เป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงคะ

[bett_mas]

อยากให้มองถึงอนาคตค่ะ ตอนนี้เค้าบอกว่า ยังไม่ได้มีใครใหม่จริงๆ แค่คุยเท่านั้น
แล้วถ้าคุณกับเค้ายังเป็นต่อไปเรื่อยๆ ขณะที่ฝ่ายคุณยังทำใจไม่ได้
แล้ววันนีง เค้าบอกว่าพร้อมจะไปแล้วนะ
ความรู้สึก ณ วันนั้น จะโอเคกว่าวันนี้ หรือเจ็บมากกว่า ยอมรับแบบไหนได้

สู้ๆนะคะ

[due]

ทุกข์เกิดขึ้นที่ใจ จะฆ่าความทุกข์ก็ต้องฆ่าที่ใจ
ใจชอบยึดชอบถือ ทำให้เป็นทุกข์
ไม่อยากทุกข์ ก็อย่าไปยึดไปถือ
คิดแล้วเป็นทุกข์ก็หยุดคิด
พระท่านว่าจิตคนเราไวอย่างกับลิง
การนั่งสมาธิก็เพ่ือจะควบคุมจิตให้นิ่ง
ไม่วิ่งไปวิ่งมา ยิ่งห้ามก็ยิ่งคิด เป็นปกติของทุกคน
เราต้องพยายามรู้ตัวอยู่ตลอดเวลาว่าตอนนี้เรา
กำลังคิดอะไรอยู่ หรือทำอะไรอยู่ ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ดี
ก็ให้รีบหยุดแค่นั้น อย่าไปคิดปรุงแต่ต่อไป
ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆ จิตเราก็จะไวขึ้น
สามารถควบคุมความคิดของตัวเองได้
เป็นการฝึกตัวเองให้รู้เท่าทันความคิดของตัวเอง
ทำไปเรื่อยๆเดี๋ยวก็เก่ง
สามารถนำไปปรับใช้ได้กับทุกๆเรื่องเลย

[rycool]

จริงๆแล้วเลิกกัน แล้วยังพูดคุยกันอยู่
มันจะยิ่งทำให้เราตัดใจยากมากขึ้นนะคะ
ต่างฝ่ายต่างให้โอกาสอีกฝ่ายไปพบคนใหม่ได้
แต่พอฝ่ายนึงมีคนอื่นก่อน อีกฝ่ายก็เจ็บไปตามระเบียบ
แต่มันจะไม่เจ็บเลย ถ้าเป็นเราที่มีคนอื่นก่อนเขา

เราว่ามันเป็นเพียงคำปลอบใจกันมากกว่าค่ะ

เลิกกัน แล้วต้องทำใจเลิกติดต่อทุกกรณีค่ะ
อาจจะเจ็บแล้วก็ทำยากนิดนึงค่ะ แต่รับรองว่าเวลาจะปรับเปลี่ยนอะไรให้ดีขึ้น
วันนึงเมื่อเราโอเคแล้ว เวลานั้นกลับมาเป็นเพื่อนก็ไม่สายค่ะ

อย่างคุณnattamol เราเข้าใจความรู้สึกนะคะ
ผู็หญิงจะอ่อนไหวและอ่อนแอกับเรื่องความรักมากค่ะ
ผ่านไปที่เดิมที่เคยไปเที่ยวกันก็เศร้า
ฟังเพลงอะไรก็โดนใจ ร้านนี้ร้านโปรดเค้าหนิ
ให้คิดว่า เดี๋ยวเค้าก็พาคนอื่นมาทานข้าวที่ร้านประจำของเรา
เพราะฉะนั้นอย่าไปเศร้านะคะ เรามีครอบครัว มีเพื่อนที่น่ารัก
ยังอยู่เคียงข้างเราอีกเยอะค่ะ

[Meesook]

เข้าใจความรู้สึกคุณมลนะคะ... เราเองก็เพิ่งผ่านมา แบบว่าจะแต่งกันอยู่แล้ว เลิกซะงั้น หลังจากเลิกกันก็คุยกันบ้าง คุยธุระ เพราะทำงานวงการใกล้ๆ กัน เวลาคุย เค้าก็คุยด้วยดีๆ เหมือนยังดีๆ กันอยู่ และนั่นก็ทำให้เรามีความหวัง จริงๆ ไม่ได้บอกเลิกกันด้วยค่ะ สุดท้ายที่คุยกันคือว่า พักกันไปก่อนนะ แล้วพอเค้าพูดดีด้วย เราก็เหมือนมีความหวัง และนั่นก็ทำให้เราไม่เปิดรับใครใหม่เลยเป็นปี

แต่... คุณมลต้องทำใจนะคะ อดีต ก็คืออดีตค่ะ ที่เคยรักกันนั้น คืออดีตค่ะ

... ที่เค้าดีด้วยนั้น เป็นเพราะเค้าเกรงใจเราค่ะ เค้าพยายามรักษาน้ำใจเรา ทั้งๆ ที่เค้าไม่ได้รักเราแบบเดิมแล้ว... เราเดาว่า ที่แฟนเก่าคุณมลบอกว่า จะยังไม่มีใครใหม่ก่อนคุณมล เป็นเพราะเค้าพยายามจะพูดให้ไม่เสียน้ำใจกันมากกว่า

ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ถ้าเค้าเจอใครที่เค้าชอบจริงๆ เค้าก็จะไม่รอหรอกค่ะ ถ้าชอบจริงๆ เค้าคงไม่ปล่อยให้โอกาสผ่านไป

ที่คุณผิดหวัง เป็นเพราะคุณไปตั้งความหวังเอาไว้ก่อนค่ะ ถ้าไม่ตั้งความหวัง ก็ไม่มีการผิดหวังใช่มั้ยคะ

สนใจกับปัจจุบันให้มากที่สุดนะคะ

ที่สำคัญ ไม่ต้องโทษตัวเองนะคะ เรื่องผิดหวังนี่เป็นเรื่องธรรมดาค่ะ แค่ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด ก็จะมีความสุขค่ะ


ป.ล. ได้หนังสือสวดมนต์รึยังคะ? ทินีส่งหนังสือธรรมะทำมือไปให้ด้วยนะคะ ลองอ่านดู เผื่อจะสบายใจขึ้นค่ะ

[pumpp]

บางครั้งอะไรที่มันเป็นเส้นขนาน มันก็หาเหตุผลไม่ได้ ต่อให้รักกันมากขนาดไหน
เรื่องนี้อยากให้โอปอเปิดใจให้กว้าง
หากเราตัดสินใจกันไปแล้วว่าจะไม่ลงรอยกัน
การที่เค้ามีคนใหม่เข้ามา เราควรยินดี
แต่ไม่เห็นจำเป็นที่ต้องเดินจากกันไป ไม่ติดต่อกัน
ถ้าใจโอปอ บอกแต่แรกว่าตกลงว่าจะเป็นพี่น้องกัน
เราควรให้เกียรติเค้าอะ เราว่านะ
มันไม่จำเป็นว่าใครต้องมีก่อนมีหลัง
ถ้าเจออะไรที่คลิกกันได้แล้ว เราควรยินดี
พูดจาตามประสาพี่น้อง (ถึงแม้ว่าจะทำยาก แต่ก็ต้องสู้นะ โอปอ)


สู้ๆๆๆๆๆๆๆ++++

มีประสบการณ์ แน่ๆ ฮิฮิ

[Ohh]

เข้าใจความรู้สึกคุณมลนะคะ... เราเองก็เพิ่งผ่านมา แบบว่าจะแต่งกันอยู่แล้ว เลิกซะงั้น หลังจากเลิกกันก็คุยกันบ้าง คุยธุระ เพราะทำงานวงการใกล้ๆ กัน เวลาคุย เค้าก็คุยด้วยดีๆ เหมือนยังดีๆ กันอยู่ และนั่นก็ทำให้เรามีความหวัง จริงๆ ไม่ได้บอกเลิกกันด้วยค่ะ สุดท้ายที่คุยกันคือว่า พักกันไปก่อนนะ แล้วพอเค้าพูดดีด้วย เราก็เหมือนมีความหวัง และนั่นก็ทำให้เราไม่เปิดรับใครใหม่เลยเป็นปี

แต่... คุณมลต้องทำใจนะคะ อดีต ก็คืออดีตค่ะ ที่เคยรักกันนั้น คืออดีตค่ะ

... ที่เค้าดีด้วยนั้น เป็นเพราะเค้าเกรงใจเราค่ะ เค้าพยายามรักษาน้ำใจเรา ทั้งๆ ที่เค้าไม่ได้รักเราแบบเดิมแล้ว... เราเดาว่า ที่แฟนเก่าคุณมลบอกว่า จะยังไม่มีใครใหม่ก่อนคุณมล เป็นเพราะเค้าพยายามจะพูดให้ไม่เสียน้ำใจกันมากกว่า

ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ถ้าเค้าเจอใครที่เค้าชอบจริงๆ เค้าก็จะไม่รอหรอกค่ะ ถ้าชอบจริงๆ เค้าคงไม่ปล่อยให้โอกาสผ่านไป

ที่คุณผิดหวัง เป็นเพราะคุณไปตั้งความหวังเอาไว้ก่อนค่ะ ถ้าไม่ตั้งความหวัง ก็ไม่มีการผิดหวังใช่มั้ยคะ

สนใจกับปัจจุบันให้มากที่สุดนะคะ

ป.ล. ได้หนังสือสวดมนต์รึยังคะ? ทินีส่งหนังสือธรรมะทำมือไปให้ด้วยนะคะ ลองอ่านดู เผื่อจะสบายใจขึ้นค่ะ

ถูกต้องกะพี่ทินีคะ
ถ้าเราไม่ตั้งความหวัง เราก็จะไม่เจ็บ แต่มันทำได้อยากกกก.มากกกก..กกก

ลองพยายามนะคะ สู้สู้คะ

[bua_benjakamol]

เห็นด้วยกับพี่นีน่า + พี่Meesook คะ
ลองคิดดูเล่นๆนะคะ
ถ้าซักวันนึงพี่ชายคนนี้พาแฟนใหม่เค้ามาให้เรารู้จัก คิดว่าตัวเองรับได้มั้ย กับการที่ต้องนั่งอยู่ 3 คน?

