เรื่องมีอยู่ว่า ...ตอนนี้เรามีลูกสาวอยู่แล้วคนนึง อายุ1.7ขวบ แต่คุณแม่สามี และสามี อยากให้เรามีลูกอีกสักคน เราเคยบอกทุกคนแล้วล่ะ ว่าเราอยากมีลูกแค่คนเดียว แต่ดูเหมือนทุกคนก็ไม่สนใจ( ยกเว้นสามีที่คอยบอกว่า ..ตามใจเพราะเราเป็นคนท้อง ไม่ใช่เค้า แต่ถ้าถามเค้า เค้าอยากมีสักสองคน กลัวลูกจะเหงา สงสารลูกแต่ไม่สงสารตรูและตัวเองเวลาที่ลูกงอแงเล้ยย) ในที่นี้ใครมีลูกคนเดียว หรือสอง หรือ สามคน ช่วยแนะนำเราหน่อยเถอะ... ใจนึงก็อยากมี กลัวว่าลูกจะเหงา แต่อีกใจก็กลัวเหนื่อย (ลูกเราเปนเด็กผู้หญิง ซนเอาเรื่องทีเดียวค่ะ) คิดอีกทีก็กลัวแม่สามีว่าเราเล่นตัว เฮ้อ คิดไม่ตกเลยค่ะ ปล. แม่สามีเราน่ารักทีเดียวล่ะ จะติดเรื่องเดียวก็แค่อยากมีหลานเยอะๆเท่าน้าน...คิดแล้วกลุ้ม ใครมีประสบการณ์ช่วยบอกข้อดี ข้อเสีย หน่อนยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้านะคะ
ก่อนอื่นต้องบอกลูกสาวน่าตาน่ารักมากๆๆๆๆเลยค่ะ อย่างงี้จะไม่มีอีกหร๋อออออ..... ตอนนี้ลูกสาวพิก็3ขวบแล้วค่ะ พูดรู้เรื่องมากขึ้นมาอีกระดับนึง... พอถึงตอนนี้ก็เลยคุยกะสามีว่าอยากมีอีกซักคน แต่ก็ยังคงคิดอยู่ +5555555555 ใจนึงก็อยากมีอีกใจก็อยากเลี้ยงเค้าคนเดียวให้ดีที่สุด เอ๊ะ....ไม่แน่ใจว่าจะมาช่วยได้ไหมเนี่ย !!!! เดี๋ยวจะแวะมาอ่าน คห.ของเพื่อนๆที่มีลูกหลายคนก่อนว่าเป็นยังไงกันบ้าง.... อิอิ
จะเล่าให้ฟังเรื่องของตัวเอง ว่าตอนนั้นก็อยากมีลูกแค่คนเดียวเอง เพราะคิดว่าจะได้เลี้ยงดูเค้าได้เต็มที่แต่คุณสามีบอกว่า " ให้เขียนเหตุผลที่ทำให้เราไม่อยากมีลูกสองคน" ให้เค้าดูหน่อยซิ คุณสามีเราอยากมีสองคนเราก็เขียนเหตุผลออกมาได้ดังนี้ 1. ค่าใช้จ่ายสูง ไหนจะค่าเล่าเรียน ค่าเสื้อผ้าอะไรอีกจิปาถะ 2. กลัวจะรักลูกไม่เท่ากัน 3. ไม่อยากจะท้อง สามีสวนกลับเลยค่ะว่า Bull shit ! (ขอโทษที่ไม่สุภาพ) เค้าบอกว่าเหตุผลที่กล่าวมานั้น "เห็นแก่ตัวเป็นที่สุด" เค้าว่างี้ค่ะ 1.ค่าใช้จ่ายสูงเหรือ เพราะว่าไม่ยูอยากทำงานหนักเพื่อหาเงินใช่มั้ย นั้นมันเป็นหน้าที่ของพ่อกับแม่อยู่แล้วที่จะต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้ คิดอย่างนี้ยิ่งเห็นแก่ตัว 2.