เห็นใจทุกฝ่ายการแก้ปัญหาในเรื่องนี้เป็นเรื่องละเอียดอ่อน...
ทุกวันนี้สังคมเกิดความแตกแยก...กลายเป็นว่าคุณต้องเลือกข้างที่จะอยู่...หากเป็นกลาง..ก็กลายเป็นการเพิกเฉยต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..หลายๆอย่างมันมีเหตุและผลในตัวมันเอง
ทำไม....เค้าถึงประท้วง...แล้วเค้าทำเพื่ออะไร...เค้าตายได้ด้วยอุดมการณ์ขนาดนี้ได้...(สุดยอดเลย)
วีรชนคนกล้า... ส่วนฝ่ายทางการ...ต้องหันกลับมาดูว่าการทำในสิ่งที่ทำทุกวันนี้ เพื่อชาติ หรือเพื่อใคร.. เงินเดือนคุณใครจ่าย.. แผ่นดินนี้ใครเป็นคนให้คุณอยู่...
แล้วทั้งสองฝ่ายต้องคิด (ตรึกตรอง)ดูว่าที่ทำไป..ที่บอกว่าเพื่อความถูกต้อง..มันทำให้ใครต้องเสียใจบ้าง พ่อ แม่ ที่เห็นลูกทะเลาะกัน... ไม่ว่าใครจะผิดจะถูก ท่านก้อรักลูกของท่านอยู่เหมือนเดิม.. แต่ท่านคงทุกข์ใจ หากเห็นลูกท่านทั้งหลาย.. รักแต่สิทธิ หน้าที่อันชอบทำของตน โดยไม่คำนึงถึงความเสียหายของบ้านเมือง... ลองนึกตาม..ว่าในหลวง และ พระราชินี ท่านจะทุกข์ใจเพียงใด ที่คนไทยไม่สมัครสมาน สามัคคีเช่นเดิม.. คนไทยในต่างแดนก็รู้สึกกังวลห่วงประเทศ ห่วงคนไทยเช่นกัน
ใครกันที่มอบเงินให้คนเจ็บโดยไม่ฝักใฝ่ว่าจะเป็นฝ่ายใด..พระราชินีไม่ใช่เหรอ..
หากทุกคนกำลังมองว่า เราทุกคนเป็นหนี้แผ่นดิน.. เป้ว่าอยากให้ทุกๆฝ่ายถอยคนละก้าว..ยุติปัญหานี้.. ทุกฝ่ายอาจจะไม่ได้รับประโยชน์ตามที่ตั้งไว้อย่างแท้จริง..100 เปอร์เซ็นต์ แต่หากต้องการทั้ง 100 เปอร์เซ็นต์เพียงฝ่ายเดียว... เมืองไทยจะไม่มีวันที่จะพลิกวิกฤตการเมือง เศรษฐกิจได้.. ผู้บาดเจ็บ ผู้เสียชีวิต.. คงรู้สึกไม่ดี.. หากการที่ตนเองสูญเสียเพื่อให้ได้รับสิทธิ์.. อาจสูญเปล่า.. เห็นใจผู้บาดเจ็บและเสียชีวิตนะค่ะ.. ต่อตอนนี้ หลายๆสถาบัน ควรจะรีบพลิกฟื้นเกียรติภูมิกลับคืนมา..และเร่งสร้างความถูกต้องชอบทำ.. เป้ไม่ใช่นักต่อสู้ทางการเมือง.. เป้เป็นเพียงเด็กอายุ 20 ปี ที่ไม่ได้ทะนงองอาจไปสอนสั่งใคร แต่อยากให้พักเรื่องของแต่ละฝ่าย แล้วทำเพื่อกษัตริย์ผู้ครองแผ่นดินโดยธรรมบ้าง.. (ทุกวันนี้เรารักในหลวง พระราชินี เหมือนดั่งที่ท่านรักและปกครองพวกเราอย่างดีเสมอมาในช่วงรัชกาลท่านได้เท่ากับที่ท่านทำแล้วหรือยังค่ะ)... ถ้ายัง.. วันนี้ก็ยังไม่สาย..