บทเรียนจากห้องอาหารตา

[nu_ju2000]

ความรู้สึกเดียวที่เกิด คือ สวยจัง แล้วก็จบเพราะว่าคิดต่อไปทันทีว่า

กว่าจะหาเงินมาซื้อได้ฉันต้องเหนื่อยอีกเยอะๆๆเลย เอาเป็นว่ารักตัวเองไว้ก่อน
ขอเหนื่อยเท่าเดิม ซื้อกระเป๋าใบที่ราคาย่อมเยาว์ลงมานิดส์แล้วกัน

กระเป๋า นาฬิกา กว่าจะได้มาแต่ละใบต้องใช้เงินส่วนที่เหลือจริงๆๆๆ ตั้งหลายเดือน บางใบอาจเป็นปี
แต่ความสุขที่ได้เราว่าหลังจากได้มา + ลูบๆๆ คล้ำๆๆ แล้วก็หายเห่อ ใช้เวลารวมๆ กันไม่เกินวันนึงอะ

แฟนเราไม่ซื้อให้หรอกถ้าบอกว่าอยากได้ใบนี้ ราคาเท่านี้ เค้าอาจจะไปซื้อทองให้ในราคาเท่ากัน แล้วบอกเราว่าถ้าอยากได้ก็เอาทองไปขายแล้วเอาเงินไปซื้อกระเป๋าเอง แล้วใครจะไปขายลงอะ

[bill_wn]

เห็นด้วยนะครับบ....ชอบๆๆตรงดีๆๆ

[Emu_birdy]

เราเข้าไปดู ห้องอาหารตาแล้วเรารู้สึกดีนะดีใจกับเค้า ดูเป็นของสวยๆงามๆเจริญหูเจริญตา เก็บข้อมูลสีและรุ่นบ้าง
แต่ก็ไม่ได้เก็บมาคิดมาก
ว่าอยากได้อยากมีอย่างเค้า

เพราะถ้าเห็นแล้วอยากจะมีบ้างก็ต้องมานั่งเครียดหาเงิน
ขอเงินคุณพ่อ คุณแม่ให้ท่านเดือดร้อนอีก

(ชีวิตตอนนี้ก็เครียดมากพอแล้ว ทั้งเรียน ทั้งเรื่องครอบครัว ถ้ามานั่งอิจฉาอยากมีอีกอันนี้เราก็แย่หนักกว่าเดิมปวดหัวแย่เลย ^o^ )

กะว่าคงไม่ใช้เงินฟุ่มเฟือยแล้วช่วงนี้เพราะเศรษฐกิจไม่ดี รอช่วงปีใหม่ค่อยว่ากันอีกที


Ps.คนที่เราเห็นว่าดูรวยๆบางอาจไม่ได้รวยจริงก็ได้!

[KAN]

คนที่รวยที่สุดในโลก ไม่ใช่= คนที่มีความสุขที่สุดในโลก
เพราะฉะนั้นคนที่มีกระเป๋ามากที่สุด ก้อไม่ใช่= คนที่มีความสุขที่สุดแน่นอน

ถูก..ถูก...ถูกต้องนะคร๊าบบบบบบบบบบบบบบบบ...
--------------------------------------------------
ส่วนตัวไม่ค่อยได้เข้าไปดูห้องนั้น เพราะกลัวสติแตก
อย่างที่คุณหนูว่า "หาหัวใจให้เจอก้อเป็นสุข"

[wawe]

ความรู้สึกส่วนตัวที่เข้าชมในห้องอาหารตา คือ สวย ไม่สวย เหมาะ ไม่เหมาะกับเรา ถ้าอยากได้ ถ้าซื้อก็คิดว่าเดือดร้อนตัวเอง ครอบครัวหรือไม่ บางครั้งอาจเหมือนการดูหนัง ดูละคร อาจจะอินกับความรู้สึกต่าง ๆ ได้ เช่น หัวเราะ ร้องไห้ อิจฉา ดีใจ พอหนังจบ ละครจบ ทุกอย่างก็ จบ ไม่คิดมากเลยค่ะ

[rycool]

ตั้งแต่แรกที่เข้ามาในเว็บก็ดูแต่ห้องโชว์ออฟนี่แหละค่ะ
ได้รู้จักยี่ห้อและรุ่นของกระเป๋าต่างๆที่เคยได้ยินแต่ไม่เคยรู้จัก
ศึกษาหาความรู้จากในนี้ เพราะเป็นคนที่ไม่ค่อยได้ซื้อกระเป๋าแบรนด์
เพราะวันๆอยู่แต่ที่ร้านค่ะ ว่างช่วงหลังเลิกงาน และก็มีวันหยุดหนึ่งวัน
แต่จะหนีแว้บไปเที่ยวบ่อยๆไม่ได้ค่ะ เราเป็นห่วงที่ร้าน เพราะมิจฉาชีพเยอะเหลือเกิน
เลยอาศัยอินเตอร์เน็ตเนี่ยแหละ เพิ่มความรู้ไปในตัวโดยไม่ต้องไปข้างนอก
แล้วบางทีก็ได้แอบไปช็อปมาบ้างเหมือนกัน 555
เพราะฉะนั้นซื้อเท่าที่เราพอซื้อได้ค่ะ
แต่เราเข้ามาดูห้องโชว์ออฟนี่ เราชอบนะคะ ได้ดูของสวยๆงามๆเยอะแยะ อย่างคุณลิมาโชว์
เราก็มองนางแบบไปด้วยค่ะ สวยมาก อ่านข้อความที่เพื่อนๆลงประกอบ สนุกดี บางใบราคาสูงๆ
เราก็ได้แต่ชื่นชมค่ะ เพราะซื้อไม่ไหวววว...
แต่คุณมุกก็มีคุณแม่และคุณป้าที่น่ารักมากนะคะ ที่วันเกิดยังได้ไปทานข้าวร่วมกัน
เราว่าอบอุ่นดีค่ะ ที่บ้านเราก็เป็นแบบนี้ พอวันเกิดก็นัดกันไปทานข้าว อาจมีพี่ชายที่ให้เงินเราด้วยค่ะ 55

