พี่เลี้ยงหลานเราตอนรับเข้ามาวันแรกๆ คุณเธอนั่งถักไหมพรมอยู่บนโซฟา(บางวันก็อ่านหนังสือพิมพ์)+เปิดแอร์อยู่ในห้องทีวีข้างล่าง พอเราลงมากำลังจะออกไปทำงาน เดินผ่านแล้วมองเข้าไปเห็น แบบว่าอึ้งไป10วิ..คือไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนอ่ะ งง..นึกว่าตาฝาด เลยเดินกลับไปมองใหม่ ชีก็ยังนั่งอยู่แบบนั้น (เราคิดว่าชีต้องเห็นเราเดินผ่านไปแหละ แต่ก็ยังนั่งเฉยเหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น) เราทนไม่ไหวแบบว่าปี๊ดดมากก เลยเดินเข้าไปถามว่า ยังไม่เอาน้องลงมา แล้วเปิดแอร์ทำไม แล้วไมต้องนั่งบนโซฟาด้วย (คือเราก็ไม่ได้จะเจ้ายศเจ้าอย่างอะไรขนาดนั้นนะ แต่มีคนงานมากี่คนไม่เคยเจอแบบนี้เลยอ่ะ) ชีก็ทำหน้างงๆ ประมาณว่าตรูทำไรผิดหว่า แต่ก็ยอมลุกไปแต่โดยดี (คงเห็นหน้าเราหงิกเต็มที่มั้ง)...จากนั้นก็ไม่เคยเห็นอีกเลย
แม่เราบอกว่าชีเคยทำงานบ้านฝรั่งมาก่อน พูดอก.ได้นิดหน่อย เข้าใจศัพท์หลายคำเหมือนกัน เวลาพี่สะใภ้พาหลานไปรร.พิเศษวันเสาร์ ครูจะเปิดเพลงภาษาอก.ให้เด็กๆฟังแล้วร้องตาม ชีก็ทำด้วย แบบว่าเป็นหัวโจกในห้องเลย (สมเป็นพี่เลี้้ยงยุดใหม่จริงๆ)..แม่เราเคยแบ่งผลไม้ให้ คนงานอีกคนพอได้ก็ดีใจมากกก(ประมาณว่าซาบซึ้งสุดๆ) แต่ชีกลับบอกว่า เอาผลไม้ใกล้เน่ามาให้กินน่ะสิ หรือไม่ก็เป็นของเหลือแล้ว (ที่รู้เพราะคนงานอีกคนมาบอก)...ทุกคนในบ้านอึ้งไปเลย...นี่ถ้าไม่ใช่เพราะเค้าเลี้ยงหลานเราได้ดี คงให้ออกไปนานแล้วล่ะ

*เค้าได้7000จ้า+ได้หยุดเดือนละ2วันด้วย (กินอยู่พร้อม)