" กำแพง กับ บันได "


ความรู้สึกที่มัวหม่นกับอารมณ์ที่ขุ่นเคือง


ทำให้หัวใจเกิดทิฐิ


ทิฐิ.....ที่บางทีก็ไม่มีคำอธิบาย ไม่มีเหตุผล


เมื่อคนคนหนึ่งสร้างกำแพงแห่งทิฐิไว้สูง


ก็เป็นเรื่องยากที่อีกคนจะปีนขึ้นไป


ขณะที่ใครคนหนึ่งกำลังหมุนคว้างด้วยแรงอารมณ์


อยู่บนหอคอยสูงที่กั้นกำแพงไว้อย่างแน่นหนา


ใครอีกคน...ก็พยายามที่จะสร้างบันได....เพื่อขึ้นไปหา


แต่การจะไปถึงอาจจะต้องใช้เวลา....


ถึงจะช้าไปบ้างก็ไม่ใช่ว่าไม่ต่อ ไม่ตาม....ไม่รัก


การต่อไม้ทีละขั้นๆ นั้นไม่ได้เป็นเรื่องที่ยากเลย


แต่กำลังใจในการหยิบไม้ขึ้นมาต่อต่างหากที่จะต้องเหนื่อย


หากแหงนมองกำแพงแล้วเห็นจุดหมายว่าสูงแค่ไหน...


ก็คงมีกำลังใจ..คงไม่ละทิ้งความพยายาม


เพราะรู้แล้ว....เห็นแล้วว่า....อีกไกลแค่ไหน


"แต่ขณะที่คนหนึ่งสร้าง......บั น ไ ด...


แต่อีกคนก็กำลังสร้าง....กำ แ พ ง .....ให้สูงขึ้น


ใครจะเอาเรี่ยวแรง......กำ ลัง ใจ .....ที่ไหนไปตามด่อ


เป็นเรื่องธรรมดาที่ความรักจะทำให้ใครซักคนขุ่นเคือง

แต่อารมณ์ที่ขุ่นเคืองก็ต้องมีขอบเขต



ง อ น น่ะ......ง อ น ได้....


แต่ต้อง......ง่าย....ที่จะ.....ง้อ!!!!!

จำเอาไว้นะจ๊ะคนที่มีแฟน