Previous
Next
Downtown
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก Downtown
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก
กระทู้แนะนำล่าสุดจาก
Page 5 of 5 FirstFirst ... 3 4 5
Results 41 to 50 of 71

Thread: เลิกกับแฟน เศร้ามากมายเลยค่ะ...T-T

Hybrid View

  1. #1
    kukiko's Avatar
    kukiko is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    6

    Smile

    อย่าคิดมาก เราเป็นกำลังใจให้นะคะ
    แล้วสักวันมันก็จะผ่านพ้นไปค่ะ
    ถ้าคุณกับแฟนเป็นคนที่ใช่สำหรับกันและกันแล้ว
    สักวันก็อาจได้กลับมาคู่กันอีก แต่ถ้าไม่ใช่
    สักวันคุณก็จะได้เจอคนที่ดีๆ คนที่ใช่สำหรับคุณ

    เราคบกับแฟนมาแค่ 3 ปี (ถ้าเทียบกับ reply อื่นๆ
    เราเลยใช้คำว่าแค่) และตอนนี้ก็ยังคบกันอยู่
    คือเราก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องเป็นไปอย่างนี้ตลอดไป
    จะได้แต่งงานกันหรือเปล่า เราก็ได้แต่เตรียมใจ
    ว่าถ้าเราคู่กันมันก็จะเป็นไปตามแพลนที่ตั้งไว้
    แต่ถ้ามันไม่ใช่ล่ะ ก็คงจะเสียใจ แต่ก็คงต้อง
    ปล่อยมันไป เพราะไม่มีใครฝืนมันได้ค่ะ Just let it be!

    แต่วันนี้คุณเสียใจ คุณร้องไห้ คุณเจ็บปวดให้พอ
    แล้วก้าวเดินต่อไปค่ะ ชีวิตยังมีเรื่องอะไรให้ทำ
    อีกตั้งเยอะค่ะ

    สู้ๆ ค่ะ

    เพิ่งอ่านย้อนกลับไปเจอ reply คุณ i_am_angel.of.death
    เป็นกำลังใจให้คุณด้วยนะคะ ขอให้หางานใหม่ได้เร็วๆ มั่นคง และเงินเดือนเยอะกว่าเดิม ^ ^ สู้ๆ ค่ะ


    อีกนิด เห็นว่าเพื่อนๆ แนะนำเรื่องสวดมนต์ + อ่านหนังสือธรรมะ (เราก็เพิ่งได้เริ่มทำมาไม่นานนี้)
    อยากแนะอีกแนวคิดง่ายๆ ค่ะ เป็นธรรมะที่ไม่ต้องอ่านหนังสือ . . .
    ว่าทุกข์ที่เกิด ณ ตอนนี้นั้น เกิดจากความคิดของเรา พร่ำคิด พร่ำบอก
    เรื่องเก่าๆ จริงๆ แล้วเค้าจากคุณไปนั้นแค่ครั้งเดียว และมันจบไปแล้ว
    แต่จิตใจคุณกำลังอ่อนแอ และกำลังทำร้ายตัวคุณเองด้วยการที่มัน
    ย้อนเรื่องราวเหล่านั้นซ้ำๆ (เรื่องเก่าๆ ตอนรักกัน รวมถึงตอนนี้ที่
    ไม่มีเค้าแล้ว) มันเหมือนกับการเปิดเทปเรื่องที่โหดร้ายให้คุณดู
    ซ้ำไปซ้ำมา ทำให้คุณต้องเสียใจหลายครั้ง กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเพียงครั้งเดียว
    และจบไปแล้วอีกต่างหาก อยากให้คุณคิดให้ดี key มันง่ายๆ... ปล่อยวาง
    เมื่อพบ... คุณก็จะพบได้กับความสุขที่แท้จริงในชีวิตค่ะ
    (จริงๆ เราก็ยังทำไม่ได้ทุกครั้งหรอกค่ะ แต่ก็อยากจะแนะนำให้ลองดูนะคะ)

  2. #2
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0
    Quote Originally Posted by Sweet_Jasmine View Post
    มารับฟังค่ะ

    คนเราถ้าไม่ใช่คู่กัน ก็ต้องเลิกกันค่ะ ไม่ช้าก็เร็ว เลิกวันนี้ยังดีกว่าแต่งงานไปแล้วต้องเลิกนะคะ
    ถึงตอนนั้นถ้าคุณมีลูกด้วยกันแล้ว มันจะยิ่งเลวร้ายกว่าเลิกตอนนี้อีกค่ะ
    และลองคิดในอีกแง่นะคะ บางทีการที่เค้าเลิกกับเราไป อาจจะทำให้เราได้เจอคนที่ดีกว่า ใช่กว่า ถึงตอนนั้นอาจจะต้องขอบคุณเค้าที่เลิกกับคุณไปก็ได้


