บทเรียนจากห้องอาหารตา

[teamteam]

เคยเป็นบ้างเหมือนกันคับ แต่ผมไม่คิดไรมากอ่ะคับ ขำ ๆ
รู้สึกแบบว่า แฟนเค้าใจดีจัง ประมาณเนี้ยอ่ะคับ (กลัวเข้าตัว พอถึงตาตัวเองมั่ง หุหุ)
แต่ผมเคยนับ ๆ ของที่ซื้อไป ซึ่งก็ไม่มากเพราะรายได้จำกัดคับ รวมแล้ว
ใจหายว่า เฮ้ยยยยยย นี่มันได้ทองกี่บาทเนี่ย เอาเก็งกำไรซื้อขายได้อีก
ก็รู้สึกผิดไประยะนึง แต่พอถามตัวเองว่า ถ้าเราเปลี่ยนเป็นซื้อย่างอื่นแทน
เราจะมีความสุขไม๊ เราจะหยุดอยากได้ของพวกนี้รึป่าว คำตอบก็คือไม่คับ
ก็เลยเปลี่ยนเป็นซื้อให้น้อยลงไปอีก (แบ่งเงินมาหาทุนเพิ่ม เพื่อเอาไปสอยต่อ....ล้อเล่นค้าบ)
คิดมาก ๆ ก่อนซื้อว่าอยากได้ + จำเป็น + เหมาะกะชีวิตหรือไม่ แล้วก็ออมเงินให้มากขึ้น ยิ่งตอนนี้ต้องเรียนต่อด้วยคับ
ตอนนี้เลยรู้สึกพอดีกะชีวิตมากเลยคับ

[มุก]

เราว่าคนที่ซื้อเยอะๆ แล้วเอามาโชว์ที่ห้องอาหารตา
เค๊าจะมีความสุขตอนโชว์ค่ะแต่จะเป็นทุกข์ในวันที่ใบแจ้งหนี้บัตรเครดิตมาอ่ะ แงแงแง
เหมือนเราเอง 555 เพราะฉะนั้นอย่าไปอิจฉาเค๊าเลยค่ะ

555555 ขำคุณ Due ค่ะ ตอนสลิปบัตรเรามาก็แนวนั้นเลยค่ะ จริงๆเราก็ไม่ได้ออกแนวอิจฉาแบบ แหมมมม รวยเหรอยะ เอามาโชว์ แต่เป็นแนว โห อิจฉาเพื่อนคนนี้จัง คุณแม่เค้าน่ารั๊ก น่ารัก ซื้อนาฬิกาสวยจัง ราคาก็แพ๊งแพงให้ด้วย ประมาณเดียวกับ โห อิจฉาอั้ม ทำไมสวยจัง หรือ หมิวแฟนหล่อจังอะไรเงี๊ยะจ้ะ

ไม่เคยอิจฉาเลยค่ะ เพราะเจอมาเยอะแล้ว คนรวยแต่ไม่มีความสุข
แล้วหาซื้อวัตถุสิ่งของมาชดเชย แต่ในที่สุดเธอเหล่านั้นก็ยังไม่มีความสุขอยู่ดี

คนเราจะมี หรือไม่มี มันก็อยู่ที่ใจของเราเอง ว่าพอ หรือไม่พอ................
ใครจะมีเท่าไหร่ก็มีกันไป รู้แต่ว่าเรามีได้แค่นี้ เท่านี้ ก็พอแล้ว
ชอบกระทู้นี้คะ เราเองก็เป็นคนนึงที่มีกิเลส เกิดความหลงใหลในรูปของกระเป๋า
และอิจฉาเล็กๆ สำหรับเพื่อนๆๆ ที่มีกระเป๋ากันมากมาย
สวยจริงๆๆ อยากได้ก็อยากได้ แต่สุดท้ายได้แต่มอง พอได้มา แต่ละใบกว่าจะได้ก็อยากได้แล้วอยากได้อีก
จนบางทีหายอยากไปก็มี ซึ่งแต่ละใบที่ซื้อมา (อะไรที่เป้นของเรามันก็เป็นของเราแหล่ะ จะดิ้นรนมากมายไปทำไม)
ก็จะดูด้วยความชื่นชมกับตัวเองว่าน้ำพักน้ำแรงเราเองนะเนี่ย (อีกส่วนถูกเก็บให้เจ้าตัวน้อยไว้แล้วด้วย อดข้าวเพื่อกระเป๋าเราทำได้ เพื่ออะไรเนี่ย...................)
(สามีเอาแต่พูด จะเอาใบไหนก็บอกสิ เดี๋ยวซื้อให้ จนซื้อมากี่ใบแล้วก็ไม่เคยออกสักที 555)

สรุป เพียงจิตเห็นจิต รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ก็เป็นสิ่งที่ดีแล้วคะ (เห็นว่าจิตตัวเองมีตัณหา กิเลส ราคะ.........รู้ว่าเกิดกิเลสความอยากได้แล้ว สามารถดับมันก็ดี ถ้าไม่สามารถจิตก็กระวนกระวายไม่มีที่สิ้นสุด)

ต้องค่อยๆๆ ฝึกฝนกันไป

ชอบค่ะ

ต่ออีกหน่อย

สำหรับเรา นอกจากประโยชน์ในการเลือกซื้อกระเป๋าแล้ว ก็เอาไว้แบบนี้ค่ะ

เปิดกระทู้ที่แฟนซื้อให้ ให้คุณแฟนดู แล้วกรี๊ดดดด...
บอกว่า "ตัวเองดูดิ แฟนน้องคนนี้น่ารักเนอะ ซื้อรุ่นนี้ให้ อยากได้มั่งจัง"
แล้วเอาหัวไปซุก ๆ ไหล่สักสองจึ๊ก....

แฟนเราก็จะหันมาดูแล้วถามว่า " เท่าไรอ่ะ...." บอกราคา เค้าก็จะ "อืม ๆ เดี๋ยวรอบหน้าวันเกิด เค้าซื้อให้นะคะ "

(อันนี้กรณีที่อยู่ภายใต้ราคาที่เราสองคนจ่ายได้ ไม่เดือดร้อนนะคะ)

มีบ้าง ที่รุ่นที่เราอยากได้ ใบแสนกว่า แต่เราก็ยังไม่ตัดสินใจซื้อ
เพราะเงินจำนวนเท่านี้ เรามีอย่างอื่นจำเป็นจะต้องใช้มากกว่า
ก็มองไว้ก่อนค่ะ แล้วทำแบบเดิม แต่คำพูดเราจะเปลี่ยนไปเป็น

เรา >> "ไว้เราหาเงินได้มากกว่านี้ เค้าขอซื้อสักใบนะที่รัก"

แฟน >> " เหอ เหอ ขอทำงานมากขึ้นเป็นวันละ 48 ชม.ได้ไหม จะได้ซื้อได้เร็ว ๆ แล้วไว้จะต่อตู้เก็บกระเป๋าให้นะ "

มองต่างมุมดูบ้าง เราไม่ได้ได้ทุกอย่าง ตามที่เราอยากได้
แต่เราก็เป็นสุข ในมุมที่เราเป็นค่ะ

คุณแฟนตอบได้น่ารักมากค่ะ คุณแฟนเราอะเหรอ เธอมีแค่ 2 แขนไม่ใช่เหรอ จะเอาไปทำไมกระเป๋า 4 ใบ