คุณพ่อเราโดนเพื่อนสนิทยืมเงินค่ะ
ให้ไป แล้วก็ไม่เคยได้คืน และคงไม่ได้แล้วค่ะ
ตอนนี้ลูกสาวเพื่อนพ่อคนนั้นเป็นถึงผู้พิพากษาแล้ว มีหน้ามีตาในสังคม แต่หลบหลีกไม่คืนเงินพ่อเรา
ไม่เข้าใจว่าเค้าไม่รู้สึกอะไรกันบ้างเลยหรืออย่างไร พูดง่ายๆยอมอายดีกว่าต้องคืนเงิน
และปาป๊าแฟนเราก็โดนโกงค่ะ ทำหมู่บ้านกับเพื่อนโดนโกงไปเป็นสิบๆล้านเหมือนกันค่ะ
แล้วชอบให้เงินคนอื่นยืม แต่ไม่เคยได้คืนหลายล้านอยู่
ตอนนี้ก็ไม่ได้คิดว่าจะได้คืนแล้วค่ะ ทำใจอย่างเดียว ป๊าบอกว่าคิดซะว่าชาติที่แล้วเราไปเอาของเค้ามา คนดีเกิ๊น
เราเองเรียนกฎหมายมา มักเตือนคนไกล้ชิดว่า เรื่องเงินไม่เข้าใครออกใครค่ะ ตอนนี้เราไม่ยอมให้พ่อกะป๊าแฟนให้ใครยืมเงินโดยไม่บอกเราแล้วค่ะ ยืมได้ แต่ต้องทำให้ถูกต้อง
สมัยนี้เอาใจมาเป็นประกันไม่ได้แล้ว พ่อเรากะป๊าแฟนชอบคิดว่า ตัวเองไม่เคยคิดโกงใคร เลยคิดว่าคนอื่นจะคิดเหมือนกัน
ขนาดวันมายิมเงินเค้าจะเอาที่มาวาง จะเซ็นสัญญา ป๊าบอกว่าเฮ้ยไม่เป็นไรน่า คนกันเอง แป่วววว
แล้วเป็นไงคะ ทุกวันนี้คนกันเองทำกันเองทั้งนั้นค่ะ
เราเลยกลัวเพื่อนยืมเงินมาก (ยิ่งไม่ค่อยจะมีอยู่ 55+) เพราะเวลาทวงก็รู้สึกไม่ดี และเวลาเพื่อนไม่ให้ก็รู้สึกไม่ดี มีแต่เสียกะเสียค่ะ เพราะฉะนั้นเวลาเพื่อนยืมเงิน เราจะช่วยเท่าที่ช่วยได้ค่ะ แล้วก็บอกว่าไม่ต้องคืน ไม่เป็นไร อย่างนี้จะช่วยรักษาความสัมพันธ์กับเพื่อนมากกว่าค่ะ
ส่วนเจ้าของกระทู้ คิดซะว่าซื้อใจคนค่ะ เป็นบทเรียน
ถือว่าเค้าเห็นเรามีค่าแค่เงินที่เค้ายืมเราไป และทีหลังต่อให้เป็นเพื่อน หรือคนสนิทใครก็ตาม ต้องระวังและทำให้ถูกต้อง
เงินทองไม่เข้าใครออกใครค่ะ