เหมือนเราจะเคยเห็นนะ...ไม่ได้รู้สึกอิจฉา ยินดีไปกับเค้าว่า โหห..ดีเน้ออ ดีจัง
ชีวิตเหมือนจะ perfect ตามที่สังคมตั้งมาตรฐานเอาไว้เป๊ะๆเลย แต่ให้เรามี
แบบนั้นบ้าง เราไม่อยากอ่ะค่ะ ยังรู้สึก enjoy กับการที่ต้องแก้ปัญหาจุ๊กจิ๊กใน
ชีวิตตัวเอง เป็นต้นว่า จะปั่นเงินมาถอยกระเป๋าใหม่ยังไง ทำไมฉันไม่ผอมซักที
แต่เราก็มีความสุขน่ะ (^_^)
ห่างๆกันบ้าง (ก็น่าจะ) ดี เสียตังค์ตะ-หลอด เร๊ยยยยยยย (^^)'
ความจริงนิยังเชื่อนะว่าไม่มีใครเพอร์เฟคไปหมดหรอกมันอยู่ที่ใจเราที่มองเค้ามากกว่าว่าเเบบนั้นดีเเบบนี้ไม่ดี
เเต่อาจจะมองเเค่เปลือกเค้าหรือปล่าวเเล้วมามองตัวเองจะทำให้เรารู้สึกตัวเล็กไป
เราเชื่อว่าถ้าเรารักตัวเองรักคนรอบข้าง ทำประโยชน์อะไรให้คนอื่นที่เค้าขาด
เเล้วมีความสุขที่ใจนี่ก็คือเพอร์เฟคเเบบเราเเล้วละ
ชีวิตเราเองค่ะ พิณว่าเราperfectในแบบของเราเองที่มีพอใจในสิ่งที่ตัวเองมีแล้วก็มีความสุขค่ะ![]()
I shop...therefore I am...