ถ้าบุญชื่นเชื่อถึงขนาดนี้แล้ว เราคงไปทำอะไรไม่ได้ค่ะ
เพราะสองคนนั้นเค้าเป็นแฟนกัน เพื่อนก็กลายเป็นบุคคลภายนอกโดยปริยาย
จะเตือนอะไรก็ลำบาก ทัั้งๆที่ห่วงเพื่อนจะแย่
เอาเป็นคอยเตือนแบบกลายๆก็ได้ค่ะ ว่าเออ คนเราถ้าตัดสินใจอะไรแล้ว
ก็ต้องยอมรับสิ่งที่จะตามมาให้ได้นะ หมายความว่า แกเลือกที่จะเชื่อแฟนแกแล้วนะ
ถ้าวันหลังมารู้ว่าไม่ใช่ ก็อย่าแซดละกัน

แถวร้านเราก็มีคนนึงค่ะ ชื่อประกิต แต่คนเค้าชอบเรียกอีตานี่ว่าเห่า
คือตาคนนี้ขายเครื่องสำอางอยู่ ให้แฟนเค้าอยู่หน้าร้าน นายเห่านี่ก็ชอบพระเครื่อง แต่ดูไม่เป็น
ต้องไปหาคนดูเป็นช่วยดูให้ แล้วถึงจะเอาไปให้คนอื่นมาเช่าต่อ (พระเครื่องไม่เรียกขาย แต่เรียกว่าให้เช่า) บางทีก็โดนเค้าด่าเพราะเอาพระเครื่องปลอมมาหลอก อยู่ดีๆก็เปิดตู้ขายเพชรด้วย
ขายอยู่ไม่นาน ตำรวจมาจับ เพราะไปขายพลอยปลอมให้ลูกค้าแล้วเค้ามาเอาเรื่อง
เลยเลิกร้านไปละ
คนนี้เหมือนเป็นโรคบางอย่าง ชอบบอกคนที่รู้จักว่า ตัวเองเป็นเจ้าของบ่อน้ำมัน
ใครบอกมีเพชรสองกะรัต นายเห่าก็จะบอกกว่าเค้ามีสามกะรัต ใครมีสี่กะรัต เค้าจะสวนมาว่าเออ ผมมีห้ากะรัตล่ะ

แต่มีคนไปแอบสืบมาได้ว่านายเห่าพักอยู่ห้องเช่าเล็กๆแบบห้องพัดลมแถวย่านท่าดินแดง
เราก็เออนะ คนเรา ช่างกล้าพูดเป็นตุเป็นตะ แต่ก็มีคนเชื่อเค้าค่ะ