สงสารเด็กจังเลย

เด็กมีชีวิตจิตใจ และเปราะบางมากกว่าผู้ใหญ่หลายเท่านัก

สงสารน้องเค้าจัง อยากให้พ่อแม่เค้ายอมรับรู้บ้างว่าเป็นความผิดของเค้าเอง "ทั้งคู่" ไม่ใช่โทษกันไปมาอีก

แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่น้องเค้าจะหายเนี่ย

แต่เคสที่เราเคยได้ยิน ถ้าการเยียวยาทางใจจากคนรอบข้างดีพอ แล้วเป็นไปเพื่อเด้าจริงๆด้วยใจจริง เค้าหายได้นะคะ เคสที่เราเคยได้ยิน เนี่ยเงียบแบบเหมือนเป็นใบ้เป็นปีเลยก็มี ส่วนบางคน พัฒนาการก็หยุดชะงักไปเลย แล้วก็รับรู้อะไรเพิ่มเติมไม่ได้ กลายเป็นแค่ หิวก็ร้อง ง่วงก็นอน ทำได้แค่นั้น
คนไข้ทางจิตหลายรายที่เป็นเพราะเจอภาวะช็อคมากๆ เป็นอาการอย่างนี้ไปทั้งชีวิตเลยก็มี

แต่เราเชื่อจริงๆค่ะ ว่าถ้าพ่อแม่เค้ารักลูกจริงๆ แล้วยอมรับความผิดตัวเองแล้วแก้ไข เลี้ยงลูกใหม่ด้วยความรัก "ไม่ใช่"เพื่อหน้าตาในสังคมและความสำเร็จของตนเอง ถ้าทำได้เช่นนั้นน้องเค้าน่าจะมีโอกาสกลับมาได้ในเร็ววันค่ะ