บทเรียนจากห้องอาหารตา
คำจำกัดความของคำว่าพอเพียง
ในเเต่ละคนมันไม่เท่ากันอ่ะ
มีมากใช้มาก มีมากใช้น้อย เเล้วเเต่จะว่ากันไป ไม่เดือดร้อน
*มีน้อยใช้น้อย (แบ่งเหลือเก็บได้ ไม่เดือดร้อน)= พอเพียง
*แต่มีน้อยแล้วใช้มาก(ไม่เหลือเก็บ)=ไม่พอเพียง ทุกข์ใจ
กระวนกระวาย อยากด้ายๆๆๆ.............
-----
อันหลังมีตัวอย่างให้เห็นชัดเจน
v
v
ข้าเจ้าเอง ฮี่ๆ
(ดีนะที่ยังไม่มีเบ่บี๊กะเค้า)
มีเเต่เจ้าตัวเนี๊ยยยย
V
V
มาอ่านด้วยค่ะ
ต้องขอบคุณทุกความเห็นด้านบนมากเลยค่ะ ยิ่งอ่านแล้วทำให้มองตัวเองแล้วมีความสุขขึ้นเยอะ
ตั้งแต่เข้ามา SBN ใหม่ ๆ ก็ตื่นตาตื่นใจเหมือนเพื่อน ๆ อ่ะค่ะ วัน ๆ คืน ๆ ไม่ยอมหลับยอมนอน
แต่พอดูไป ดูไปเรื่อย ๆ ห้องที่เข้าดูจะไม่ใช่ห้องซื้อขายอย่างเดียวแล้ว แต่แชร์ไปดูเพื่อน ๆ
เวลามีเรื่องอะไรมาเล่า หรือมาคุยกันเรื่องอื่น ๆ ข้อคิดดี ๆ แล้วมีคนเข้ามาตอบ เหมือนอย่างกระทู้นี้ค่ะ
ทุกคนเป็นเพื่อนกันหมด ถึงแม้จะไม่ได้เห็นหน้ากัน ไม่รู้จักกัน แต่มีมิตรภาพที่รู้สึกได้ ...จริงไหมคะ
เคยเซ็งตัวเองเหมือนกันนะคะ เคยบอกสามีว่าอยากซื้อกระเป๋าสักใบ
*แต่เขาบอกว่าถ้าซื้อกระเป๋าแพงขนาดนั้น ยูซื้อนาฬิกาดี ๆ ได้เลยนะ ...อือ...จริง
*ตั้งแต่อยู่มาไอ ไม่เคยเห็นยูให้ความสำคัญกับกระเป๋าเท่าไหร่นะ เห็นใช้ไม่เคยรักษา ...เออ...จริง
*แล้วยูใช้ กระเป๋าใบหลายหมื่น ยูคิดว่าคนอื่นเขาจะรู้ไหมว่ายูใช้ของจริง ยูรู้อยู่คนเดียว ...มันจริง...ใช่ไหมอ่ะ
*แล้วยังบอกอีกว่า กระเป๋าใบนึง ซื้อทองเก็บไว้ได้ตั้งหลายบาทน้า....o_o...เออ...ใช่อีกละ
+_+ แต่ฉันก็ยังอยากได้นะเฟ้ย....+_+
(อ่านแล้วอย่าเครียดแทนเค้านะ ให้เค้าเครียดคนเดียวก็พอละ ขำ ๆ เน้อ....อิ...อิ)
Posting Permissions
You may not post new threads
You may not post replies
You may not post attachments
You may not edit your posts
Forum Rules