เขาว่า จิตใจเรานี่มันบังคับกันไม่ได้นะ

ที่ทุกข์ โกรธ เศร้า ดีใจ เซ็ง เหงา ทุกวันนี้ เพราะเหตุปัจจัย

ที่เสียใจ แฟนจากไป ก็เป็นเหตุ ให้เสียใจ

จะไปบังคับให้จิตใจมันแฮปปี้ มีความสุขเราทำไม่ได้ ทุกๆ วันจิตเราเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาตลอดไม่คงที่
จะเอาอะไรกับจิตใจอีกคน ก็ยิ่งยากจะไปเข้าใจ ไปบังคับให้เขากลับมารัก กลับมาให้เรามีความสุข

ที่ทำได้คือรู้ตัวว่า เสียใจคือเสียใจ เศร้ารู้จิตคือเศร้า

ก็เฝ้ามองไปเป็นธรรมดา เหมือนมองอะไรสักอย่างที่เป็นปรากฏการณ์ธรรมชาตินะคะ

จิตก็เหมือนฟ้าฝนนะคะ นึกจะครึ้มก็ครึ้มก็เพราะมีแรงกดอากาศก็ว่าไป แต่ก้ใช่ว่าจะฝน่ตกทุกวันนะคระ
ฝนยังหยุดตกเลย แดดก็ออกหลังฝน เหมือนจิตใจมนุษย์ มันไม่เศร้าไม่ตลอด

ก็เหมือนจิตเรา นั่งมองมันเปลี่ยนแปลงไป เศร้าก็ให้มันเศร้าไป เหงาก็เหงาไป แค่รู้ว่าจิตเราเป็นอย่งาไรก็พอ
อย่าไปบังคับ อย่าไปฝืน

บางครั้งเราคลุกอยู่ในสิ่งสกปรก เราว่ายๆ อยู่ในนั้นคิดว่าเป็นน้ำสะอาด คนบอกเท่าไหร่เราก็ไม่รู้
จนเราคลุกกับมันจนรู้สึกว่า ไม่ไหวแล้ว มันสกปรก เมือ่รู้ตัวนะแหละ เราเองแหละที่เป็นคนเดินออก
มาจากแอ่งน้ำสกปรกนั้นเอง

สู้ๆ นะคะ