สบายดีจ้าน้องอุ้ม ื้องใกล้ระเบิดละคะ ไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไหร่อ่ะค่ะ
น้องอุ้มสบายดีนะคะ ฝากความคิดถึง ถึงคุณหมอด้วยนะจ๊ะ
สบายดีจ้าน้องอุ้ม ื้องใกล้ระเบิดละคะ ไม่ค่อยได้เข้ามาเท่าไหร่อ่ะค่ะ
น้องอุ้มสบายดีนะคะ ฝากความคิดถึง ถึงคุณหมอด้วยนะจ๊ะ
แหล่งแพร่เชื้อความสุข
ห้องนี้เงียบจัง...ขอเม๊าท์เรื่องผ่าคลอด ตอนบล๊อคหลังนี่อ้อนอนน้ำตาไหลกระซิกๆอ่า (T_T) พยาบาลจับ 3 คนแน่ะ โฮรกกกกก นึกในใจว่า หาเรื่องแท้ๆเลยตรู หมอที่ผ่าคือหมอที่ทำคลอดอ้อออกมาจากท้องแม่ (ลุงหมอดุมากก) แถมตอนที่หลับไปแป๊บนึง แว่วๆเสียงวิสัญญีดุพยาบาลว่า ผูกแขนยังไงให้หลุด ทั้งสองข้าง(ก็ฉันดิ้นน่ะสิ หลับนะคะ ไม่ได้ตายซะหน่อย)...แถมพอตอนที่น้องออกมา ไม่ได้ใส่คอนแทคมองไม่เห็นอีก หมอต้องเอามาจ่อซะ สะลิมสะลือ ถามแค่ว่า ตาเขป่าวลุงหมอ หมอ ?!?!?! ไปเลย แล้วเราก็ คร่อกกก..ญาติพี่น้องบ้านฝาชีมีประวัติตาส่อน กลัวมากก กลัวลูกไม่หล่อ ถึงขนาดเตรียมหารายชื่อหมอรอไว้ตั้งแต่ท้องได้ 3 เดือน ถึงแก้ไขได้แต่สงสารกลัวลูกเจ็บเยอะ (ห่วงแต่ละเรื่องง นะ) หมอเก็บมาฟ้องแม่อีกต่างหาก 55++ ตอนนี้จะขวบแล้ว ซนมากๆๆๆๆ
ห่างๆกันบ้าง (ก็น่าจะ) ดี เสียตังค์ตะ-หลอด เร๊ยยยยยยย (^^)'
น้องอ้อ..ร้องให้ทำมั้ยเหรอ หรือว่ากลัวจ้ะ ของพี่บล๊อกหลังแต่ไม่เจ็บเลย และไม่ได้มัดมือด้วยอ่ะ แปลกจังเลยพี่น้ำตอนนี้ก็เริ่ม Count down แล้วซิค่ะเนี้ย คุณคริสจะหยุดมาอยู่เป็นเพื่อนเมียมั้ยเนี้ย
![]()
[SIGPIC][/SIGPIC]
Good friends are like stars..... You don't always see them, but you know they are always there.
