ถ้าใครเคยไปสมุยคงนึกออกว่าต้องเอารถต่อคิวลงเรือจากท่าเรือที่ดอนสักไปยังสมุย

จ๋าไปกับเพื่อนๆ4-5 คนและทำหน้าที่เป็นพขร. ระหว่างรอคิวซึ่งถ้าเราไปไม่ตรงกะรอบเรือก็จะนานเป็นชม.

ทีนี้ก็ดับเครื่องรอ เม้าท์แตก กินนู่นนี่ ตัวเองก็เปิดประตูถอดรองเท้าไว้นอกรถ พอถึงคิวที่ต้องเอารถลงเรือก็ลืมสนิท

มานึกได้ตอนจอดรถในเรือเป็นที่เรียบร้อย ให้เพื่อนวิ่งไปดู(ไม่กล้าไปเอง..อาย) รองเท้าหายไปแร้ว

ผลสุดท้ายต้องอยู่บนเรือเดินไปมาด้วยตีนเปล่าเป็นเวลาชั่วโมงเศษ ถึงสมุยก็รีบแจ้นไปซื้อใหม่

อยากจะเขกหัวตัวเอง รองเท้าที่ลืมทิ้งไว้เป็นคู่ที่รักและอยู่กะเรามานาน