เรื่องนี้ มันอยู่ที่ใจบริการคับ
ตอนสุ่ยจบใหม่ๆ ไปช่วยคุณอาขายของตามงานแสดงสินค้า
คุณอาพูดเสมอว่า ไม่ว่าลูกค้าแต่งตัวแย่แค่ไหนก็ตาม แก่แค่ไหนก็ตาม
เราก็ต้องให้ความสำคัญเค้าเท่าๆกันกับคนอื่นๆ
ซึ่งมันเป็นเรื่องจริง คนแต่งตัวไม่ดี ไม่ได้หมายความว่าเค้าไม่มีกำลังซื้อ (ซื้อเยอะมากมายก็เคยเจอ...)
คนที่แต่งตัวดี มีกำลังซื้อ อาจไม่ซื้อก็เป็นได้ (เลือกจนตรูแอบเซ็ง...)
ทั้งนี้ปัญหาดังกล่าว สุ่ยขอสรุปว่า อยู่ที่ใจบริการของผู้ให้บริการคับผม....
แม้ว่าเราจะรู้ว่าการรอคอยเป็นสิ่งที่น่าเบื่อ"แต่เราก็ยังต้องรอ"
เคยเจอที่ร้านนึงที่เกษรค่ะ แต่งตัวไม่ค่อยดีเท่าไร ลากแตะไป เข้าไปดูกระเป๋า แล้วถามพนง ว่าราคาเท่าไร พนง กอดอกแล้วตอบว่า สี่หมื่นกว่าๆ ตอนแรกก็งงๆ แต่พอเดินไปเดินมาในร้าน พนง คนเดิมก็เดินตามเหมือนเงา พอจับใบไหนก็ กอดอก กระดิกเท้าแบบเบื่อจะเดินตามหล่อนแล้วนะ สุดท้ายทนไม่ได้เลยเดินออกมา โทรแจ้งผู้จัดการ เค้าบอกว่าคนนี้ทำหลายทีแล้ว มีคนร้องเรียนเยอะมาก หลังจากนั้นได้ข่าวว่าเค้าให้ออกไปเลยอ่ะค่ะ
เราว่าไม่ได้เป็นทุกคนนะที่ไม่ต้อนรับลูกค้า บางคน เราแต่งตัวแย่ ดูท่าทางเหมือนมาดูอย่างเดียวก็บริการดี๊ดี จนเกรงใจ จนแอบคิดว่า ไม่ซื้อเค้าจะว่าอะไรมั๊ยเนี่ย