    โลกนี้ไม่มีอะไรเป็นของเรา คนที่เค้ารักเรามากๆวันนึงเค้าอาจจะเลิกรักเราก็ได้ และคนที่เรารักมากๆวันนึงเราก็อาจจะเลิกรักเค้าได้เช่นกัน
    เอาอะไรกับจิตใจคนล่ะคะ ทุกอย่างบนโลกไม่มีอะไรแน่นอนอ่ะค่ะ ทุกอย่างมีเกิดก็มีดับ

    ความทุกข์หรืออกหักเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิตมนุษย์ แค่เรายอมรับมันได้
    และรู้ว่าเดี๋ยวมันก็ผ่านไปได้ เพราะไม่มีอะไรจีรัง ทุกข์ก็ไม่นาน สุขก็ไม่นาน
    ไม่มีอะไรอยู่กับเรานาน ทั้งทุกข์ทั้งสุข ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป


    สรุป อย่าไปยึดติด ความรักจะเกิดก็บังคับไม่ได้ เวลาจะไปก็บังคับไม่ได้
    แต่เวลาช่วยได้ค่ะ ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ
    โดนอย่างแรงค่ะ...
    เจอแบบนี้เป๊ะๆๆ "คนที่เค้ารักเรา[/B]มากๆวันนึงเค้าอาจจะเลิกรักเราก็ได้ และคนที่เรารักมากๆวันนึงเราก็อาจจะเลิกรักเค้าได้เช่นกัน " That is so true!!!

  3. #3
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0
    เคยเป็นเมื่อ 3 ปีที่แล้วค่ะ ร้องไห้ทุกวัน ขับรถคนเดียวฟังเพลงเศร้าก็จะไหลออกมา non-stop อยู่กับตัวเองซักพักนะคะ ตอนนั้นเราซื้อหนังสือธรรมะมาอ่านหลายเล่มเลย (จากเด็กเที่ยวเปรี้ยวสุดๆ) แล้วก็สวดมนต์ก่อนนอนประมาณครึ่งชั่วโมงทุกวันเพื่อจะได้ไม่ต้องว้าวุ่น (เพราะปกติต้องคุยกันก่อนนอนทุกคืน) แล้วซักพักมันก็ดีขึ้นเอง ตอนนี้มีแฟนใหม่แล้ว happy ดีค่ะ ถึงตอนนี้ก็ขอบคุณแฟนเก่าที่ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นเยอะเลย

  4. #4
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0
    แวะมาให้คำแนะนำค่ะ จากปสพ.ส่วนตัว...
    เราเลิกกันมาปีนี้เข้าปีที่ห้า เราเพิ่งจะตัดใจเลิกรอและมีความหวังเมื่อปีนี้เอง
    เราสองคนเป็นแฟนคนแรกของกันและกัน และคิดว่าจะอยู่กันไปจนแก่เฒ่า
    มีแผนจะแต่งงงานกัน พ่อแม่รับรู้ ญาติ มิตร ทุกฝ่าย

    แต่ความเป็นจริงมันโหดร้ายค่ะ... วันนึงเค้าก็หยุดรักเราและขออิสระคืน
    ทิ้งทวนไว้ด้วยว่าเค้าขอเวลาไปค้นหาตัวเอง ถ้าเราเป็นคำตอบเค้าอาจจะกลับมา
    แต่ไม่ต้องรอเค้า เพราะเค้าไม่รู้ว่าวันนั้นเราจะใช่คำตอบรึปล่าว...
    ในสายตาเรา เค้าเห็นแก่ตัวมากกกก กับทุกๆอย่างที่เค้าทำไว้
    ช่วงที่หายไป เราได้ข่าวว่าเค้าคบผู้หญิงมากหน้าหลายตามากๆๆ

    เราก็ประเภทรักมั่นคง เหมือนสาวไทยโบราณ ยึดมั่นกับรักแรกเหลือเกิน
    เพิ่งมารู้ว่า เรานี่มันช่างโง่เขลา โง่งม หลอกตัวเอง....
    เค้าไม่มีค่ากับความรักมั่นของเราแม้แต่น้อย... เราพอจริงๆ
    "คนที่เค้ารักเรามากๆวันนึงเค้าอาจจะเลิกรักเราก็ได้ และคนที่เรารักมากๆวันนึงเราก็อาจจะเลิกรักเค้าได้เช่นกัน" วลีนี้จึงเป็นที่ถูกใจเรามากๆๆ

