เรารักอะไรก็จะทุกข์เพราะสิ่งนั้น
เพราะว่าสิ่งทั้งหลายล้วนแปรปรวนทั้งสิ้น
ไม่มีอะไรคงที่อยู่ได้ตลอดเวลา
การจองเวรนี้ ถ้าไม่ระงับด้วยการไม่จองเวร ชาติต่อไปเราจะไม่เจออีกค่ะ พยายามอย่าโกรธ อย่าเก็บมาใส่ใจค่ะ การอภัยเป็นเหตุของการระงับเวรนะคะ ทำให้เราสบายใจได้ด้วย ถามว่าชาติหน้ามีไม๊ ลองถามตัวเองว่าพรุ่งนี้มีไม๊ ถ้ายังไม่ถึงเราจะไม่รู้ว่ามันมี เพราะฉะนั้นเราทำดี อภัยให้กันนะคะ อย่างน้อยสิ่งที่เราได้กับตัวเรา คือ "ใจสงบ"
การจองเวร อย่างถ้ามีคนมาทำร้ายเรา เราโกรธ ต้องเอาคืนให้ได้ ชาติหน้าเราก็ต้องไปทำร้ายเค้า เค้าก็โกรธเรา แล้วเค้าก็ต้องเอาคืนเรา มันก็วนเวียนกันอยู่แบบนั้นไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าเราหยุดมันซะ เราไม่จองเวร ไม่ถือโทษ อโหสิกรรมให้เค้าซะ นั่นล่ะคือการระงับในชาตินี้เลย ชาติต่อไปเรายิ่งจะมีสุข ไม่มีคนพยาบาท จองเวร ไม่มีเจ้ากรรมนายเวรที่หนัก ๆ นะคะ
แนะนำเพื่อน ๆ เวลาทำบุญนะคะ เอาง่าย ๆ เวลาเราให้ทานปุ๊บ หรือใส่บาตร พอหย่อนข้าวลงในบาตร กระแสบุญจะมีเวลาแค่ไม่กี่วินาที ตอนนั้นล่ะเรานึกเลยค่ะ ด้วยอำนาจของพระพุทธเจ้า อำนาจของพระธรรม อำนาจของพระสงฆ์ จงบันดาลบุญที่ข้าพเจ้าได้ทำนี้ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรผู้จองเวรข้าพเจ้า ขออโหสิกรรมแก่ข้าพเจ้าด้วยเทอญ....
ไม่ยากใช่ไม๊คะ การทำทานก็เหมือนกัน หย่อนเงินให้ขอทานปุ๊บอธิษฐานจิตเลยค่ะ ไม่ใช่เราทำบุญแบบหวังสิ่งตอบแทนนะคะ เราอธิษฐานจิตน่ะค่ะ แม้แต่พระพุทธเจ้าท่านยังได้อธิษฐานจิตเลยค่ะ ว่าให้สำเร็จอรหันต์
สาธุ.....