ตอนนี้รู้สึกว่าทำไมขายของทางเน็ตมันยากเย็นแบบนี้ ขนาดหมวยขายของง่ายๆ แท้ๆ แต่ท้อแท้เลยไม่อยากขายอีกแล้ว หรือเราจะซวยก็ไม่รู้ที่เจอแบบนี้ ไม่รู้ทำไมครั้งแรกต้องโดนแบบนี้ด้วย หรือว่าหมวยมองคนในแง่ดีมากเกินไป
วันนี้หมวยมีนัดส่งรองเท้าให้น้องปุ๊ก เธอนัดซื้อไว้ 3 คู่ตอนหลังเลิกงาน แต่พอดีมีน้องอีกคนเค้าสั่งคอนแท็คเลนส์ตาหวาน Maxim ราคา 350 บาท เอาไว้ด้วย น้องเขาขอเลขบัญชีไปแล้วแต่ยังไม่ได้โอนเงินมา หมวยเลยว่าจะลองถามเขาดูเผื่อบ้านเขาจะอยู่แถวลาดพร้าวด้วยจะได้เลยไปส่งให้เขาด้วย ก็บอกเขาว่าหมวยมีนัดแถวลาดพร้าว น้องบ้านอยู่ไหนเผื่ออยู่ที่ใกล้กันจะแวะไปส่งคอนแท็คให้เลยไม่ต้องโอนมา (ตอนแรกหมวยนัดกันที่ยูเนี่ยนมอลล์ เพราะจะแนะนำคุณหมอให้น้องปุ๊ก)
น้องเขาก็ขอนัดที่เดอะมอลล์บางกะปิค่ะ หมวยก็คิดว่าโอเค จากลาดพร้าวซอย 1 ไปเดอะมอลล์จริงๆก็ไกลพอควร เพราะที่ทำงานหมวยอยู่จรัญ แต่พอดีน้องปุ๊กบ้านอยู่ลาดพร้าว 80 กว่าๆ เลยคิดว่าไปส่งให้ถึงบ้านเลยแล้วกันค่ะ นัดประมาณ 5.00 pm นัดดูของเรียบร้อยดีก็มีการต่อนิดหน่อย หมวยก็คิดว่าเธอคุยดี น่ารักก็โอเค ลดให้ไม่ได้ซีเรียส น้องปุ๊กก็ถามหมวยจะไปส่งรองเท้าอีกเหรอที่ไหน หมวยบอกไปส่งคอนแท็ค 350 บาท ไม่ใช่รองเท้า ตอนแรกเค้านัดเดอะมอลล์บางกะปิ แต่ตะกี้พึ่งโทรมาบอกว่าจะไปไม่ทันให้มาเจอที่เซ็นทรัลลาดพร้าวประมาณ 6 pm แทนเพราะเค้ายังอยู่สยามอยู่เลย (คิดในใจตอนแรกนัดยูเนี่ยนมอลล์ดีๆก็ดีแล้วไม่น่าเล๊ยยยย) น้องปุ๊กเลยบอกโห ทำไมพี่หมวยต้องไปด้วย ขาดทุนพอดีคอนแท็คแค่ 350 แต่ขับรถอ้อมไปอ้อมมา แค่ส่งทางไปรษณีย์ก็ได้ หมวยก็อืมๆ แล้วบอกว่าไม่เป็นไรหรอกก็เห็นน้องเขานัดมาแล้ว จะได้ไม่เสียเที่ยว มันขาดทุนตั้งแต่แรกอยู่แล้วหละ ตั้งแต่ตอนตั้งราคาคอนแท็คแล้วจ๊ะ น้องปุ๊กก็ยิ้มๆ
