ไบรท์เองก็เป็นแฟนประเภทนี้นะครับ ถ้าเมื่อไหร่ที่แม่ออกปากแล้วเท่านั้นจบ 1st priority(ไบรท์มีแม่คนเดียวมาตั้งนานแล้วครับ)

แน่นอนหรือถ้ามีอะไรก็นึกถึงแม่ก่อนตลอดแต่ไบรท์จะไม่แยกอะครับ อย่างวันเกิดก็จะพยายามพาแฟนไปทานข้าวกับแม่ หรือหากิจกรรมที่ทำด้วยกันได้

ถ้าน้อยใจลองมองกลับไปถึงตัวเองก่อนดีไหมครับ ตั้งสติดีๆ ไบรท์ว่าคุณได้สิ่งที่ดีมาไว้ในมือแล้วนะครับ.... ว่าแล้วเรากับครอบครัวหล่ะเป็นยังไง คนแรกที่เราคิดถึง คนแรกที่เราแคร์ อย่างง่ายๆ วันเกิดเราเที่ยงคืนตรงเข้าวันเกิดเรา ทำอะไรระหว่าง

- รอแฟนโทรมาหาหรือ SMS จากคนพิเศษ (แล้วถ้า late ไปซักนิดนึงนะก็จะ ใช่ ซี้.......อาร์ตตัวแม่
- โทรไปหาหรืออยู่กับแม่ก่อนอันดับแรกขอบคุณสำหรับทุกๆ อย่างที่ให้เรามาตลอด

ไบรท์ว่าอย่างหลังน่ารักกว่าเยอะเลยครับ

อย่างที่คุณบัวตอบนะครับ ยอมรับว่าถ้าเทียบกับครอบครัวเค้าแล้ว "เรามาทีหลัง" แต่เราก็ได้เปรียบตรงที่ "เราอาจจะอยู่กับเค้าไปตลอดชีวิต" อีกแง่ก็คือมารับช่วงต่อจากครอบครัวเค้า ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนถ้าแฟนไบรท์บอกว่า จะไปกลับที่บ้าน ไบรท์ก็จะไม่เซ้าซี้อะไรต่อเลยครับ(ก็หาอะไรทำแก้เก้อไปเรื่อยๆ)

ความรักเป็นสิ่งสวยงามครับ แต่คนละเรื่องกับการเป็นเจ้าของอย่าลืม part ของชีวิตเราเพราะมันสำคัญที่สุดเพราะเมื่อไม่ว่าจะมีสาเหตอะไรที่ทำให้เค้าเดินจากเราไป คุณจะผ่านไปได้ง่ายกว่าถ้าเรารักษาคุรค่าและความเป็นตัวเองเอาไว้ได้ครับผม

โชคดีครับ
เจ้าชายสายฟ้า