เพื่อนนัดกินข้าวกะผู้ชายแล้วอายไม่กล้าไปกันสองต่อสอง(ตอนนั้นม.5)เลยชวนเพื่อนอีกคนไปด้วย ซึ่งคืนนั้นเราไปค้างบ้านเพื่อนคนนั้นพอดี เลยชวนกันเป็นทอดๆ อีตาผู้ชายอายเลยเอาเพื่อนมาเหมือนกัน แล้วไปไงมาไงก็ไม่รู้ ตอนนั่งโต๊ะคู่นั้นเขาก็คุยกันไป เพื่อนอีกคนที่มาด้วยเมาค้างเลยนั่งเงียบ ส่วนเรามีสติหน่อยเลยชวนเพื่อนเขา(ซึ่งปัจจุบันคือแฟนเรา)คุย รู้สึกว่าเป็นคนแปลกดี แอ๊บๆ ไม่ได้ประทับใจอะไรแต่อุ่นใจ รู้สึกปลอดภัย เขาก็เสมอต้นเสมอปลาย ไม่ใช่คนที่รักที่สุดแต่เป็นคนที่อยู่ด้วยกันนานที่สุด ที่สำคัญมั่นใจมากๆๆๆๆๆๆว่าแฟนเราเป็นคนดี รู้สึกเหมือนอยู่กับพ่อทั้งที่อายุมากกว่าปีเดียว
ตอนนี้จบมา 2 ปีแล้วค่ะ ก็รู้จักกันมา 6-7 ปีแล้ว เป็นแฟนกันประมาณ 5 ปี
เบื่อเหมือนกันแต่ไม่มีที่ไป ก๊ากๆๆๆๆ