คุยกันเล่นๆอะนะคะ เภาว่าเขาอาจฝึกกรรมฐานสมาธิเทือกแถวนั้น บ้างว่าเป็นญาณ บ้างว่าเป็นฌานเภาก็เรียกไม่ถูก แต่ทางพุทธศาสนาคือการล่วงรู้สิ่งที่เป็นไปและดำรงอยู่ในธรรมชาติ ถ้ามนุษย์ทั่วไปฝึกกันเป็นก็พอจะจับยามสามตาได้แบบที่โบราณเรียกกัน แต่พวกเราๆไม่ได้ฝึกจิตที่เป็นจิตใต้สำนึกที่มีพลัง ปล่อยมันนอนนิ่งๆอยู่งั้นแหละ นานๆจะโผล่มาเสียที คนที่ฝึกจนคล่องเลยดูเหมือนน่าทึ่งแต่แท้ที่จริงมันคือธรรมชาติในตัวเรานั่นเองเพียงแต่เราหาทางเข้าไม่ถึง ไม่ได้เป็นเรื่องเหนือธรรมชาติแต่อย่างใด พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่ามันเป็นอวิชชาคือความรู้(ที่มีโอกาส)เป็นโทษ แต่ทั้งนี้และทั้งนั้นมันจะไม่ใคร่เป็นจริงดังกล่าวไปเสียหมดเพราะทุกอย่างที่สุดแล้วจะเกิดแต่เหตุ ปัจจัยและเวลาที่เสมอกันค่ะ ประโยคนี้ยืมพี่ asiaticia มาอีกเหมือนกัน (อิ...อิ...ชอบค่ะ)

ในส่วนตัวเภาเภานับถือที่เขาฝึกจิตได้ถึงขั้นนั้น แต่ไม่นับถือในแง่มาหาเอาประโยชน์ค่ะ ^^"