีเรื่องความเมืองใหญ่ไทยถูกฟ้องขับไล่ขึ้นโรงศาล
เคยเป็นเรื่องโต้เถียงกันมานานที่ยอดเขาพระวิหารรู้ทั่วกัน
กะลาครอบมานานโบราณว่าพอแลเห็นท้องฟ้าก็หุนหัน
คิดว่าตนนั้นใหญ่ใครไม่ทันทำกำเริบเสิบสันทุกอย่างไป
อันคนไทยนั้นสุภาพไม่หยาบหยามเห็นใครหย่อนอ่อนความก็ยกให้
ถึงล่วงเกินพลาดพลั้งยังอภัยด้วยเห็นใจว่ายังเยาว์เบาความคิด
เขียนบทความด่าตะบึงถึงหัวหูไทยก็ยังนิ่งอยู่ไม่ถือผิด
สั่งถอนทูตเอิกเกริกเลิกเป็นมิตรแล้วกลับติดตามต่อขอคืนดี
ไทยก็ยอมตามใจไม่ดึงดื้อเพราะไทยถือเขมรผองเหมือนน้องพี่
คิดตกลงปลงกันได้ด้วยไมตรีถึงคราวนี้ใจเขมรแลเห็นกัน
หากไทยจำล้ำเลิกบ้างอ้างขอบเขตเมืองเขมรทั้งประเทศของใครนั่น ?
ใครเล่าตั้งวงศ์กษัตริย์ปัจจุบันองค์ด้วงนั้นคือใครที่ไหนมา ?
เป็นเพียงเจ้าไม่มีศาลซมซานวิ่งได้แอบอิงอำนาจไทยจึงใหญ่กล้า
ทัพไทยช่วยปราบศัตรูกู้พาราสถาปนาจัดระบอบให้ครอบครอง
ได้เดชไทยไปคุ้มกะลาหัวจึงตั้งตัวขึ้นมาอย่างจองหอง
เป็นข้าขัณฑสีมาฝ่าละอองส่งดอกไม้เงินทองตลอดมา
ไม่เหลียวดูโภไคไอศวรรย์ทั้งเครื่องราชกกุธภัณฑ์เป็นหนักหนา
ฝีมือไทยแน่นักประจักษ์ตาเพราะทรงพระกรุณาประทานไป
มีพระคุณจุนเจือเหลือประมาณถึงลูกหลานกลับเนรคุณได้
สมกับคำโบราณท่านว่าไว้อย่าไว้ใจเขมรเห็นจริงเอย ...

ม . ร . ว . คึกฤทธิ์ ปราโมช
หนังสือพิมพ์สยามรัฐสัปดาห์วิจารณ์
๑๘ ตุลาคม ๒๕๐๒