อยากให้เห็นชัดๆค่ะ ว่าแขนขาดขาขาด มันเป็นแบบนี้
เรื่องเจ็บตัวมันแน่นอนอยู่แล้ว ว่าต้องเจ็บ แต่อนาคตล่ะ จะทำอะไรเลี้ยง ลูกเมีย ครอบครัว
คุณไชยา พูนแก้ว พันธมิตรฯ ใจเหนือเพชรจากชุมพรที่ขาขาด ทั้งที่เลือดฉาดฉาน กระเถิบไป..กระเถิบไป..ลากขาที่ขาดรุ่งริ่ง เลือดไหลเรี่ยรายพื้น กระเถิบไป เพื่อเอาร่างช่วยบังห่ากระสุนที่ตำรวจระดมสาดใส่อย่างบ้าคลั่งให้กับสตรีพันธมิตรฯ คนหนึ่งที่ล้มจมเลือดอยู่!
หัวใจเอ๋ย..หัวใจ นี่แหละหัวใจพันธมิตรฯ ในสนามร่วมรบ!
หน่วยพยาบาลในชุดคล้ายทหาร ทั้งที่ติดเครื่องหมาย "ในสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ" หามเปลแหวกแนวสกัดตำรวจเข้าไปหวังช่วยหามคนเจ็บที่เรี่ยรายพื้น หัว-ท้าย หามเปล
วิ่ง..วิ่ง..วิ่ง ไปไม่เท่าไหร่...
ตูม..ตูม..ตูม..ใส่ทางข้างหลัง คงเป็นกระสุนยางในระยะใกล้ บุรุษพยาบาลหมุนคว้าง แล้วคะมำคว่ำคาเปล พยายามตะกายจะลุกขึ้นมาให้ได้ หวังคว้าเปลวิ่งไปช่วยชีวิตพันธมิตรฯ ที่ร้องหาระงม
พลั่กกก..!
เป็นตีนตำรวจพิทักษ์ทรราชกระทืบเหยียบหลังไว้บนความหมาย "มึงไม่ต้องไปช่วยมัน"!!
*ข้อความบางส่วนจากคอลัมน์ของ เปลว สีเงิน ค่ะ