ถึงน้องๆพันธมิตร

[due]

ส่วนตัวเชื่อว่าคุณดิวเป็นห่วงเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ ที่นี่จริงๆค่ะ
ปุ๋ยไม่ได้อ่านกระทู้ก่อนๆของคุณดิว และคิดว่า ยังไงก็ไม่เกี่ยว เพราะถึงยังไงกระทู้นี้
คุณดิวก็เป็นห่วง ไม่อยากให้มีใครที่รู้จัก บาดเจ็บ ล้มตาย
หรือไม่ ยังไงความคิดคนเราก็เปลี่ยนกันได้ค่ะ เวลาเห็นภาพพี่ตี๋ น้องโบว์ ใครๆก็สะเทือนใจ
ไม่มีใครอยากให้เกิดซ้ำอีกหรอกค่ะ
ปุ๋ยเองก็เป็น เราก็ห่วงแม่ ห่วงพี่ ห่วงเพื่อนเหมือนกัน ไม่อยากให้ใครไปเลย
กลัวว่าคนที่ถูกทำร้ายจะกลายมาเป็นคนที่เรารู้ัจัก
แต่พอมาคิดดู เป็นห่วงเค้าแล้วบอกกับเค้าว่าอย่าไป อย่างเดียว มันไม่พอจริงๆค่ะ
ที่บ้านไม่มีใครอยากให้แม่ไป เป็นห่วง หกสิบแล้ว บอกเค้าเตือนเค้า
เค้าทำเงียบๆ แล้วแอบไปเองโดยไม่บอกใคร

ปุ๋ยเลยเห็นว่า ที่เราเตือนมันเป็นการแก้แค่ปลายเหตุ ไม่ได้ให้ประโยชน์อะไรเท่าไหร่ เราเตือนเค้าไม่ให้ไปวันนี้ เค้าก็ไปอยู่ดีวันหน้า ไม่ให้เค้าไปที่นี่ เค้าก็ไปที่อื่นอยู่ดี และยังมีคนที่ไม่ได้เล่นเวปนี้ที่เราไม่ได้เตือนเค้าอีกเยอะแยะเลยค่ะ
ถึงไม่รู้จักแต่ก็ไม่อยากให้เค้าตายหรือพิการเหมือนกัน เพราะเราเองก็ไม่แน่ใจว่าเมื่อไหร่หรือที่ไหนเค้าจะยิง (คงขึ้นอยู่กับอารมณ์ของคนสั่งยิงมั้งคะ)

ปุ๋ยว่า ควรต้องไปบอกคนที่จะยิงไม่ให้ยิงถึงจะถูกรึป่าวคะ ต้องร่วมประณามการกระทำของเค้าให้เค้ารู้ว่าจะมาทำร้ายคนที่เรารักเราห่วงไม่ได้ อย่างที่เห็นข่าว นิสิตจุฬาออกมาต่อต้านการใช้ความรุนแรง ปุ๋ยว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องค่ะ ปุ๋ยไม่รู้หรอกค่ะว่า วันนึงเสียงของเรามันจะดังพอไหม แต่ก็เชื่อว่ารัฐบาล เค้าก็เรียนรู้ขึ้นเรื่อยๆ เหตุการณ์เมื่อก่อน เห็นปืนกล เห็นรถถัง คนรุ่นนั้นก็ค่อยๆหายไป คนรุ่นใหม่มาก็เรียนรู้จากอดีตว่า เค้าไม่มีทางยุติเรื่องได้ด้วยความรุนแรง มีแต่จะถูกสาปแช่งว่า เป็นทรราชย์ เป็นฆาตกร รัฐบาลนี้ก็คิดได้บ้างเหมือนกันเลยหันมาใช้แก๊สน้ำตา ระเบิดควัน โดยบอกว่ามันรุนแรงน้อยกว่า แต่เราก็เห็นผลของมันกันแล้วนะคะ ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น แล้วถ้าเราคิดว่ารัฐบาลจะใช้อีก แต่เราไม่ว่าอะไรรัฐบาล ไม่ประณามเค้า ได้แต่เตือนคนที่จะไปชุมนุมว่าอย่าไป ปุ๋ยว่า มันน้อยเกินไป และก็ไม่เป็นประโยชน์อะไรเลย (เพราะเคยทำมาแล้วค่ะ ไม่ได้ผลเลย)

ขอบคุณน้องปุ๋ยมากๆเลยค่ะที่เข้าใจพี่ดิว
ถ้าใครมีเบอร์โทรติดต่อนายก ช่วยบอกหน่อยนะคะ
พี่ดิวสาบานเลยค่ะว่าจะโทรขอร้องเค๊า
อยากให้เค๊าถอย ผู้มีอำนาจต้องยอมเสียสละ
เหมือนเราเป็นพ่อแม่ ต้องยอมลูก ไม่อาจทำร้ายลูกได้
ถึงแม้ว่าจะไม่เห็นด้วยกับการกระทำของลูกก็ตาม