กลัวว่าจะรักลูกไม่เท่ากันเหรอ ไม่มีทางยังงัยๆก็ลูกเหมือนกัน 3. ไม่อยากท้อง เพราะว่ายูไม่อยากอ้วนใช่มั้ยอ่ะนั้นยิ่งเห็นแก่ตัวสุดๆ ทำมั้ยไม่คิดถึงลูกบ้าง เพราะว่าเราไม่ได้อยู่กับเค้าไปจนตลอดชีวิตหรอกต้องตายก่อนแน่ๆ และเค้าอยากให้ลูกมีพี่น้องที่นอกจาก ได้เล่นด้วยกันจะได้ไม่เหงา เป็นการดีด้วยซ้ำเพราะว่าเราไม่ต้องไปเอนเตอร์เทนเค้ามาก แล้วในอนาคตมีอะไรก็สามารถปรึกษาหารือกันได้ เหมือนเค้าที่มีน้องชาย และเราที่มีน้องสาว (ซึ่งก็จริงเพราะอย่างเรามีน้องสาว และเราสองคนพี่น้องมีอะไรจะคุยและปรึกษากันตลอด น้องสาวเรานี่เป็น ทั้งน้องสาวและ BEST FRIEND เลยค่ะ) ถึงแม้ว่าลูกเราในอนาคตจะมีเพื่อนที่สนิทก็ตามแต่ว่า "ใครที่ไหนจะเหมือนพี่น้องเล่า" และเค้าสามารถคุยกันได้ทุกๆเรื่องที่บางเรื่องลูกอาจจะไม่สามารถคุยกับเพื่อนสนิทได้ ถ้าคิดจะมีลูกแค่คนเดียวอย่ามีเลยดีกว่า เค้าว่ามาอย่างนี่ละค่ะ เราเลยมีลูกสองคนในตอนนี้ ป.ล อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวในครอบครัวเรานะค่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับใครและไม่ได้ว่าให้ใครนะค่ะ ของอย่างนี้ "บ้านใครบ้านมันค่ะ " เห็นด้วยค่ะว่าลูกสาวน่ารักออกอย่างนี้ไม่อยากจะมีอีกซักคนเหรอค่ะ ดูซิตากลมแป๋วเชียว แก้มยุ้ยน่าฟัดด้วย
comment ด้านบน ตอบได้อย่างใจคิดเลยค่ะ ตอนนี้เลยมีสองเหมือนกันนนนนน
Originally Posted by srichardson 1.ค่าใช้จ่ายสูงเหรือ เพราะว่าไม่ยูอยากทำงานหนักเพื่อหาเงินใช่มั้ย นั้นมันเป็นหน้าที่ของพ่อกับแม่อยู่แล้วที่จะต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้ คิดอย่างนี้ยิ่งเห็นแก่ตัว 2.กลัวว่าจะรักลูกไม่เท่ากันเหรอ ไม่มีทางยังงัยๆก็ลูกเหมือนกัน 3. ไม่อยากท้อง เพราะว่ายูไม่อยากอ้วนใช่มั้ยอ่ะนั้นยิ่งเห็นแก่ตัวสุดๆ ทำมั้ยไม่คิดถึงลูกบ้าง เพราะว่าเราไม่ได้อยู่กับเค้าไปจนตลอดชีวิตหรอกต้องตายก่อนแน่ๆ และเค้าอยากให้ลูกมีพี่น้องที่นอกจาก ได้เล่นด้วยกันจะได้ไม่เหงา เป็นการดีด้วยซ้ำเพราะว่าเราไม่ต้องไปเอนเตอร์เทนเค้ามาก แล้วในอนาคตมีอะไรก็สามารถปรึกษาหารือกันได้ เหมือนเค้าที่มีน้องชาย และเราที่มีน้องสาว (ซึ่งก็จริงเพราะอย่างเรามีน้องสาว และเราสองคนพี่น้องมีอะไรจะคุยและปรึกษากันตลอด น้องสาวเรานี่เป็น