เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ ถ้าเสียใจมากก็ร้องไห้ออกมาเลยค่ะ

ร้องให้พอ แล้วให้เวลากะตัวเองว่าเราจะเสียใจ กะเรื่องนี้นานแค่ไหน

กี่วันกี่เดือน แต่อย่านานเป็นปีน่ะค่ะ อย่าอ่อนแอ ต้องสู้ต่ไปค่ะ

เราก็เคยค่ะ บอกเลิกเค้าเอง แต่กลับร้องไห้ เสียใจร้องไห้ ไม่ไปเรียน

อยู่สามวัน จากนั้น ก็เข้มแข็ง อ่านหนังสือธรรมะ ก็เริ่มปลง เรียนก็หนัก

แล้วจะปวดหัวเรื่องนี้อีก ก็เลยเลิกคิด เค้ากลับมาเราก็ไม่เอาเค้าแล้ว เพราะ

เค้าแย่เอง เราถึงเลิก การเลิกกัน ก็ยังมีเรื่องดีๆ ค่ะ เพราะหลังจากนัน้ เราก็ได้เจอ

กะสามีเรา ที่แสนจะดี มากมายเหลือเกิน ถ้าไม่เลิก ก็คงไม่ได้เจอ คิดซะว่า ชีวิต

เราจะได้เจอคนที่ดีกว่า