กรณีของเราคล้ายๆกันค่ะ ตอนนั้นเพิ่งเริ่มทำร้าน ยุ่งมาก อีกอย่างไม่เคยเลี้ยงเด็ก พอมีลูกก็จ้างพี่เลี้ยงมาเลี้ยง (อยู่กันเอง 3คนพ่อแม่ลูก) เช้ามาเย็นกลับ เลี้ยงตั้งแต่ลูกอายุได้ 1.5 เดือน เค้าก็เลี้ยงดีรักและดูแลอย่างดี เสียอย่างเดียว รู้ใจลูกมากไปหน่อย ทำให้ลูกเราไม่ต้องเรียกร้องใดๆ แค่มองตาก็รู้ใจกัน ทำให้ลูกเราไม่ได้หัดพูด

เราพาลูกไปฉีดวัคซีนกับคุณหมอที่ชำนาญด้านพัฒนาการด้วย พออายุ 1.5ปี คุณหมอแนะนำให้เราพาลูกไปเตรียมความพร้อมที่โรงเรียนอนุบาล เพื่อที่ลูกได้เห็นเพื่อนๆรุ่นเดียวกันพูดคุย จะได้อยากสื่อสารกับเพื่อนๆ จะได้ยอมหัดพูด เพราะตรวจดูแล้ว หู คอ ปากลูกปกติดี ไม่ได้มีปัญหาใดๆ ที่จะทำให้พูดไม่ได้

หลังจากนั้นเราก็หาและได้ที่จะพาลูกไป ตอนอายุ 1.6 ปี หลังจากไปสักพักลูกก็เริ่มสื่อสารได้ อาจจะพูดไม่ชัดเมื่อเทียบกับเด็กอายุไล่เลี่ยกัน แต่ที่เราชอบคือ ลูกมีระเบียบวินัยมาก เวลาทานข้าวต้องนั่งทานเป็นที่เป็นทาง ทานข้าวได้เองไม่ต้องป้อน พูดเพราะมี คะ ขา เจอผู้ใหญ่ก็สวัสดีโดยไม่ต้องบอก เมื่อเทียบกับลูกๆเพื่อนที่อายุเท่ากัน กินข้าวทีต้องให้พี่เลี้ยงเดินตาม ป้อนไปวิ่งเล่นไป กินข้าวเองก็ไม่ได้ต้องป้อน ถึงเวลาอาบน้ำ เวลานอนต่างๆก็เป็นเวลา

ส่วนเรื่องไม่สบายก็เป็นอย่างที่ทุกท่านบอก ซึ่งต้องผ่านช่วงนั้นทุกคน ไม่ว่าจะไปเรียนตอน 3 ขวบก็ตาม เพราะเด็กเล็กเรียนห้องแอร์ พอมีคนหนึ่งเป็นหวัดไม่สบายก็เป็นติดๆกันไปหมด อันนี้แหละค่ะที่ทำให้หนักใจ

ยังไง คุณแม่ลองพิจารณาที่ที่จะพาน้องไปฝากนิดนึงนะคะ ว่าการดูแลเป็นอย่างไร ไปตอนสายๆหน่อยก็ดี จะได้ดูว่าเค้าดูเด็กๆอย่างไร