เรื่องนี้ ก็ต้องคนผิดก็ขอโทษและยอมรับผิดแล้ว ทุกคนก็เห้นด้วยว่าคุณจิ๊บเป็นคนผิด เหตุการณ์นี้ก็คงจบลงด้วยดี
แต่สิ่งนึงที่ติดอยู่ในใจและคิดแย้งนิดนึงคือ ดุเหมือนมีัการใช้เวปบอร์ดนี้ในการประจานคน ซึ่งคิดว่าไม่เหมาะ อย่าง case นี้คุณจิ๊บผิดก็จริง แต่การที่คุณแม่ค้ามาโพสต์ต่อว่า บอกตรงๆนะค่ะ ว่าคนอ่านก็มีทัศนคติต่อคนที่มาโพสต์เหมือนกันนะ คงต้องคิดให้ดีๆว่า จะทำอะไรแล้วแต่ อย่าเพิ่งทำตอนที่เรากำลังมีอารมณ์โกรธ

สำหรับการที่มีผุ้มาวิจารณ์ว่าการขอค่าเสียหาย มันถูกรึไม่ นั่นเพระาการที่ทุกคนที่มาใช้มาคุยในเวปนี้มีความรู้สึกว่าเป็นเพื่อนกัน เป็นมิตรกันมีความผูกพันธ์กัน กันเอง แต่ครั้นมาเอ่ยปากเรีัยกค่าเสียเวลา คนฟังเลยรู้สึกว่า โห...เนอะ บอกไม่ถูก ซึ่งถ้าจาถามความเห้นเราตรงๆ เราก็คงบอกว่าเป็นเรื่องของน้ำใจแล้วละ

เราเป็นคนพูดอะไรตรงๆนะ (บอกว่าไม่มีส่วนได้ส่วนเสียกับทั้งคู่ แต่เป็นการออกความเห็นตามที่คนตั้งกระทู้ต้องการนะ หากว่าใครก็อย่าโกรธกันนะ) บอกตรงๆนะงานนี้ แม่ค้าเป็นฝ่ายเสียรางวัด ทั้งที่ไม่ได้เป็นฝ่ายเริ่มผิดก่อน แต่เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าใช้อารมณ์ (เราเป็นลูกพ่อค้า พ่อสอนเรื่องการค้าขายไว้หลายเรื่อง) การทำอย่างนี้ มันก็ทำให้ลูกค้าไม่ติดนะ บางครั้งเรายอมเสียอะไรบ้าง แต่ก็จาบอกว่าไม่เป็นไร เป็นน้ำใจนิดๆหน่อยๆ รึแสดงความใจกว้าง อย่างน้อยเพื่อให้ลูกค้าติดเรา กลับมาหาเรา