Quote Originally Posted by Meesook View Post
พอเพลงจบ คุณป้าเดินมาหาทินี แล้วบอกว่า “ขอกอดหน่อยนะคะ” แล้วเธอก็กอดแน่นๆ ลูบหัว ลูบหลัง และบอกว่า “ขอกอดแทนลูกหลานนะคะ ไม่ค่อยได้กอดลูกหลาน...” ถึงตรงนี้ ทินีก็น้ำตาไหลซะแล้ว... มันทั้งซึ้งใจ และเศร้าใจในเวลาเดียวกัน
ซึ้งมากเลยค่ะ ขอบคุณคุณทินีที่เป็นแม่งาน และเพื่อนๆ ทุกคนที่สละเวลาไปร่วมกิจกรรม มากๆๆๆ ค่ะ

ถ้าไม่มีเพื่อนๆ ที่คิดแล้วลงมือทำแล้ว ก็คงไม่มีภาพนี้เกิดขึ้นแน่ๆ ค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ อนุโมทนา....

ปล. ภาพสวยค่ะ ถ่ายทอดความรู้สึกได้ดี เก่งจังเลย