บทเรียนจากห้องอาหารตา

[มุก]

ไม่ได้แวะเข้าเวปมาหลายวัน เห็นเพื่อนๆมาช่วยแสดงความคิดเห็น ดีใจจังค่ะ

ส่วนตัวคิดงี้ค่ะ



ผู้ที่เจริญแล้ว ย่อมยินดีเมื่อผู้อื่นได้ดี




แล้วก็จะรู้สึกดีค่ะ


ซ้าทุ /|

เห็นด้วยค่ะ มิน่า เรารู้สึกเจริ๊ญ เจริญดีจัง เรายังเชื่อค่ะ ว่ามนุษย์ทุกคนยังทีกิเลส ไม่งั้นโลกเราคงสงบกว่านี้เยอะ บางคนอยู่ดีๆ บางคนถูกหวยเป็นล้านก็ใช้เงินหมดในไม่่กี่วัน มีอำนาจหล่นปุ๊มาใส่มือก็บ้าอำนาจ ของที่ได้มาแบบไม่ค่อยลงทุนลงแรงมักจะมาง่ายไปง่าย (เกี่ยวไม๊เนี่ย)

เราก็เป็นคล้ายๆกันค่ะ อิจฉาจังที่แฟนใจดี บางทีก็สงสัยว่าทำอาชีพอะไรกันเนี่ย ทำไมรวยหยั่งงี้

สามีเราประมาณว่าจำกัดโควต้าไปตั้งแต่สอย neverfull เมื่อสงกรานต์ ถึงตอนนี้ก็ยังไม่ได้ซื้อกระเป๋าใหม่อีกเลย ได้แต่มองค่ะ

แฟนเรายิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยค่ะ

เป็นเรื่องธรรมดาของมนุษย์นะคะกับความรู้สึกของคุณมุก แต่ความรู้สึกในบทสรุปสุดท้ายที่คุณมุกคิดถึงคนสำคัญแล้วทำให้ปล่อยวางความสงสัยหรือคำถามต่างๆในใจได้เนี้ย ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีมากนะคะ เพราะสุขก็อยู่ที่ใจ ทุกข์ก็อยู่ที่ใจ ถ้าเราใจเราคิดในแง่ดี มองแต่สิ่งดีๆ หรือหาคำตอบดีๆมาคอยปลอบโยนและทดแทนด้านลบในจิตใจ ก็จะทำให้ชีวิตเรามีความสุขอยู่ได้ในทุกๆวันค่ะ ^___^

อิอิ ยังไงกิเลสที่ยังไม่หมดของเรา ก็ทำให้แวะไปดูเวปหลุย เผื่อสั่งกะคุณชิโกะนี่ละค่ะ