[Bourgeoise]

อาจจะยังเด็กกว่าแล้วก็ไม่มีคำพูด คำแนะนำอะไรดีๆนะคะ แต่ว่าเข้าใจความรู้สึกค่ะ T^T
ตอนเลิกกันก็นั่งจับมือสัญญาว่ายังไงเราก็จะยังเป็นเพื่อนเค้าเสมอ มีอะไรโทรมาหาได้ เราอยากเห็นเค้ามีความสุข
แต่พอเอาเข้าจริงๆ มันทำไม่ได้ค่ะ
เคยบังเอิญเจอเค้าเดินกับผู้หญิงที่คุยๆด้วย ก็ทำเป็นไม่เห็นแล้วรีบเดินหนี เค้าวิ่งตามมาทัก คุยด้วย
สัญญาไปแล้วว่าเป็นเพื่อน ทำได้แค่ฝืนยิ้มค่ะ หลังจากนั้นเพื่อนต้องมาตามเก็บศพที่ห้องน้ำพารากอนชั้น4

เพราะคำว่าเพื่อน เป็นพี่เป็นน้องนี่แหล่ะค่ะ ทำให้ตัดใจยากเพราะลึกๆใจมันก็ยังหวังว่าเค้าจะกลับมา ทั้งที่เค้าไม่เคยแม้แต่จะคิดแบบนั้น
นานๆไปถ้าเค้าเริ่มจริงจังกับใครซักคน เราในฐานะคนเคยสนิทก็ต้องมานั่งทรมาน ฟังเรื่องราวของเค้า ให้กำลังใจ ทำให้เค้าสบายใจยิ้มได้ แ
ล้วเราก็ต้องมาร้องไห้คนเดียว ซึ่งเพื่อนคงไม่รู้สึกกันแบบนี้

จนวันนึงตัดทุกอย่าง เปลี่ยน/ลบเบอร์ เมลล์ ของที่ได้มาเอาเข้าตู้ล๊อค (แอบเอามาขายในนี้ด้วยบางอันเพื่อความสะใจ :P 555+)
หายจากชีวิตเค้าไปเลยค่ะ บางคนบอกว่าเป็นการหนี แต่บางทีคนเราถ้าสู้ไม่ไหว หนีบ้างก็คงไม่ผิด
ซึ่งเราว่ามันดีกว่าการที่ไปพึ่งพิงคนอื่นเพื่อจะได้ไม่ต้องอยุ่คนเดียวเยอะ...
เป็นปีค่ะ กว่าจะจัดการความรู้สึกตัวเองได้ นานแถมเจ็บไปเยอะ แต่ก็คุ้มค่ะ อย่างน้อยก็ได้กลับมารักตัวเอง ^^


อาจจะเคยมีอดีตที่สุขมากก็จริง แต่ก็ไม่มีอะไรรับประกันว่าวันนึงข้างหน้าความสุขนั้นจะย้อนกลับมาเองค่ะ
มองอนาคตดีกว่าว่าจากนี้ไปทำยังไงให้ตัวเองมีความสุขโดยที่ไม่ต้องมีเค้า สู้ๆค่ะ ^^

[Airi]

เอิ่ม.... เราว่า ออกแนวหวงก้างอ๊ะเปล่าเนี่ย....

บอกยังรักเรา.... แต่ขอคุยกะคนอื่นด้วย....

เราว่า ถ้าไม่ได้คิด return กัน

ก็ห่างๆ มาก็ดีนะคะ อย่างที่เพื่อนๆ ด้านบนแนะนำน่ะค่ะ

ยิ่งเจอ ยิ่งเจ็บ น่ะค่ะ

[mookmik]

เห็นใจคุณ จขกท นะคะ
เพราะขนาดเราแต่งงานแล้ว
แฟนเก่าที่คบกันมา 8 ปี
กับอีกคน 3ปี เรายังไม่ลืมเค้าเลยอ่ะค้า
แต่ว่าคิดถึงแบบเพื่อน แบบคนรู้จักอ่ะ

ขนาดเราแต่งงานก่อนนะ
เค้าแต่งงานทีหลัง
พอเรารู้เรายังสะเทือนใจเลยอ่ะ

แต่ก็คิดได้ไม่นานค่ะ

เวลามันทำให้เราลืมได้นะคะ

คนเราถ้าเป็นเนื้อคู่กันนะ ทุกย่างมันจะมาเอง
แบบที่ว่าเรายัง งงเลยว่ามาเจอกันได้ไงอ่ะ

ไม่ต้งคิดมากค่ะ หันมาดูแลตัวเอง ช็อปๆๆๆๆๆ สวยๆๆๆๆๆ เพื่อนๆๆๆๆๆ พอมีคนมาจีบ
เดี๋ยวก็ลืมได้บ้างค่ะ