ทั้งน้องสาวและ BEST FRIEND เลยค่ะ) ถึงแม้ว่าลูกเราในอนาคตจะมีเพื่อนที่สนิทก็ตามแต่ว่า "ใครที่ไหนจะเหมือนพี่น้องเล่า" และเค้าสามารถคุยกันได้ทุกๆเรื่องที่บางเรื่องลูกอาจจะไม่สามารถคุยกับเพื่อนสนิทได้ ถ้าคิดจะมีลูกแค่คนเดียวอย่ามีเลยดีกว่า เค้าว่ามาอย่างนี่ละค่ะ เราเลยมีลูกสองคนในตอนนี้ ป.ล อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวในครอบครัวเรานะค่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับใครและไม่ได้ว่าให้ใครนะค่ะ ของอย่างนี้ "บ้านใครบ้านมันค่ะ " เห็นด้วยค่ะว่าลูกสาวน่ารักออกอย่างนี้ไม่อยากจะมีอีกซักคนเหรอค่ะ ดูซิตากลมแป๋วเชียว แก้มยุ้ยน่าฟัดด้วย เห็นด้วยค่ะ ตอบโดนมากอ่ะ สามีรู้ทันมากมาก โดยเฉพาะข้อ 1 และ เรื่องอ้วน ลูกน่ารักออกอย่างนี้ ถ้ามีปัญญาเลี้ยงเค้าก็มีไปเถอะค่ะ (ขอโทษนะคะ ที่ใช้คำบ้านนอกไปหน่อย) ตาสี ตาสา ชาวนา ชาวไร่ เค้าก็มีกันเป็นขโยง เค้ายังเลี้ยงกันได้เลย ลูกโตมา เข้ากรุง สู้งานเลี้ยงพ่อแม่กันทุกคน อีกอย่างนะคะ จะได้เป็นเพื่อนคู่คิดกันเมื่อโต น่าจะมีหญิงอีกคนนะคะ ชายอีกซัก 2 พอตอนโต ลูกคนไหนไม่อยู่ เราก็ไปหาลูกอีกคนนึงได้ เราก็จะได้เลี้ยงหลานเยอะ ๆ ได้อีก คิดไปโน่น ไม่ต้องกลัวลูกจะทิ้งเลยค่ะ
แต่แอ้มมีลูกคนเดียวค่ะ เพราะว่าเราเลี้ยงลูกกันเองค่ะ ไม่ได้มีคนช่วยเลี้ยงเพราะต้องการเลี้ยงเองจริงๆ ไม่ชอบให้คนอื่นเลี้ยงลูกให้ เพราะคิดว่าลูกของเรา เราเป็นคนที่อยากมี ฉะนั้นเราต้องเลี้ยงเองให้ได้ อบรมสั่งสอนกันเอง ดูแลกันเอง เราทำงานบริษัท ส่วนสามีมีกิจการเล็กๆที่บ้าน เพราะฉะนั้นจึงเป็นหน้าที่ของสามีที่ต้องดูแลลูกในช่วงกลางวัน พอเย็นเรากลับบ้าน เราจะรับหน้าที่ดูแลลูกเป็นหลัก คืออาบน้ำ ป้อนข้าว จนเข้านอน พอลูกโตหน่อย สามีมีหน้าที่ส่ง-รับลูกจากโรงเรียนค่ะ ขอบอกว่า เหนื่อยมากๆ ก็เลยเป็นเหตุให้ไม่คิดจะมีคนที่สองค่ะ แล้วพอลูกเริ่มโต ถ้าเกิดมีน้องเล็กๆขึ้นมาอีก ก็จะกลายเป็นว่า ลูกคนแรกก็จะไปทำกิจกรรมต่างๆอย่างที่เค้าอยากทำไม่ได้ เช่นเที่ยวต่างจังหวัด ไปเดินป่า ดูนก ไม่ได้อีกหลายปี เพราะกว่าเราจะพาลูกออกนอกบ้าน หรือต่างจังหวัด ก็ประมาณขวบครึ่งอ่ะค่ะ แล้วอีกเหตุผลนึงก็คือ แค่ลูกคนเดียว เรายังรู้สึกว่าเราเลี้ยงเค้าได้ไม่ดี