^
^^
ปุ๋ยเข้าใจนะคะ แต่ก็ยังอยากให้มองอีกแง่นึง
เพราะยังไงเด็กๆก็เป็นลูกหลานของพวกเค้าค่ะ
ถ้าเกิดอะไรขึ้น ปุ๋ยว่าเค้าก็คงไม่เอาเด็กไปรับก่อนหรอก
ตามนิสัยธรรมชาติของแม่ต้องปกป้องลูกอยู่แล้ว

ตอนนี้พอเครียดๆก็เริ่มคิดได้ เป็นเพราะคุยกับคุณแฟน
ึุคุณแฟนก็เป็นคนนึงที่รับผลกระทบโดยตรงจากการปิดสนามบินค่ะ ถึงจะไม่ร้ายแรงเหมือนนักท่องเที่ยว หรือกรณีของเพื่อนๆ แต่ปุ๋ยก็รู้สึกว่าเค้ามีความคิดที่ลดความตึงเครียดไปได้มาก
คือจริงๆเค้าต้องบินไปเชียงราย เพราะ มีศาลเช้าวันพุธ แต่ไปไม่ได้ เค้าไม่บ่นไม่โวยสักคำเดียว ปกติขี้โวยวายมาก ด่าพันธมิตรตลอดอีกตะหาก จนปุ๋ยสับสนยังคุยกับเพื่อนอยู่เลยว่า เอ๊ะ หรือเค้าบินได้ตามปกติ แต่ไม่ใช่ค่ะ เค้านั่งรถทัวร์ไปแทน

วันนี้ด้วยความแปลกใจ ก็เลยถามเค้าว่า ทำไมพี่ไม่ด่าพันธมิตรอ่ะคราวนี้

เค้าตอบว่า เออ เมื่อวานไปขึ้นรถทัวร์มีแต่คนด่า มีผู้หญิงคนนึงโวยวายว่าชีวิตนี้ ทำไมต้องมาขึ้นรถแบบนี้ด้วย (รถ VIP 24 ที่นั่ง) เกิดมาไม่เคยขึ้น มีกลุ่มเด็กวัยรุ่นด่ากันใหญ่เลย แต่พี่ไม่ด่ามันหรอก เราจะคิดถึงแต่ความลำบากของตัวเองมันไม่ถูก พวกมันลำบากกว่าเราอีก ไอ้พวกที่ทำคนอื่นเดือดร้อนแล้วตัวเองสบายเนี้ยะสมควรโดนด่า แต่พวกมันไม่ได้สบายกว่าเรา เดินทางตะลอนๆ อดหลับอดนอน ห้องน้ำก็ไม่มี แล้วมันก็ทำเพื่ออุดมการณ์ อุดมการณ์มันจะผิดจะถูกเราไม่ไปว่ามัน เพราะยังไงพวกมันมีก็อุดมการณ์ อุดมการณ์บางอย่างในยุคนึงถูก อีกยุคหนึ่งอาจจะผิด ก็เป็นแบบนี้ประจำในประวัติศาสตร์ หรืออุดมการณ์ในยุคนี้ผิด ในยุคหน้าอาจจะถูกก็ได้ เราก็ไม่รู้

ฟังเค้าพูดแล้วก็รู้สึกว่า คนเรานี่มันก็อยู่ที่ความคิดนะว่าจะทำให้ตัวเองเครียดขึ้นไปอีกรึป่าว
ก็เลยเริ่มมองโลกแง่ดี มองว่ามันมีทางที่เราจะพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสได้ไหม
เพื่อนๆน่าจะช่วยกันคิดในแง่สร้างสรรค์ ว่าเราจะทำอะไรกันได้มั่ง แทนที่ความโกรธความเกลียด
ไม่รู้เหมือนกันว่า มันจะพอเป็นจริงได้ไหมคะ แต่ช่วยกันคิดในแง่สร้างสรรค์ก็น่าจะดีไม่น้อย
เช่น ถ้าใครจะไปเที่ยวเมืองนอก แต่ไปไม่ได้ ก็ยังมีบ้านลุงช้องรอต้อนรับอยู่ค่ะ (กระทู้ข้างล่าง)
ุถ้าฝรั่งมาไม่ได้ คนไทยก็ช่วยกันก่อนดีไหมคะ

กำลังมองโลกแง่ดีลดความเครียดของสถานการณ์สุดฤทธิ์ค่ะ