พอดีที่บ้านมี ปอม อ่า ช่วยไม่ได้ หลัก 2.5 เอง
แต่ถึงยังงัย กอจะเปนกำลังจัยไห้ "น้องฉู่ฉี่" หายเรวๆนะค้า
เอาจัยช่วย สู้ๆๆ สู้ๆๆ ฉู่ฉี่ สู้สู้
เชื่อคะ ว่ายังงัยฉู่ฉี่จะต้องหายเปกปกติอย่างเรวไวแน่นอน
ฉู่ฉี่มีเจ้าของที่น่ารัก และรักเค้ามาก ตัวเค้าเองก่อคงสู้คะ
สู้เพื่อจะได้อยู่กับเจ้าของน่ารักน่ารักแบบนี้

หายไวไวนะ ฉู่ฉี่

เข้าจัยความรุสึกจิงๆ คะ ตัวเองเสียน้องหมาที่รักมากๆไป 1 ปีแล้ว ยังคิดถึงเค้าอยู่เลย
เค้าชื่อบราวนี่คะ อายุ 12 ปี พันพุดเดิ้ล บราวนี่เปนโรคท้องเทียมคะ คือจะมีนํานมออกมาตลอด
ทั้งที่เค้าก่อไม่มีลูก คุนหมอแนะนำไห้ผ่าตัดเผื้อตัดปันหาการเปนมะเร็งเต้านม และปากมดลูกในอนาคต
อีกอย่าง บราวนี่ก่อจะได้ไม่ต้องกินยาไปเรือยๆ เจ้าของก่อเลยพาไปผ่าจัดคะ ตอนผ่าก่อนั่งเผ้า รอ
ผ่านไปสองชั่วโมง บราวนี่ก่อออกมา คืนแรกนอนเผ้าเค้าทั้งคืนเลย โชคดีคะ ที รพนี้เคามีห้องแบบว่า
เจ้าของนอนอยู่ด้วยได้ เราก่ออเลยไห้เค้านอนบนเตียง นอนเฝ้าเค้า ข้างๆ แบบนั้น บราวนี่ติดเจ้าของมากคะ
ไม่ยอมอยุ่กับใคเลย พอเค้าพื้นก่อจะมาอยู่บนตักเราตลอดไม่ยอมห่างจ้างพี่พยาบาลพิเสดมาอยู่ด้วย
ก่อไม่ยอมคะ ดิ้นจนสายนําเกลือหลุด แต่โชคดีช่วงนั้นเปนวันเสาอาทิดเลยอยู้กับเค้าได้
แต่..เรื่องราวทุกอย่างไม่ได้จบแค่นั้น ผ่านไปหนึ่งวัน คุนหมอไห้นำตัวบราวนี่กับบ้านได้ ดีจัยคะ ดีจัยมาก
คิดไว้ว่า อีกซักอาทิดสองอาทิด จะพาเค้าไปเที่ยวหัวหินเพาะช่วงนั้นจะเปนวันแม่ ของปีที่แล้วพอดี
หลังจากกับบ้านได้ 1 คืน บราวนี่อ้วกตลอด โทรไปถามที่ รพ เค้าบอกไห้ดูอาการคะ ดูไปดูมา
เราทนเหนสภาพเค้าเปนแบบนี้ไม่ได้แล้ว ไม่ได้อ้วกทำมะดาคะ เกร็งตลอด เหมือนเจบอะไรซักอย่าง