อ้าววววว พี่นีน่าคะ เค้าจับอ้อโพสท์ท่าตรึงกางเขนเลยอ่ะ (ไม่เคยคลอดเลยไม่รู้ว่ามันแปลกแฮะ...) ปรกติเค้าทำกันยังไงเอ่ย เรื่องกลัวไม่กลัวนี่ พอแฟนขอแต่งงาน อ้อรีเควสทันที ผ่าคลอด อ่ะค่ะ ยังไม่ทันจะท้องเล๊ย ..เรื่องอื่นๆนอกเหนือจากนี้อะไรก็ด้ายย อ่ะค่ะ (แหะ แหะ กลัวมากกกกกๆๆๆๆๆๆ)
ห่างๆกันบ้าง (ก็น่าจะ) ดี เสียตังค์ตะ-หลอด เร๊ยยยยยยย (^^)'
เราคุณแม่ลูก 3 ฝากเนื้อฝากตัวอีกสักคนนะคะ
เล่าเรื่องผ่าคลอดด้วยคนนะคะ ตอนกุ้งผ่าคลอดเนี่ยตอนท้องแรก(แบบวางยาสลบนะคะ) หืม...ตื่นขึ้นมาแบบว่า ไม่เคยเจ็บอะไรเท่านี้มาก่อน แต่พอเห็นหน้าลูกนะร้องไห้เลย เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก อืม..คนที่เราอุ้มท้องมาเก้าเดือนเนี่ยคนนี้นี่เอง หรือแบบนี้เหรอที่เค้าเรียกรักแรกพบ
ท้องที่สองนะคะ ด้วยที่เราทำงานเดินไปเดินมาตลอด (ลืมบอกไปท้องแรกกับท้องที่สองเนี่ยหัวปีท้ายปีค่ะ) เราเลยคลอดก่อนกำหนด (ผ่าคลอดเนี่ยคุณสามีเลือกวัน เวลาให้พร้อมเลย เอาฤกษ์ไว้ก่อนทั้งสองท้องนะคะ)
สามีเราอยากได้ลูกชายปีมะโรงมาก ๆ แต่คิดกันแล้วว่าคนแรกลูกสาวเราเกิดปีกระต่าย คงจะไม่ได้ลูกชายปีมะโรงแน่เลย ดันท้องต่อซะเนี่ย เราเจ็บท้องคลอดตอน 8 เดือน มีพระทำนายด้วยว่าดวงลูกเราคนนี้เนี่ย
ไม่ต้องไปหาฤกษ์หรอก เพราะเค้าจะเกิดเอง และเป็นวันอังคารด้วย (หลวงพ่อตาบอด) สรุปว่าเราเจ็บท้องคลอดก่อนวันจันทร์ตอนค่ำ กว่าจะหาหมอ ไปโรงพยาบาลก็เป็นอันว่าเที่ยงคืนกับอีก 15 นาที เป็นอันว่าหลวงพ่อทายแม่นมั่ก ๆ หลังคลอดเราก็แบบว่าไม่เจ็บมากหรอก นะ คือว่าเคยผ่าแล้วหนะ รู้แล้วว่าเป็นไง
ประมาณนี้ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าไหร่ (ลืมบอกไปค่ะ ลูกออกมาเหมือนลิงเลยง่ะ ตัวแดง ๆเด็กคลอดก่อนน่ากลัวมาก)
ท้องสุดท้ายเป็นท้องที่เราต้องทำหมันด้วย ด้วยความที่เราเคยชินกับการผ่าตัดแล้ว ทำให้เราคิดว่าคงจะไม่เจ็บเท่าไหร่ เหมือนกับที่คลอดลูกคนที่สอง ก่อนจะโรงพยาบาลนะ เราไปสระผมทำเล็บไม่รีบเลย
แต่ท้องเนี้ยเจ็บสุด ๆ เลยค่ะ เราดันฟื้นขึ้นมาในระหว่างที่ผ่า ได้ยินแต่เสียงหมอถามกันว่าเด็กหนักเท่าไหร่
แล้วเราก็ดิ้น ๆๆๆๆๆๆๆ (รู้เลยว่าคนตายเพราะทนพิษบาดแผลไม่ไหวเนี่ยเค้าเป็นไง) หมอก็บอกให้เราสูดหายใจลึก ๆ อย่าดิ้น เราก็หลับไปอีกรอบ แต่ในระหว่างนั้นก่อนจะหลับเนี่ย เราสวดมนต์เลย นึกถึงคุณพระคุณเจ้า
บุญคุณพ่อแม่ สามี มันทำให้เราสงบจากที่ดิ้น ๆ เหมือนกับยอมรับเอาความเจ็บนั้นเอาไว้ มันหนาวเข้าไปถึงกระดูกเลย แต่ก็ผ่านมาได้ด้วยดี
ตอนนี้ลูกเรา สิบขวบ เก้าขวบ และห้าขวบตามลำดับ แรก ๆ เหนื่อยมาก ๆ ตอนนี้เริ่มสบายแล้วเพราะเค้าโตแล้ว
