ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ เรื่องความรัก

[blueschizont]

วันที่ 9 สิงหา ควรจะเป็นวันแต่งงานของเราค่ะ
พิมพ์การ์ด ตัดชุด จองโรงแรมเรียบร้อยแล้ว
แต่ก็มีเรื่องต่างๆมากมายเกิดขึ้น

เราเลิกกับแฟนก่อนวันงานแค่สองเดือนกว่าๆเองค่ะ
ร้องไห้มากมายชนิดที่ว่า เพิ่งตระหนักได้ว่า คนเรามีน้ำตาได้มากมายขนาดนี้

เลิกกันช่วงแรกๆ ยังเอาแหวนแต่งงานที่เตรียมไว้ให้แฟน (แหวนที่แลกกัน)มานั่งดู แล้วก็ร้องๆๆๆๆๆๆ จนหลับไปเลย
คิดถึงช่วงก่อนหน้านั้น ที่เคยเอาแหวนทั้งของเขาและของเรามาลองเล่นๆตั้งหลายๆครั้ง แล้วก็ยิ้มกับตัวเอง
พอต้องเลิกกันเลยรู้สึก เหมือนตกเหวค่ะ
เลยต้องเอาของไปเก็บไว้ให้ห่างๆสายตา
เพราะทำใจไม่ได้

ความคิดช่วงที่เพิ่งเลิกกันแรกๆจะ กลับไปกลับมาระหว่าง
ความคิดยกโทษให้อภัย กับความคิดแค้น
ไม่ต้องโกรธตัวเองค่ะ
เป็นธรรมชาติของมัน
ปล่อยให้ตัวเองได้คิดถึงมันตามจริง
พอผ่านไปสักพัก
ทุกอย่างจะค่อยๆดีขึ้น

ช่วงที่ผ่านมา เราเองก็พยายามอ่านหนังสือธรรมะมากๆ
มันช่วยได้จริงๆค่ะ

เพิ่งอ่านของคุณดังตฤณ ชื่อ รักแท้มีจริง จบไป
ดีค่ะ


ถ้ามีปัญหายังไง pm มาปรึกษากันนะ

[veryorn]

เขาว่า จิตใจเรานี่มันบังคับกันไม่ได้นะ

ที่ทุกข์ โกรธ เศร้า ดีใจ เซ็ง เหงา ทุกวันนี้ เพราะเหตุปัจจัย

ที่เสียใจ แฟนจากไป ก็เป็นเหตุ ให้เสียใจ

จะไปบังคับให้จิตใจมันแฮปปี้ มีความสุขเราทำไม่ได้ ทุกๆ วันจิตเราเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดไม่คงที่
จะเอาอะไรกับจิตใจอีกคน ก็ยิ่งยากจะไปเข้าใจ ไปบังคับให้เขากลับมารัก กลับมาให้เรามีความสุข

ที่ทำได้คือรู้ตัวว่า เสียใจคือเสียใจ เศร้ารู้จิตคือเศร้า

ก็เฝ้ามองไปเป็นธรรมดา เหมือนมองอะไรสักอย่างที่เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาตินะคะ

จิตก็เหมือนฟ้าฝนนะคะ นึกจะครึ้มก็ครึ้มก็เพราะมีแรงกดอากาศก็ว่าไป แต่ก้ใช่ว่าจะฝน่ตกทุกวันนะคระ
ฝนยังหยุดตกเลย แดดก็ออกหลังฝน เหมือนจิตใจมนุษย์ มันไม่เศร้าไม่ตลอด

ก็เหมือนจิตเรา นั่งมองมันเปลี่ยนแปลงไป เศร้าก็ให้มันเศร้าไป เหงาก็เหงาไป แค่รู้ว่าจิตเราเป็นอย่งาไรก็พอ
อย่าไปบังคับ อย่าไปฝืน

บางครั้งเราคลุกอยู่ในสิ่งสกปรก เราว่ายๆ อยู่ในนั้นคิดว่าเป็นน้ำสะอาด คนบอกเท่าไหร่เราก็ไม่รู้
จนเราคลุกกับมันจนรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว มันสกปรก เมือ่รู้ตัวนะแหละ เราเองแหละที่เป็นคนเดินออก
มาจากแอ่งน้ำสกปรกนั้นเอง

สู้ๆ นะคะ

[pong]

อย่าจมอยู่กับความหลังเลยค่ะ คิดถึงวันข้างหน้าของเราไว้เถอะ