เฮ้อออออออ !!!! ขอถอนหายใจยาวๆกับการเดินทางกลับบ้านครั้งนี้

แวะมาแจ้งเพื่อนๆที่ให้กำลังใจมาตลอดนะคะ ขอบคุณทุกๆคนมากๆ นะคะ

เครืองออกตี 2 ตามเวลา ที่ Guilin ถึงอู่ตะเภาประมาณ ตี 3 ครึ่ง

เห็นสนามบินแล้ว ความรู้สึกแรก เหมือนไม่ได้อยู่เมืองไทยเลยค่ะ

เหมือนอยู่ค่ายอพยพ เหมือนอยู่ในภาวะสงคราม มีเตียงรักษาพยาบาล

มีคนป่วย มีคนรอรับการรักษา ต่างชาตินอนกันเกะกะ ตามพื้น เศร้าค่ะ

คิดว่าจะถ่ายรูปมาให้ดู คุณสามีดันไม่ได้ชาร์แบทกล้อง เลยอดค่ะ

ถึงโรงแรมดุสิต พัทยา ประมาณเกือบๆ ตี 5 ทีแรกคิดว่าจะขับรถไปอยุธยาเลย

จาไปแวะหาคุณแม่อ่ะค่ะ แต่เนื่องจากอดนอนมาทั้งคืน ก็เลยตัดสินใจนอนพัก

ที่ดุสิต พอบ่ายสองก็เริ่มออกเดินทางต่อ นอนอยุธยา 1 คืน

เมื่อวานนี้ขับรถจากอยุธยา กลับมาเชียงใหม่ ถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ

ตั้งใจว่าถึงบ้านจะรีบมาแจ้งเพื่อนๆ ปรากฏว่า สายชาร์ทคอม หาย เฮ้อ!!!

วันนี้เลยต้องไปถอยมาใหม่ เพิ่งจะได้ออนไลน์ นี่แหละค่ะ

ตอนเช้าไปหาคุณหมอเพื่อนตรวจครรภ์ น้องแข็งแรงดี

คุณหมอได้สอบถามถึงเรื่องที่ต้องติดอยู่เมืองจีน ก็คุยกันสนุกสนาน

แต่พอคุณหมอรู้ว่าขับรถจากอยุธยา มาเชียงใหม่เองเท่านั้นแหละ โดนซะ

คุณหมอบอกว่า "ไม่ใช่อายุ 24 นะคุณน้ำ พอแล้ว หมอไม่ให้บินแล้วนะ"

ก็รับปากคุณหมอไปเรียบร้อย

ยังงัยซะก็มาถึงบ้านเรียบร้อย ขอบคุณเพื่อนๆที่เป็นห่วง เป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านด้วยนะคะ

ขอบคุณค่ะ