เลยรีบตัดสินจัยพาเค้าไป รพ ตอนนั้น ห้าทุ่มได้แล้ว พาไปถึงเค้าท้องแขงมากคะ คุนหมอบอกเปนอาการที่
สุนัขปวดท้องมาก ท้องเค้าจะเกร็งแขง..คุนหมอรีบไห้นําเกลือเนื่องจากกัวว่าจะเกิดพาวะ ขาดนํามาก
จะช็อกได้คะ คืนนั้นคุนหมอเลยไห้อยู่ รพ แล้วจะทำยังงัยละ เมือบราวนี่อยุ่ตัวเดียวไม่ได้
กรง ก่อไม่ยอมอยู่ คือไม่อยากขัดจยเค้าคะ เค้าขี้โมโห จะดิ้นจนสายนําเกลือหลุด ทนเหนเค้าเจบตัว
ซําแล้วซําอีกไม้ไหวคะ ระหว่างนั้นก่อต้องสลับเวรกัน เราต้องไปนอนกับบราวนี่ทุกคืนตื่นตีสี่ อาบนํารอคุนหมอเวรเช้าตอนเจดโมงมาตรวจแล้วก่อรีบขับรถไปรียน ช่วงนั้นไม่เปนอันเรียนคะ ยอมรับว่าเปนห่วงเค้ามาก
เหมือนคนบ้าคะ ด้วยความที่ไม่เคยสูนเสีย ไม่เปนอันเรียน จนต้อง drop ไปเลยวิชานึง เวลาเรียนไม่พอคะ
จัยร้อน อยากรีบกลับมาหาเค้าเรวๆกัวเค้าจะเปนไรไปตอนที่เราไม่อยู่ คัยไม่เคยอยู่ไนสถานะการนี้คงไม่เข้าจัยคะ
บราวนี้ต้องอดอาหารคะ เพาะเกิดภาวะกระเพาะปวมนํา ตับก่อเสียคะ ไม่ทราบว่าด้วยสาเหตอะไร
คุนหมอคิดว่เค้าคงอายุมากแล้ว ระหว่างนี้บราวนี้มีสายนําเกลือสี่สายแล้วคะ เจาะครบสี่ขาเลย น่าสงสานมาก
ตัวก่อเปนแผลกดทับ มีอาการถ่ายเปนนําไสๆตลอด อาการไม่ดีขึ้น แต่เค้ารู้สึกตัวตลอดคะผ่านไปสิบสี่วัน
คุยหมอตัดสินจัยผ่าตัดอีกครั้งเพื่อตัดตับออก การตับตับออกนี้เราต้องพาบราวนี้ไปฉีดอินซูลินทุกวัน
และเนื่องจากไม่มีคับ บราวนี้ก่อจะเปนโรคเบาหวานทันที เราก่อโอเคคะ ยอม ขอไห้บราวนี้ได้อยู่กับเรา
ดูเหมือนเหนแก่ตัวที่ทรมานเค้า แต่เราทำไจไม่ได้จิงๆ เรายังรุสึกผิดจนถึงวันนี้ที่พาเค้าไปผ่าตัดตั้งแต่แรก
คุนหมอนัดผ่าตัดตอนเยน ระหว่างนั้นก่อมีหมอผุ้ไหย่ เปนถึงศาสตราจารย์มาดุ คุนหมอแจ้งว่า อาการของบราวนี่
ถูกนำขึ้นที่ประชุม เนื่องจากหมอนำไปเปน study case ไม่เคยเจอสุนัขเปนแบบนี้เลย เราไม่รุสึกอะไรคะ
ตอนนั้นต่อไห้จะเป็น ปรมาจารที่ไหนมาพูด มาผ่าตัดไห้บราวนี่ ก่อไม่ทำไห้อะไรดีขึ้น เยนนั้นคุนหมอเลือนการผ่าตัดออกไปเปนเช้าวันรุ่งขึ้น แต่ทุกสิ่งก่อจบลงคะ บราวนี่จากเราไปตอนแปดโมงเช้าของวันรุ่งขึ้นอย่างสงบ วันที่ 8 เดือน8 ปี08 เวลา 08.00น.

ขอโทดนะคะที่อาศัยกะทู้นี้นะบายความรุสึก เราเข้าจัยความรุสึกเจ้าของกะทู้คะ เอาจัยช่วยฉู่ฉี่ไห้หายไว้ๆนะคะ