[Kingyo]

ส่วนตัวไม่ค่อยเข้าห้องอาหารตาค่ะ

นอกจากว่าอยากได้ใบใหม่ก็จะเข้าไปด้อมๆมองๆมั่ง

อยากเห็นว่าเวลาคนถือแล้วสวยมั๊ย ^^'

---

บางอารมณ์ดูแล้วอยากได้มั่งเหมือนกันค่ะ เพราะเห็นบางคนมีเยอะๆๆๆมากๆ

ก็อยากมีเยอะมั่งง่า T___T

แต่มองสถานภาพตัวเอง "ยังเป็นนักศึกษา"

หาเงินเองก็ไม่ได้ อย่างมากก็แค่เก็บเงินเบี้ยเลี้ยงที่พ่อแม่ให้บางส่วนไว้ซื้อกระเป๋าที่อยากได้บ้างอ่ะค่ะ

ดังนั้นเลยมีเยอะไม่ได้ 555

ไม่อยากรบกวนพ่อแม่ด้วยค่ะ ส่งเรียนเทอมนึงก็เหยียบๆ 50,000 บาทเข้าไปนั่น

เรียนจบตรีแล้วต้องเก็บเงินส่งเราต่อโทเมืองนอกอีก

เลยไม่เคยคิดเลยว่า จะขอให้พ่อแม่ซื้อของฟุ่มเฟือยให้อ่ะค่ะ อยากได้เอง ก็เก็บเงินซื้อเอง

ยกเว้นว่า พ่อหรือแม่เสนอจะซื้อให้ในบางโอกาส อันนั้นก็รับไว้ด้วยความยินดี อิอิ

[KeRoRo]

ส่วนตัวนะฮ่ะ

ไม่เคยอิฉาอะฮ่ะ

ไม่รู้จะอิจฉาไปทำไมกัน แอบปวดหัว เครียดลงกระเพาะแทน

ไม่เคยต้องขอเงินบิดามารดา หรือ ขโมยตังแฟน หรือ เอาเงินค่าเทอมลูก <เพราะยังไงก้ม่ายมี>

มาซื้อของพวกนี้คับ ได้มาเพราะสเน่หา ล้วนๆๆๆๆ หรือ น้ำพักน้ำแรงตัวเอง หรือ ความสามารถอย่างอื่น

ชอบเข้าไปดู ในห้อง Show off ซะอีก จะได้เห็นแบบชัดๆๆๆ

เป็นแนวทางในการตัดสินใจด้วย

เงินของใครของมัน ชีวิตใครชีวิต มัน เค้ามะสน ฮ่ะ

[มุก]

ส่วนตัวนะฮ่ะ

ไม่เคยอิฉาอะฮ่ะ

ไม่รู้จะอิจฉาไปทำไมกัน แอบปวดหัว เครียดลงกระเพาะแทน

ไม่เคยต้องขอเงินบิดามารดา หรือ ขโมยตังแฟน หรือ เอาเงินค่าเทอมลูก <เพราะยังไงก้ม่ายมี>

มาซื้อของพวกนี้คับ ได้มาเพราะสเน่หา ล้วนๆๆๆๆ หรือ น้ำพักน้ำแรงตัวเอง หรือ ความสามารถอย่างอื่น

ท่าจะเป็นความสามารถเฉพาะกิจ เอ๊ย เฉพาะตัวนะคะ

ชอบเข้าห้องอาหารตาค่ะ ได้ดูกระป๋าเยอะดี กระตุ้นต่อมกิเลสดีนักแล อิอิอิอิ ชอบดูค่ะ เอาไว้เป็นแนว รู้สึกว่ามีประโยชน์มากค่ะ จะได้เก็บข้อมูลเป็น wish list ต่อไป (หุหุหุ ตอนนี้มันยาวเหยียดคร่า)

ส่วนเวลาเห็นใครมีเยอะๆเรารู้สึกยินดีด้วยค่ะ เข้าใจมากมาย เพราะถ้าเรามีตังค์เยอะ ก็คงซื้อเยอะเหมือนกัน อิอิอิ แต่ตอนนี้มีเท่านี้ ซื้อเท่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ก็โอค่ะ นอกนั้นขอให้ได้ดู ได้ศึกษา ได้เรียนรู้แต่ละรุ่นแต่ละแบบก็มีความสุขแร้ววววว

แหะๆ จะบอกว่าตอนนี้ ก็ยังแว๊บๆเข้าไปดูค่ะ ดูแล้วก็มีความสุข ตื่นตาๆๆๆ

[due]

เราว่าคนที่ซื้อเยอะๆ แล้วเอามาโชว์ที่ห้องอาหารตา
เค๊าจะมีความสุขตอนโชว์ค่ะแต่จะเป็นทุกข์ในวันที่ใบแจ้งหนี้บัตรเครดิตมาอ่ะ แงแงแง
เหมือนเราเอง 555 เพราะฉะนั้นอย่าไปอิจฉาเค๊าเลยค่ะ