แต่หมวยก็ไม่คิดอะไรนะ พอออกจากน้องปุ๊กก็โทรหาเค้า เค้าก็บอกเวลาเป็น 6.30 นะคะ หมวยก็โอเค พอไปถึงเซ็นทรัล ต้องใส่แว่นตาดำเข้าไปเพราะเมื่อวานพึ่งไปทำตาสองชั้นมา ก็อายนะ แต่คิดในใจว่าแค่มาส่งของแล้วจะกลับคงไม่เป็นไร คนคงไม่เห็นมากเท่าไหร่ หมวยไปถึง 6.00 pm ก่อนเวลานัดครึ่งชม. พอใกล้ๆเวลานัดก็เลยลองโทรไปถามน้องเขาถึงยัง เขาบอกว่าขอไปช้าหน่อยประมาณไม่เกิน 1 ชั่วโมงถึง หมวยก็ไม่รู้จะทำอะไร ช้อปปิ้งก็ไม่กล้าเดินเพราะตาบวมมาก ใส่แว่นตาดำก็อายคนเดี๋ยวคนจะคิดว่าเราเป็นดาราซะเปล่าๆ เลยไปซ่อนตัวที่ซิสเลอร์ ไปนั่งหลบมุมกินเสต็ก (ไม่กล้าไปตักสลัดด้วยซ้ำ เหอๆๆ)
ซักพักก็มีผู้ชายโทรเข้ามาเป็นเพื่อนกับน้องเค้า ก็บอกว่ามีไรติดต่อที่เบอร์ของผมนะ น้องเค้าเข้าไปทำฟันแล้ว หมวยก็อ้าว งงเลย ทำฟันแล้วจะมาทันไหม หมวยบอกหมวยรอถึงทุ่มครึ่งเขาจะมาทันไหม น้องผู้ชายก็บอกไม่ทันหรอกพี่เพราะเขาพึ่งได้คิวทำฟันตะกี้เอง (หมวยยิ่งงงใหญ่ ถ้าจะไปขอคิวทำฟัน ทำไมมานัดหมวยเวลาใกล้เคียงกันหละ) น้องผู้ชายขอเลื่อนเป็น 2 ทุ่ม แถมบอกว่า อย่าเครียดพี่อย่าเครียด ถือซะว่ามาช้อปปิ้ง หมวยเริ่มโกรธแล้วที่เลื่อนตลอดก็เลยบอกว่าพอหมวยกินเสร็จจะโทรถามอีกทีนะว่าทำฟันเสร็จยัง
หมวยกินเสร็จประมาณ 1 ทุ่มนิดๆ ก็โทรไปถามว่าที่ขอเป็น 2 ทุ่ม ตกลงจะมาทันไหม น้องผู้ชายบอกว่าผมเกรงใจกลัวพี่รอนานเกิน เอาเป็นว่าผมขอโอนเงินทางไปรษณีย์ให้แล้วกัน หมวยก็มึนเลย สรุปให้หมวยมารอเก้อ ต้องมากินซิสเลอร์สองคนราคาเกือบพัน ทั้งๆที่ตอนแรกหมวยจะกลับไปกินข้าวบ้านแท้ๆ แถมยังมีค่าน้ำมันรถที่อ้อมไปอ้อมมาอีก เพื่อมารอขายคอนแท็ค 350 บาทเนี่ยนะ แล้วมาบอกว่าอย่าเครียดถือว่ามาช้อปปิ้ง หมวยเลยบอกว่าหมวยทำตาสองชั้นมานะ มานี่มารอน้องอย่างเดียวเลย ไม่คิดจะเดินช้อปทั้งๆที่ตาแบบนี้หรอก หมวยตอนนั้นในใจไม่อยากยุ่งกับน้องเขาแล้ว เลยบอกว่าถ้าน้องจะส่งเงินมาส่งค่าไปรษณีย์มาด้วยแล้วกันอีก 30 บาท ถ้าจะโอนก็โอนมาภายในพรุ่งนี้เลยแล้วโทรบอกด้วย (ไม่งั้นหมวยจะปล่อยตั้งขายใหม่แล้ว เพราะหมวยแก้ไขในกระทู้ไปแล้วว่าคอนแท็คมีคนจองแล้ว) หมวยตัดรำคาญ ส่วนน้องผู้ชายก็ขอโทษขอโพยแล้วบอกผมจะโอนให้วันนี้เลยไม่ใช่พรุ่งนี้แล้วจะโทรบอกภายในวันนี้ด้วย
สรุปถึงตอนนี้ น้องเขาก็ยังไม่โทรมาเลยค่ะ เข้าใจแล้วเราเชื่อคำพูดคนไม่ได้เลย
คราวนี้เป็นประสบการณ์เลย เรามองคนในแง่ดี คิดดีกับเขา แต่เขาไม่เห็นใจเราบ้างเลย ท้อแท้มากมาย