เริ่มอยากมีอีกคนแล้วค่ะ แต่ทำหมันไปแล้ว เสียดายจัง อยากเลี้ยงเด็ก ชอบ ชอบ
หวัดดีค่ะ ไม่ได้เข้าห้องนี้นานมากกกก อ่านประสบการณ์การคลอดของแต่ละคนแล้วแอบหยองเล็กน้อย (จะหยองทำไม)
ถึงพี่น้ำนะคะ
ไม่รู้ป่านนี้คลอดรึยังเนอะ เรื่องคลอดจริง ๆ อยากแนะนำให้ปล่อยเป็นธรรมชาติน่ะค่ะ ของโอ๋ตอนจะคลอดน้องนี่ overdue ไป 10 วัน (ช่วงตั้งแต่วันที่ 1-10 ที่โอเวอร์นั้น หมอนัดทำอินดิวซ์แล้ว แต่นั่งคิดไปคิดมา อยากให้เค้ามาเอง ไม่อยากเร่ง เลยเปลี่ยนใจ) สุดท้าย เค้าก็มาเอง จากประสบการณ์คลอดธรรมชาติของตัวเอง โอ๋โดนบล็อกหลังไปสองรอบ (ทีแรกที่คุยกับพยาบาลเรื่องบล็อกหลัง บอกเค้าไปว่าจะไม่บล็อก คือทำเก่ง เค้าก็ตกใจว่าทำไม เพราะถ้าปากช่องคลอดเปิดมาก ๆ แล้วจะมาเปลี่ยนใจไม่ได้นะ ทีนี้เริ่มรู้สึกกลัวค่ะ ก็เลยตัดสินใจบล็อกหลังไปตอนที่ปากช่องคลอดเปิดไปแล้วที่ 4-5 ซ.ม.) คือตอนนั้นเริ่มน้ำตาไหลแล้ว เพราะปวดมาก ระหว่างที่รอเจ้าหน้าที่มาบล็อกเนี่ย ใช้เวลาเป็นชั่วโมง ปวดแบบตัวงอ แต่พอเค้ามา ก็ให้เราอยู่ในท่านั่งโก่ง ๆ แล้วก็แทงเข็มไปที่หลังกี่จุดจำไม่ได้เหมือนกันค่ะ ปวดพอตัว แต่พอเสร็จแล้วก็เริ่มรู้สึกชา
จากนั้นเวลาผ่านไปสักพัก เริ่มรู้สึกว่าชาแค่ข้างเดียว เลยไม่แน่ใจว่าเกิดไรขึ้น เรียกพยาบาลมาบอกว่า ทำไมเราชาแค่ข้างเดียว รอไปมาปรากฏว่าต้องทำการบล็อกหลังใหม่ หืม เซ็ง ๆๆๆ แต่หลังจากนั้นก็ไม่เจ็บไม่ปวดอีกเลยค่ะ จนกระทั่งปากช่องคลอดเปิดไปที่ 8-9 ซ.ม. เนี่ยแล้วน่ะค่ะ เป็นความปวดที่แบบว่า อยากแนะนำตามพี่นีน่าและคุณแม่ที่ผ่าคลอดว่า ถ้าคลอดที่ไทยแล้วเลือกได้ ก็ผ่าดีกว่าค่ะ 55555 ปวดทรมานมากกกกกก ของโอ๋ยังแอบโชคดีนิดหน่อยที่น้องออกมาหลังจากเบ่งไปแล้ว 10 เบ่ง ไม่งั้นคงตาย เพราะตอนเบ่งร้องไห้ยังกะ......ถูกเชือด บอกหมอว่าไม่ไหวแล้วเพราะในใจอยากให้เค้าผ่าให้ แต่เมกานี่เลือกไม่ได้อ่ะ นอกจากจะมีปัญหาหรือออกธรรมชาติไม่ได้แต่นี่ผ่านมาปีกว่าแล้ว ปัญหาหลังจากคลอดที่ยังมีอยู่คือ อ้วนค่ะ 5555 อันนี้อาศัยโทษลูกว่าเรายังมี baby weight อยู่ แต่ปัญหาที่เป็นจริง ๆ คือเรื่องปัสสาวะเล็ด (ขอโทษนะคะ ไม่รู้ว่ามันมีศัพท์เฉพาะรึเปล่า)
เคยคุยกับพยาบาลที่เป็นเพื่อนบ้าน เค้าก็สอนวิธีมาให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้ แต่มันก็ยังมีอยู่บ้าง กระโดดนี่แทบจะไม่ได้เลย หรือจามแรง ๆ นี่ก็มีเหมือนกันค่ะ อยากไปปรึกษาหมอแต่ก็ยังไม่ได้ไปเลย
ยังไงเป็นกำลังใจให้คลอดง่าย ๆ นะคะ
แม่รักน้องครีมที่สุดในโลกเล้ยยย เป็นเด็กดี เติบโต แข็งแรงนะคะ