ขอเอาประสบการ์ณส่วนตัวมาแชร์นะครับ
รักทางไกลนี่เป็นอะไรที่ ทรมานมากๆ เชื่อว่าคงไม่มีใครอยากเจอ
แต่ในเมื่อเลือกที่จะคบเขาแล้วทำไงได้ละครับ นอนก็นอนไม่หลับ ทำอะไรก็คิดถึง
คบกันมาได้ 6 เดือน... วันนึง มันก็ต้องเลิกลาครับ เราสองคนก็มาคุยกันว่า อยู่กันไปแบบนี้ไม่รอดแน่นอน เลยลองมาคบกันเป็นแบบเพื่อนดีกว่า (จริงๆมันก็คือเลิกกันแหละ แต่เขาคงอยากให้มันดูดีมั้ง)
ไม่ใช่เขาไม่อดทน หรือเราไม่อดทนนะครับ แต่เวลาไกลกัน ทะเราะกันที มันก็จูนกันยากนะ
ไอ้เราก็เป็นคนอารมณ์ร้อนด้วย
จริงๆมันทรมานทั้งสองฝ่ายนะครับ
ทุกวันตื่นมา อยากทำงานๆๆ ให้มันพ้นวันนึงไป
แวะเข้ามาบ่นนะครับ...
ช่วงที่เรามีเวลาอยู่ด้วยกัน
ขอให้มีความทรงจำที่ดี ... ก็เพียงพอแล้ว
อย่างน้อย เราก็ยังมีอะไรดีดีให้นึกถึง
และยิ้มให้ความทรงจำนั้นได้
อยากให้คืนที่โหดร้ายนี้ ผ่านไปเร็วๆ