LIFE AND DEATH decision making!!! TT^TT รบกวนพี่ป้าน้าอาทั้งหลายที่อยุ่ไทยและเทศช่วยหนูหน่อยค่ะ !!

[takky_and_kong]

เรียนอยู่BBA ABACค่ะ
สอบถามได้นะคะ

แฮ่ะ...ตอนจบม.ปลายไม่ได้เอนทรานซ์กะเค้า
กะเข้าที่นี่แต่แรกเลย

เข้ามาก็โอเคค่ะ ^^

ปล. คนต่างชาติที่นี่ที่ว่าเยอะ ส่วนใหญ่เป็นคนจีนเนี่ยแหล่ะค่า
สำหรับBBA ที่บางนาแคมปัสนะ ที่หัวหมากไม่รู้เหมือนกัน

ชาติอื่นมีบ้างประปราย จีน เกาหลี เยอะเชียว

รุ่นน้องนี่น่า อิอิ

เราว่าถามตัวเองก่อนว่าชอบอะไร อยากเรียนไปทางด้านไหน

แล้วอยากเรียนเมืองไทย หรือ เมืองนอกมากกว่ากัน เด็กจบนอกก้อมีไม่น้อยนะ

เรื่องเพื่อน เราว่าอยู่ที่ไหนก้อมีเพื่อนได้อ่า เรื่องนี้ขึ้นอยู่กับตัวเองมากกว่านะ

ยังไงก้อสู้ๆๆๆ ถ้าจะเรียนเมืองไทยก้อเรียน อินเตอร์ ไปเลย อ่า สู้ๆๆค๊าๆๆ

[Peepi]

ก่อนอื่นต้องขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เข้ามาแนะนำนะค่ะ

จริงๆที่ม่าม้ากลัวเรื่องเพื่อนก็เพราะว่าหนูมีญาติคนหนึงเค้าเรียนอยู่ AUS U. เค้าก็ดู happy ดี แต่เวลากลับมาไม่ค่อยเหนเค้าออกไปไหนเพราะที่นี้ไม่ค่อยมีเพื่อนอะค่ะ ม้าเลยกลัวว่าหนูก็จะไม่มีเพื่อนเช่นกัน แต่จิงๆ ถ้าหนูอยากไปไหน ม้าก็ไม่ได้ห้าม หรือ บังคับนะค่ะ (แต่แบบนี้ยิ่งทำให้หนูคิดหนักอีกอะ แบบกลัวตัดสิ้นใจไม่ถูกอะค่ะ T^T ถ้าเลือกผิดขึ้นมาก็เสียดายเวลา)

หนูเคย search ดูที่ student reviews ก็เจอ university ที่มีประวัติไม่ค่อยดีเยอะเหมือนกัน ไม่อยากไปอยู่แล้วต้องทำเรื่อง transfer ><" นี้ถ้าหนุตัดสิ้นใจไปเมืองนอก พี่ๆว่าหนูควรไปดู campus เค้าก่อนดีป่าวค่ะ แบบไป survey ดูเนอะ



ส่วนเรื่อง major หนูยังคิดไม่ออกเลยอะค่ะ ไม่มี passion for anything at all แบบว่าเรียนได้ แต่ไม่รุ้สึกชอบ เคยชอบ history มากปีหนึ่งเพราะครูดีมากกกกจนอยากจบด้านนั้น แล้วมานั่งขูดหิน เหอะๆ แต่พอครูอีกคนสอน หนูก็เกลียดไปเลยอะ แต่ที่ตอนนี้รุ้สึกชอบๆก็มี psychology similar to p'kimjin's major(?), current events, biology แต่ hate MATH เลยคิดว่าคงเข้าทาง science fields ไม่ได้ เพราะคำนวนไม่เก่ง =*= อะค่ะ

ตอนนี้ที่ รร เลยเลือกแบบเป็ดๆไปก่อน แบบว่าเรียนทุกอย่าง เอาไว้เลือก เซ็งมากเลยค่ะ



พี่ kimjin: เดียวยังไงหนูอาจ pm ไปปรึกษาค่ะ ^^

p' barumbum: ไปถึงแล้ว pm มาบอกหนูด้วยน้าว่าเปนไงบ้าง



ขอบคุณพี่ๆทุกๆคนค่ะ

[kovanich]

But then u have to have some idea to start with.

[pinecrest]

I'm a bit concerned about you now, coz it seems like you have no idea at all. (.___.') When I was your age, I was so anxious & confused about my study too.. But its so obvious that nobody knows yourself better than you do. Sooner or later, you would find out. (:

When I was young, I needed to study abroad and I dully & naively chose a college that was so expensive and all my working-class parents savings were just being spent on my tuition. After so many months, I still couldn't see the value in it. I had no idea what the heck I wanted to do with my life and I had no idea how college was going to help me figure that thing out. And there I was, spending all of money that my parents had saved their entire life, just for nothing? I finally decided to drop out and tried to trust that it would all finally work out fine. It was pretty crazy & scary at the time, but looking back I've realized it was one of the best decisions I've ever made. So after dropped out I could stop taking the required classes that did not interest me. I began dropping in on the ones that looked interesting instead. I studied a bit of this and that, worked really really hard after school to earn money, joined almost every party that could introduce me some things - some people new, went to museum, read a lot, learned to paint , learned languages, traveled, went hiking - trekking - climbing, went volunteering in remote area. I did things as much as I was allowed. Finally, I decided to drop school and started to work at 20. Because I found nothing in school could be appealed to me & also I didn't want to waste my parents money while I was trying to discover 'me'. I needed to work and support myself for my own sake. So, yeah I did. And I'm glad I did that. (: I've eventually finished my univ just four years later when I had time enough to do so. I studied International Relations and Clinical Psychology. I pretty much loved them though, but sadly IR somehow has made me hate politicians.. But all in all, I love what I've learned and what I was taught.

I dont recommend you doing things like that if you have any better chances than mine. What I really meant to say is that, do not afraid where you're heading, what should do or should not. Try everything at least once. If you don't like it, don't do it again. If you like it, do it well. Do it better. Do it your best for your own good and improve it every single day.

If you really don't know where to start. Which university do you attend to in particular? Go there right away and ask for some advices. Or, talk to your school advisor. Or, read some books that's related to your interest and future study. Some of them would help summarizing the lesson up a bit and see if that would suit you. I wish you the best anyway. It's not easy finding yourself, but I believe it's not that hard either. (:


Sorry I typed in English, my Thai keyboard's just committed suicide. Too bad. Too bad. =.=
..