เท่าที่อยากทำเลยค่ะ ก็คิดเหมือนกันนะคะ ว่าโตขึ้นเค้าจะเหงาหรือเปล่า แต่อย่างเรามีพี่ชาย และน้องชายอย่างละคน แต่ก็ไม่สนิทกันอยู่ดีค่ะ อาจจะเป็นเพราะเค้าเป็นผู้ชาย เราคิดเองทำเองมาตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยปรึกษาพี่น้อง จนมีครอบครัวถึงจะเริ่มปรึกษาสามีค่ะ ก็เลยทำให้คิดว่า อยู่ที่เราวางพื้นฐานให้เค้าเป็นคนแบบไหน เข้มแข็งหรือไม่ค่ะ ส่วนตัวคิดว่า ถ้าจะมีลูกสองคน อย่าให้ห่างกันมาก อย่างน้อยกิจกรรมในบ้านจะได้ทำด้วยกันได้ค่ะ เพราะมีผู้ปกครองของเพื่อนลูกที่รู้จักกัน เค้ามีลูกห่างกันหลายปี กลายเป็นว่า ทุกวันนี้ต้องแบ่งกันดูแลลูกค่ะ คุณแม่ต้องไปดูน้องชายซึ่งเล็กกว่า ส่วนลูกสาวคนโตต้องให้คุณพ่อดูแล แต่คนเราต่างจิตต่างใจน่ะค่ะ คิดให้ดี แล้วเต็มที่กับสิ่งที่ตัดสินใจค่ะ
Originally Posted by srichardson จะเล่าให้ฟังเรื่องของตัวเอง ว่าตอนนั้นก็อยากมีลูกแค่คนเดียวเอง เพราะคิดว่าจะได้เลี้ยงดูเค้าได้เต็มที่แต่คุณสามีบอกว่า " ให้เขียนเหตุผลที่ทำให้เราไม่อยากมีลูกสองคน" ให้เค้าดูหน่อยซิ คุณสามีเราอยากมีสองคนเราก็เขียนเหตุผลออกมาได้ดังนี้ 1. ค่าใช้จ่ายสูง ไหนจะค่าเล่าเรียน ค่าเสื้อผ้าอะไรอีกจิปาถะ 2. กลัวจะรักลูกไม่เท่ากัน 3. ไม่อยากจะท้อง สามีสวนกลับเลยค่ะว่า Bull shit ! (ขอโทษที่ไม่สุภาพ) เค้าบอกว่าเหตุผลที่กล่าวมานั้น "เห็นแก่ตัวเป็นที่สุด" เค้าว่างี้ค่ะ 1.ค่าใช้จ่ายสูงเหรือ เพราะว่าไม่ยูอยากทำงานหนักเพื่อหาเงินใช่มั้ย นั้นมันเป็นหน้าที่ของพ่อกับแม่อยู่แล้วที่จะต้องรับผิดชอบในเรื่องนี้ คิดอย่างนี้ยิ่งเห็นแก่ตัว 2.กลัวว่าจะรักลูกไม่เท่ากันเหรอ ไม่มีทางยังงัยๆก็ลูกเหมือนกัน 3. ไม่อยากท้อง เพราะว่ายูไม่อยากอ้วนใช่มั้ยอ่ะนั้นยิ่งเห็นแก่ตัวสุดๆ ทำมั้ยไม่คิดถึงลูกบ้าง เพราะว่าเราไม่ได้อยู่กับเค้าไปจนตลอดชีวิตหรอกต้องตายก่อนแน่ๆ และเค้าอยากให้ลูกมีพี่น้องที่นอกจาก ได้เล่นด้วยกันจะได้ไม่เหงา เป็นการดีด้วยซ้ำเพราะว่าเราไม่ต้องไปเอนเตอร์เทนเค้ามาก แล้วในอนาคตมีอะไรก็สามารถปรึกษาหารือกันได้ เหมือนเค้าที่มีน้องชาย และเราที่มีน้องสาว (ซึ่งก็จริงเพราะอย่างเรามีน้องสาว และเราสองคนพี่น้องมีอะไรจะคุยและปรึกษากันตลอด