สงสัยสุศรีจะไปสืบเรื่องเด็ดๆ มาเล่าอยู่ 55555

ขอแอบสงสัยหน่อย ถามความเห็นหน่อย การมุ้งนะจ๊ะ
แบบว่ามีลูกค้านัดเจอรับของ คือของมันก็พันเดียวอ่ะนะ
หยีก็โอเค เจอได้ไม่มีปัญหา ถ้าสะดวกทั้ง2 ฝ่าย ไม่ยุ่งวุ่นวายก็โอเค
แต่ลูกค้าจะมารับของแถวบ้านทันที ตอนนั้นเป็นช่วงบ่ายเมื่อวาน
แต่หยีไม่ว่างอ่ะ ต้องออกไปข้างนอก เค้าก็ถามว่าจะกลับกี่โมง
หยีก็บอกว่าไม่สะดวกเท่าไหร่ เพราะไม่รู้ว่าจะกลับกี่โมง ขอเป็นวันพรุ่งนี้ได้ไหม
หยีจะไปแถวสยาม ว่างช่วงบ่าย เค้าก็โอเคอยู่นะตอนแรกๆ แต่ซักพักเค้าก็ถามว่า
เราจะกลับบ้านกี่โมง เพราะเค้าจะมาธุระแถวบ้านเรา หยีก็บอกเค้าไปว่ายังไม่ทราบ
แต่แน่ๆ คือ สยามช่วงบ่าย (เค้าอยู่แถวบางรักอ่ะ หยีก็คิดว่าสยามนี่น่าจะใกล้แล้วนะ)
พอเก้าโมงเช้าวันนี้โทรมา บอกว่าออกจากบ้านหรือยัง จะขอมารับของแถวบ้าน
หยีก็งงๆ บอกว่าอีกชม.นึงน่าจะออกจากบ้านแล้ว เค้าก็เลยบอกว่าจะมารับแถวบ้านนะอีกครึ้งชม.
หยีก็เหวอเลย ก็บอกเค้าว่าหยีไม่ว่างช่วงเช้า บอกแล้วว่าว่างช่วงบ่ายอ่ะ
คือระยะเวลากว่าจะออกจากบ้านเนี่ย หยีต้องทำอะไรๆ เคลียร์ธุรกธุระ ไม่สะดวกเจอ
เค้าก็เลย บอกไม่เป็นไร วางหูไปเลย...............จบการซื้อขาย


ก็มานั่งงงๆ ว่า เราผิดมั้ยเนี่ยที่ไม่ออกไปเจอ???
ดูเป็นแม่ค้าไม่กะตือลืนร้นไปหรือเปล่า เหมือนแบบไม่อยากขายของเหรอไง???
เค้ายิ่งสงสัยว่าเราขายของปลอมอยู่ โธ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ให้เพื่อนแบกมาจาก USA รู้งี้ให้แบกมาจากเซินเจิ้นก็ได้ ไม่ต้องข้ามน้ำข้ามทะเลมาซะไกล เศร้า