อ้ายหอมน่าว เดี๋ยวโดนๆๆ เดี๋ยวนี้เก่งใหญ่แล้ว ต้องโบย
๒๓. ดุจชีพพี่พลีร่างกลางพนา ท่วมกายาเลือดกำซาบอาบผืนดิน
สีแดงฉานแห่งเลือดไม่เหือดกาย เลือดเผ่าไทยไหลเป็นสายมิสุดสิ้น
ทั้งน้อง, พี่, ปกปฐพีด้วยชีวิน มีธาณินถิ่นแหลมทองปองผูกพัน
แผ่นดินนี้เลี้ยงเผ่าไทยหลายชั่วโคตร เราอยู่อย่างสันโดษรักสุขสันต์
หากใครหมิ่นถิ่นไทยเราเข้าโรมรัน หลั่งเลือดมันเช่นสรวงปวงบรรพชน
เราไม่ก่อความความร้าวฉานต่อบ้านเกิด ไม่ตักตวงกำไรเลิศมุ่งหวังผล
ไม่หลีกเลี่ยงหน้าที่ป้องผองเผ่าตน ไม่ดั้นด้นไปเฟื่องฟูอยู่ต่างแดน
เกิดมาได้เป็นไทใช่ทาสเขา ชีพคนเราต้องแตกดับอย่างมั่นแม่น
จะต้องตาย ตายอย่างไม่เหมือนแม้น ตายเพื่อแผ่นพสุธามาตุภูมิ
รักในหลวง และ ครอบครัว...