น้องสาวเรานี่เป็น ทั้งน้องสาวและ BEST FRIEND เลยค่ะ) ถึงแม้ว่าลูกเราในอนาคตจะมีเพื่อนที่สนิทก็ตามแต่ว่า "ใครที่ไหนจะเหมือนพี่น้องเล่า" และเค้าสามารถคุยกันได้ทุกๆเรื่องที่บางเรื่องลูกอาจจะไม่สามารถคุยกับเพื่อนสนิทได้ ถ้าคิดจะมีลูกแค่คนเดียวอย่ามีเลยดีกว่า เค้าว่ามาอย่างนี่ละค่ะ เราเลยมีลูกสองคนในตอนนี้ ป.ล อันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวในครอบครัวเรานะค่ะ ไม่ได้เกี่ยวกับใครและไม่ได้ว่าให้ใครนะค่ะ ของอย่างนี้ "บ้านใครบ้านมันค่ะ " เห็นด้วยค่ะว่าลูกสาวน่ารักออกอย่างนี้ไม่อยากจะมีอีกซักคนเหรอค่ะ ดูซิตากลมแป๋วเชียว แก้มยุ้ยน่าฟัดด้วย เห็นด้วยกะสามีของคุณนะคะ เพราะมีคนเดียวบางทีเค้าก็ไม่มีเพื่อน และเราเองก็ไม่รู้จะอยู่กะเค้าไปนานแค่ไหน ถ้าเกิดอะไรขึ้นเค้าจะอยู่กะใคร... ตอนแรกเราก็อยากมีหลายคนค่ะ แต่ตั้งแต่มีเจมี่เลยรู้เลยว่าการมีลูกนี่มันเหนื่อยจริงๆค่ะ แต่ก็เป็นเหนื่อยที่มีแต่ความสุขนะคะ ก็เลยว่าถ้าจะมีก็เอาแค่2คนพอแล้วค่ะ (ทั้งๆที่แต่ก่อนอยากมีตั้ง4คนแนะ 555555 ) พอตอนนี้เจมี่เค้าเริ่มพูดรู้เรื่อง...เราก็เลยว่าจะปล่อยให้มีอีกซักคนอ่ะค่ะ.... ยังไงก็อยากให้ลองคิดดูให้ดีก่อนนะคะ เพราะเราเป็นคนตั้งท้องถ้าเราเองไม่พร้อมจะมีเค้าตอนนี้จริงๆก็ลองคุยกะสามีไปก่อน เพราะถ้าเราปล่อยให้มีตามใจคนอื่นมันจะส่งผลให้เรากังวัลและคิดมากตอนท้องนะคะ เดี๋ยวคุณลูกในท้องจะแอบเครียดไปด้วยน่ะคะ...
เราเป็นหนึ่งคนที่อยากมีลูกมาก (ชอบมากเฉพาะเด็กผู้หญิง) แต่เสียใจที่ยังไม่ทันมี ก็ หย่าร้างกับอดีตสามีไปแล้ว..... ตอนเราแต่งงาน..คิดว่าถ้าจะมีลูก มีกี่คนก็ได้ถ้าเราและตัวเองสามารถ เมื่อมีต้องเลี้ยงให้ดีที่สุด....ไม่ว่าจะกี่คนก็ตาม... ต้องรักลูกให้เท่ากัน....ทุกคน...(ถึงแม้ว่าคนแรกจะถูกรักมากที่สุด)...เพราะเป็นลูกเห่อ มีแค่นี้ที่อยากจะบอก....จะมีหรือไม่อยู่ที่คุณทั้งสอง.... ขอให้โชคดีนะคะ.....และอย่าคิดมาก...เมื่อเขามาถือว่าเป็นบุญของเรา
