รู้สึกเฉยๆค่ะ เพราะไม่ช้าหรือเร็วก็ต้องตาย ถ้าจะต้องเป็นรุ่นที่ได้พบกับความหายนะครั้งใหญ่ขนาดนี้ ก็ควรทำใจให้สงบ เตรียมตัวให้พร้อม คงไม่เสียใจกับอะไรด้วยค่ะ เพราะทำทุกอย่างเต็มที่มาตลอด
ความตายไม่ใช่สิ่งน่ากลัวเลย แต่การอยู่อย่างไร้จุดหมายน่ากลัวกว่า
เมื่อเกิดภัยพิบัติ ก้อจะเกิดคนสองประเภทขึ้นเสมอ ไม่ว่าภัยนั้นจะเล็กหรือใหญ่ คือประเภทที่เห็นใจเข้าช่วยเหลือ กับพวกอมนุษย์ที่ฉวยโอกาส และซ้ำเติมคนที่บอบช้ำ มันก้อมีเท่านี้แหล่ะค่ะ
อะไรจะเกิด ก็อยู่แบบมีสติ และยอมรับมันก็พอแล้วค่ะ