    ไม่อยากให้คุณต้องเป็นคนโง่งมอย่างเรานะ ที่ใช้เวลาไปกับการเสียใจนานเหมือนเรา
    ทางออกที่เราแนะนำ
    1. หาเวลาทำบุญ ปฏิบัติธรรมมากๆ สวดมนต์ไหว้พระ อโหสิกรรม และอวยพรให้ตนเอง
    ทุกรูปแบบที่เป็นบุญ ธรรมะจะสอนให้เราอยู่กับปัจจุบัน และฝึกจิตให้เราทำได้
    อย่างที่เพื่อนๆหลายคนแนะนำ เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุด พลิกวิกฤติให้เป็นโอกาส ใช้ช่วงเวลานี้ในการศึกษาธรรมะ เข้าใจสัจธรรมชีวิต (แนะนำให้นั่งสมาธิ ดีมากๆๆ วัดธรรมมงคล)
    2. ห้ามฟังเพลงอกหักเด็ดขาด เราเลิกฟังเพลงแนวนี้โดยเด็ดขาด
    ทุกวันนี้ฟังแต่เพลง dance rock hiphop เลิกหนังรักโรแมนส์เด็ดขาด
    3. หากิจกรรมอย่างอื่นทำ ทำตัวเองให้วุ่นๆ หรือจะให้ดี ไปทำบุญกับเด็กกำพร้า เด็กอ่อน พิการซ้ำซ้อน ทำประโยชน์ให้ผู้อื่น แล้วเราจะรู้สึกดีขึ้นกับตัวเอง เห็นคุณค่าตัวเอง

    มันจะผ่านไปได้นะคะ เราต้องพยามอย่ายึดกับอดีต
    อยู่กับปัจจุบันค่ะ

    เอาใจช่วยนะคะ เรารู้ว่าช่วงแรกมันยากเย็นแค่ไหน
    แต่มันจะผ่านไปค่ะ time heals
    ยิ่งเราเสียใจนานแค่ไหน มันก็ยิ่งเสียเวลาค่ะ

  5. #5
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    0
    ใจเย็นๆ อยู่คนเดียวสักพักให้เวลากับตัวเองสักหน่อยเดี๋ยวก็ผ่านไปได้ เป็นกำลังใจให้

  6. #6
    yelly's Avatar
    yelly is offline Trusted Member
    Join Date
    Apr 2010
    Posts
    19

    เป็นด้วยอีกคนค่ะ

    มาให้กำลังใจค่ะ

    เป็นอีกคนที่เคยเลิกกับแฟนตอนคบกันมา 7 ปีกว่าๆ
    ตอนนั้นเสียใจเป็นบ้า เป็นบอ วันๆ ไม่ทำอะไรเอาแต่ร้องไห้
    ข้าวก้อไม่กิน น้ำก่้อไม่อาบ ไม่ทำอะไรเลย เอาแต่อยู่บนเตียง
    นอนอยู่แต่กับน้ำตา ทุกคนที่บ้านเป็นห่วงหมดเลย
    แต่ที่สำคัญคือ พ่อ แม่พี่น้อง และเพื่อนๆ เข้าใจ
    เป็นกำลังใจอย่างดี พาไปเที่ยว กินข้าง ดูหนัง ฟังเพลง
    แต่สุดท้ายกลับบ้านก้อร้องไห้เหมือนเดิม
    แต่พอทำใจได้ ก้อใช้เวลานะคะ
    ลุกขึ้นมาทำสวย หาความสุขกับชีวิต
    เปิดโอกาสให้ตัวเอง
    เลิกกันได้ 2 ปีกว่าๆ ไม่พูด..ไม่คุย.. ไม่ติดต่อ


    สุดท้ายมาเจอกันงานแต่งงานเพื่่อน เลยได้คุยกันอีกรอบ
    ทุกวันนี้เลยต้องอยู่เลี้ยงลูกด้วยกันลำพัง 2 คน
    นับตั้งแต่คบแฟนคนนี้มาก้อ 15 ปีกว่าๆ เอง
    จากบทเรียนครั้งนั้นทำให้เราเห็นคุณค่าของความรักมากขึ้น
    ใส่ใจในความรู้สึกของกันและกันมากขึ้นค่ะ





Page 5 of 5 FirstFirst ... 3 4 5

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •