ขอคำปรึกษาด้วยค่ะ เรื่องความรัก

[Sweet_Jasmine]

อยากบอกว่าให้รักคนที่ควรรัก ไม่เสียใจกับคนที่ไม่ควรเสียใจค่ะ

ก็เข้าใจนะคะว่าความเสียใจมันห้ามไม่ได้ แต่มันก็เป็นเรื่องธรรมชาติอ่ะค่ะ
เชื่อว่าทุกคนก็ต้องเคยอกหัก เพียงแต่อย่าซ้ำเติมตัวเองและยอมรับอย่างเข้าใจ
ไม่ดิ้นรนที่จะหายเสียใจแต่รับรู้และยอมรับความจริง แล้วในที่สุดความเสียใจก็จะจางหายไปค่ะ

ลิเองก็เคยเจอเรื่องที่เสียใจแบบมากๆเหมือนกันค่ะ อาจจะไม่ใช่เรื่องความรักเหมือนคุณchanel gal
แต่ตอนนั้นก็จำได้ว่าตัวเองเสียใจมาก แต่มันก็ผ่านไปได้อ่ะค่ะ เลยได้เรียนรู้ว่าทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราในที่สุดมันก็จะผ่านไปได้ค่ะ จริงๆนะคะ

[ledhara]

ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบ จขกท.ค่ะเพราะรักตัวเองมากเกินไป
คู่กันแล้วไม่แคล้วกันค่ะ แต่ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ
ความเสียใจมันคงห้ามกันไม่ได้ แต่เดี๋ยวมันก็ต้องผ่านไปได้ค่ะ

[lollipop]

อย่าไปคิดถึงเค้าให้มาก

อย่าร้องไห้ทุกคืน

เพราะมันคงยากหากบอกให้ หยุดคิดถึงเค้า

ทำอะไรเพื่อตัวเองมากขึ้น

รักตัวเองมากขึ้น

ให้โอกาสใหม่ๆ กับตัวเองนะคะ

ซักวันทุกอย่างก้อดีขึ้นค่ะ


ที่สำคัญ เรื่องดูแลตัวเองนี่ ห้ามปล่อยเด็ดขาด

[dek_aus]

เวลารักษาใจครับ

เหอ เหอ

แต่ไม่เคยเป็นครับ เพราะมีแต่ ฉาวๆๆ ห้อมล้อม กร๊ากกกกกกกกก

[kovanich]

B'cos now what u all busy with is thinking of him and everything form the past.

I recommend u find sth just to keep u busy with like studying, shopping, making DIY stuffs, cooking, hanging our with bff whatever. I always writing thesis when I can't make up my mind. It always takes all of my time and keep my busy even in my dream.

if u can do that at least for 2 weeks, 50% of ur feeling for him will go and if u can just do it for a month, 99% will go. After that u just get going.

It won't be difficult. Just find sth u love to do and u can do it well to keep u busy. Always works.

[jipjip]

เคยเป็นค่ะ เรื่องสมัยเรียน ยังไม่ถึงขั้นจะแต่งงาน แต่แพลนนู่นแพลนนี่ด้วยกันเยอะมาก เสียใจเป็นหลายปีเลยค่ะ 6 เดือนแรก ลืมตาตื่นขึ้นมาก็น้ำตาไหลก่อนเลย ก็พยายามทำใจแล้วก็ทุ่มเทกับการเรียน พ่อแม่ เพื่อนๆ จนกระทั่งทำงาน.... ไร้คู่อยู่นาน มันทำใจไม่ได้น่ะค่ะ ถ้าจิตว่างเมื่อไรแล้วเผลอคิดถึง ก็น้ำตาร่วงเลย ก็คอยบอกตัวเองว่าอย่าไปยึดติดกับอดีต ให้มองไปข้างหน้าดีกว่า ไม่มีอะไรเป็นของเรา แล้วคนถ้าไม่ใช่คู่กัน สุดท้ายก็คงเลิกรากันไปอยู่ดี แล้วอยู่ดีๆวันนึงนั่งคิดเรื่องเค้า เฮ้ย ไม่เศร้าแล้วอ่ะ รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก พอเศร้ามากๆถึงจุดนึงมันคงชาชินทำใจไปได้เอง ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้วค่ะ นึกถึงเรื่องเก่าๆ แล้วก็ยิ้มได้แล้ว เรื่องทำใจให้หายเศร้าเนี่ยมันอยู่ที่เวลา และสไตล์ของแต่ละคนนะคะ ถ้า 2 ปี แล้วยังไม่เลิกเศร้าเนี่ย ต้องลองเปลี่ยนบรรยากาศครั้งใหญ่ดูค่ะ เราลองมาหลายวิธีแล้วค่ะ ถึงขั้นลองไปเที่ยวคนเดียวด้วย

ทุกวันนี้มีคนแสนดีรู้ใจอยู่ข้างๆแล้วค่ะ ถ้าวันนั้นไม่เลิกกับเค้าคนนั้น คงจะไม่มีความสุขเท่าวันนี้ มองไปข้างหน้านะคะ ค่อยๆทำใจไป จะสุขจะทุกข์อยู่ที่ตัวเราเองนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

[srichardson]

พี่เคยค่ะนานมาแล้วสมัยจบใหม่ๆ วางแผนอะไรๆทุกอย่างตกแต่งเรือนหอ (บ้านเค้า) แล้วแพลนเรื่องลูกเรียบร้อย ว่าแต่งแล้วจะมีเลย แล้วเค้าจะให้พ่อแม่เค้าไปสู่ขอ แต่ท้ายสุดก้อ ตกสวรรค์เพราะแม่เค้าอยากให้แต่งงานกับคนอื่นที่รวยกว่าบ้านเรา ไม่ยอมไปขอเรา พูดต่อหน้าเลยว่าอยากให้แต่งกับคนที่เค้าหาให้มากกว่า(ตอนที่คบกันแม่เค้าก้อเฉยๆ ไม่ยินดียินร้ายอะไรคงไม่คิดว่าลูกเค้าจะจริงจังกับเรามั่งแต่ป๊าเค้าโอเคตามใจลูกทุกอย่าง) อะโฮ้ย..ชีช้ำที่สุด แต่ท้ายสุดก้อผ่านไปด้วยดี จำได้ว่าน้ำหนักลด 5 กิโลภายในหนึ่งเดือน (อันนี้ชอบมาก) ตอนนั้นออกไปหาเพื่อนทุกวัน แล้วทำตัวสวยตลอดไม่เคยปล่อยตัวโทรม แล้วตอนนี้ก้อได้ข่าวว่าแฟนเก่าเราก้อยังไม่แต่งงานเลยแต่กลับไปติดเด็กเชียร์เบียร์เลี้ยงดูกันอยู่ ถูกใจหม่าม๊าเค้าล่ะ

เพราะฉะนั้นอย่าคิดว่าขาดเค้าแล้วอยู่ไม่ได้เป็นความคิดที่ งี่.........ที่สุดต้องทำตัวให้สวยให้เค้าเสียดายว่าที่เค้าทิ้งเราไปนะเราไม่รู้สึกอะไรเลย อย่าปล่อยตัวโทรม แล้วหาคนใหม่ให้ได้ดีกว่าเค้า ขอเป็นกำลังใจให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะจ้ะ

หมั่นไส้น้องนพ ที่บอกว่าสาวๆล้อมรอบนั่นคือเวลาไป ซื้อของตอนเซลรึเปล่าจ้ะ สาวๆตรึมเลย

[dentinovski]

เคยถูกแฟนบอกเลิก(ตอนนั้นวางแผนแต่งไปดูบ้านมาแว้ว)....ร้องไห้อยู่ 3-4 วันได้แฟนใหม่อิอิ
แล้วแฟนใหม่ ดี๊ดี คบมาจนถึงตอนนี้ 2 ปีแล้ว
แต่ก็มีปัญหาอีกตรงที่แฟนเป็นอิสลาม ที่บ้านกิ๊ฟเลยไม่ค่อยปลื้มเท่าไหร่แบบว่าคนละศาสนา

แต่กิ๊ฟก็คบต่อไป สู้ๆ เรื่องแต่งไว้ทีหลัง หนีตามกันไปซะเลยย ฮิ้วววววว


รู้สึกจะไม่ได้ช่วย K.chanel_gal เลยอ่ะ

แต่แค่อยากจะบอกว่า ผู้ชายมีถมเถ หัวใจของเราก็อยู่ที่เรา ไม่มีใครเอาไปได้

ทำใจให้เข้มแข็ง รักตัวเอง รักพ่อแม่ รักเพื่อน.....แล้วหาหนุ่มใหม่ซะ

เศร้ามันก็เศร้าละคะ...แต่...ร้องไห้ไม่ได้ทำให้หายเศร้า

แต่งตัวสวยปิ๊งๆ ไปเที่ยวกับเพื่อนลืมไปซะทุกอย่าง

สู้โว้ยยย.....อิอิ ลืมตัวแต่เป็นกำลังใจให้นะคะ

[barumbum]

ไม่เคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ เพราะ ยังไม่มีใครจะมาจริงจังด้วยอ่า(พูดง่ายๆคือไมมีใครเอา อิอิ)

จะบอกว่าอย่าไปเสียใจเลยค่ะ ทำตัวสวยๆเข้าไว้ แล้วออกไปเจอคนใหม่ๆที่ดีกว่านี้

ถ้าคิดถึงเค้าก็นึกแต่เรื่องที่เค้าทำไม่ดีกับเราสิค่ะ จะได้เลิกคิดถึงอิอิ

อย่าไปเสียดายเวลาที่คบกันนะค่ะ เพราะ ถือว่าเป็นการเรียนรุ้กันค่ะ

[due]

"คิดไปเรื่อยจึงเป็นเหตุให้เกิดทุกข์

จิตนี้มีความสำคัญ
ธรรมดาคนเราคิดอะไรมักจะไม่ค่อยรู้ตัว
วันหนึ่งๆคนที่จะรู้สึกตัวว่า คิดอะไร ทำอะไร จริงๆมีน้อย
ตามอารมณ์นี่แหละ
คิดไปเรื่อยๆ จึงเป็นเหตุให้เกิดทุกข์
ทุกข์เกิดขึ้นกับเราทุกวันนี้ เพราะเราไม่รู้จักความคิด
คิดผิด คิดถูก ก็ไม่รู้
และ เมื่อคิดผิด ก็เกิดทุกข์ทันที
บางครั้งก็ทุกข์เกินกว่าเหตุอีกด้วย
บางครั้งเจ็บไข้ได้ป่วย ไม่่สบายกายนิดหน่อย
แต่จิตใจทุกข์มาก
ทุกข์กายนิดหน่อย แต่ไปเพิ่มทุกข์ใจอีก
เพราะเราปล่อยความคิดของเราให้คิดไปตามกิเลส
ถ้าเราสามารถระงับจิตได้ ทำใจสงบได้ ปัญหาก็จะเบาลง
สมมุติว่าขณะนี้ เดี๋ยวนี้ เรานั่งสมาธิ ทำใจให้สงบสักพักหนึ่ง
5 นาที หรือ 10 นาที ดูลมหายใจเข้า หายใจออก
จิตก็ไม่คิดอะไร ก็สงบสบาย ไม่มีทุกข์ใช่ไหม
นี่แสดงว่าทุกข์เกิดเพราะคิดผิด คิดปรุงแต่งเรื่อยไปนี่เอง
เห็นอะไร ได้ยินอะไร ไม่ชอบใจ ก็คิดปรุงแต่งไปจนไม่สบายใจ
หรือว่าอยู่ดีๆ นึกถึงอดีดที่เคยมีเรื่องราวไม่ถูกใจ คิดไป นึกไป ปรุงไป
จนไม่สบายใจ เป็นทุกข์ บางทีเกิดอาฆาตพยาบาทก็ได้
การปรุงแต่งของจิตของเราจะมีลักษณะอย่างนี้

การสำรวมจิตอย่างที่ทำอยู่ขณะนี้ คือการมาจำศีลภาวนาที่วัด
จะยืน จะเดิน จะนั่ง จะนอน ทำใจสงบสบาย
ฝึกหัดใจให้หยุดคิด หยุดปรุงแต่ง
เมื่อไม่ปรุง ก็ไม่มีทุกข์อะไร


และนอกจากนั้นก็พยายามศึกษา พยายามทำความเข้าใจว่า
ที่เราไม่สบายใจกันทุกวันนี้ ส่วนใหญ่เพราะคิดผิด
หลวงพ่อชาท่านสอนว่า " ทุกข์เพราะคิดผิด "
คิดถูกได้ มีโอกาส แก้ทุกข์ได้
เราจึงควรพยายามศึกษา "

"คิดอย่างไรเรียกว่าคิดถูก คิดอย่างไรเรึยกว่าคิดผิด

ความจริงเราไม่ต้องทำอะไรมาก
เพียงแต่คอยสำรวมระวัง คอยสังเกตว่า
เรามีความรู้สึกอย่าไร คิดอย่างไร
ให้มีสติ สัมปชัญญะ ระลีกรู้อยู่ รู้สึกตัวอยู่เสมอ
อันนี้ให้ถือเป็นหน้าที่ของเรา
เราไม่ต้องอ่านหนังสือ หรือพังเทศน์อะไรมากมาย
เพียงแต่ พยายามเปลี่ยนนิสัย ให้เป็นคนช่างสังเกต
คือสังเกตความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง
สังเกตว่า เรากำลังทำอะไรอยู่ กำลังพูดอะไรอยู่ กำลังคิดอะไร
การปฎิบัติเช่นนี้ การพยายามติดตามสังเกตเช่นนี้ จะทำให้เกิดปัญญา"

จากหนังสือ "ทุกข์เพราะคิดผิด" พระอาจารย์มิตซูโอะ คเวสโก
ใครสนใจอยากขอรับหนังสือ PM มาได้ค่ะ เดี๋ยวส่งให้จ้า