ขอแฉ เอ๊ย แชร์เรื่องของBA ที่ได้เจอบ้างค่ะ แต่ไม่ของMac นะ ของยี่ห้อคุณป้าเอสเต่ ลาวเด้อค่ะ

ปกติยี่ห้อนี้เราซื้อที่duty'ง่ะ แต่เหตุที่เกิดมันเป็นสาขาที่ Central พระราม3 พาคุณแม่ไปซื้อลิปกะติกใหม่ คุณนายแกอยากได้สีแบบ แดงแต่ไม่มาก ชมพูนิดๆ อมส้มหน่อยๆ โอ้ จอร์จ เลือกให้ไม่ถูกจริงๆค่ะ เลยพาเจ้าตัวไปลองให้รู้ ... แหม ไอ้เราอยากรู้เหมือนกันว่าสีที่คุณนายว่ามันเป็นประมาณไหน

พอเอากีบ .. เอ๊ยเท้าเหยีบย่างเข้าเคาเตอร์ ชี ซึ่งขอใช้แทนคำว่าBAที่ประจำวันนั้น (วันอาทิตย์ตอน 11โมงเกือบครึ่ง) ก็ไม่ได้สนใจแต่อย่างไร นอกจากคำว่าสวัสดีแล้ว ดิชั้นไม่ได้เห็นหน้าชีเลยค่ะ ก้มหน้ามุดๆอยู่ข้างล่าง พอถามว่าตัวไหนที่มันไม่เป็นเนื้อแมทบ้าง ...ชีก็ตะโกนตอบขึ้นมาว่าทางซ้ายค่ะ ....

เออ ขอบใจ .. มันไม่คิดจะลุกขึ้นมาเลยเหรอฟระ... เราต้องเอาลิปชูขึ้นมาถามว่า รุ่นนี้เหรอคะ ชีก้อเงยหน้าชีขึ้นมาหน่อยแล้วพยักหน้า....เอ.. หรือชีคออักเสบขนาดหนัก พูดไม่ได้... แต่เมื่อกี๊มันตอบชั้นนี่นา

เราเลยถามไปว่าขอลองที่ปากเลยได้มั๊ย มีน้องคนหนึ่งที่เหมือนเด็กใหม่(ไม่ค่อยรู้เรื่องproductซักเท่าไหร่) เลยมายืนข้างๆค่ะ ส่งพู่กันทาปากมาให้ ...สรุป ชี ให้แม่ดิชั้นลองทาเอง .. สงสัยจะฝึกฝีมือกะว่าพอกลับบ้านคุณนายต้องทาเองนะยะ บีเอไม่ได้มีหน้าที่มาหยิบของให้ แนะนำของ หรือทาให้ ... มีหน้าที่เก็บสต๊อกกับเก็บตังค์ลูกค้าเท่านั้น

เราเริ่มโกรธมากมาย ..คุณแม่ดิชั้นเค้าบารมีสูงค่ะ .. เฉยซะงั้น .. เอ๊า .. บอกไม่เป็นไรหรอก พวกเค้าได้เงินเดือนเท่าไหร่ก็ทำงานเท่านั้น เออ แม่ชั้น ... เราเลยเอาไอ้ที่ทาปากเค้าคืนน้องฝึกงานคนนั้นไป แล้วโฉบไปเคาเตอร์ข้างๆแทน อันได้แก่ ดิออร์ ค่ะ ไม่ได้ตั้งใจจะประชดเพื่อความสะใจใดๆทั้งสิ้นค่ะ แต่แค่คิดว่า คนไม่ทำงาน ไม่ควรได้กินข้าว .. in this case, ไม่ควรได้เงินจากเรา ปรากฎว่า BA ที่ ดิออร์เค้าค่อนข้างเป็นผู้ใหญ่ค่ะ ดูแลดีเชียว ลองให้ทุกสี ทุกเนื้อ (ก้ไม่ได้ทุกอันหรอกนะคะ แต่ก็ทุกอันที่เราอยากลอง) รวมทั้งก่อนทาลิปให้แม่เรา เค้ามีการเอาทิชชู่เช็ดข้างบนออกก่อนด้วย

ยาวไปหน่อย ขออำภัย .. สรุป .. ท่านวีซ่าได้ทำการชำระให้เป็นจำนวนก้อนหนึ่ง สำหรับถุงเครื่องสำอางค์จากเคาเตอร์นั้น (ซึง BA ป้าลาวเด้อ ต้องเสียดายมากๆ กับยอดนะ เราว่า)

ปอลอ ...แม่เราเค้าปลื๊ม ปลื้ม กับสีแดงแต่ไม่มาก ชมพูนิดๆ อมส้มหน่อยๆ มหาศาลค่ะ