เหตุผลนี้ก็สุด สุด ไปเลยค่ะ นี่แหล่ะ วอร์ดอล์ฟ ของแท้เลย ต่างคน ต่างจิต ต่างใจ แต่หนึ่งเดียวที่เหมือนกันคือความรักที่แม่มีให้ลูกมากเกินกว่าจะบรรยายค่ะ Originally Posted by amm แต่แอ้มมีลูกคนเดียวค่ะ เพราะว่าเราเลี้ยงลูกกันเองค่ะ ไม่ได้มีคนช่วยเลี้ยงเพราะต้องการเลี้ยงเองจริงๆ ไม่ชอบให้คนอื่นเลี้ยงลูกให้ เพราะคิดว่าลูกของเรา เราเป็นคนที่อยากมี ฉะนั้นเราต้องเลี้ยงเองให้ได้ อบรมสั่งสอนกันเอง ดูแลกันเอง เราทำงานบริษัท ส่วนสามีมีกิจการเล็กๆที่บ้าน เพราะฉะนั้นจึงเป็นหน้าที่ของสามีที่ต้องดูแลลูกในช่วงกลางวัน พอเย็นเรากลับบ้าน เราจะรับหน้าที่ดูแลลูกเป็นหลัก คืออาบน้ำ ป้อนข้าว จนเข้านอน พอลูกโตหน่อย สามีมีหน้าที่ส่ง-รับลูกจากโรงเรียนค่ะ ขอบอกว่า เหนื่อยมากๆ ก็เลยเป็นเหตุให้ไม่คิดจะมีคนที่สองค่ะ แล้วพอลูกเริ่มโต ถ้าเกิดมีน้องเล็กๆขึ้นมาอีก ก็จะกลายเป็นว่า ลูกคนแรกก็จะไปทำกิจกรรมต่างๆอย่างที่เค้าอยากทำไม่ได้ เช่นเที่ยวต่างจังหวัด ไปเดินป่า ดูนก ไม่ได้อีกหลายปี เพราะกว่าเราจะพาลูกออกนอกบ้าน หรือต่างจังหวัด ก็ประมาณขวบครึ่งอ่ะค่ะ แล้วอีกเหตุผลนึงก็คือ แค่ลูกคนเดียว เรายังรู้สึกว่าเราเลี้ยงเค้าได้ไม่ดี เท่าที่อยากทำเลยค่ะ ก็คิดเหมือนกันนะคะ ว่าโตขึ้นเค้าจะเหงาหรือเปล่า แต่อย่างเรามีพี่ชาย และน้องชายอย่างละคน แต่ก็ไม่สนิทกันอยู่ดีค่ะ อาจจะเป็นเพราะเค้าเป็นผู้ชาย เราคิดเองทำเองมาตั้งแต่เล็กจนโต ไม่เคยปรึกษาพี่น้อง จนมีครอบครัวถึงจะเริ่มปรึกษาสามีค่ะ ก็เลยทำให้คิดว่า อยู่ที่เราวางพื้นฐานให้เค้าเป็นคนแบบไหน เข้มแข็งหรือไม่ค่ะ ส่วนตัวคิดว่า ถ้าจะมีลูกสองคน อย่าให้ห่างกันมาก อย่างน้อยกิจกรรมในบ้านจะได้ทำด้วยกันได้ค่ะ เพราะมีผู้ปกครองของเพื่อนลูกที่รู้จักกัน เค้ามีลูกห่างกันหลายปี กลายเป็นว่า ทุกวันนี้ต้องแบ่งกันดูแลลูกค่ะ คุณแม่ต้องไปดูน้องชายซึ่งเล็กกว่า ส่วนลูกสาวคนโตต้องให้คุณพ่อดูแล แต่คนเราต่างจิตต่างใจน่ะค่ะ คิดให้ดี แล้วเต็มที่กับสิ่งที่ตัดสินใจค่ะ
มีลูกหนึ่ง หรือมากกว่านั้น พี่คิดว่าก็แล้วแต่สภาพ และความพร้อมของครอบครัวนั้น ๆ นะคะ ส่วนตัวพี่ คิดเสียใจมาถึงวันนี้ว่า ทำไมเรามีลูกน้อยจัง พี่มีลูกชายสองคน ตอนนั้นก็รับราชการกันทั้งคู่ เหตุผลที่มีน้อยก็ประมาณของคุณนีน่า 25 ปีผ่านไปก็เกิดอุบัติเหตุกับลูกชายคนเล็กทำให้เหลือลูกชายคนเดียว ดีที่ตอนนี้มีหลานชายสองคนมาชดเชยให้ก็ทำให้จิตใจดีขึ้น ตอนนี้ก็บอกลูกว่ามีหลานให้เยอะเลยนะ แม่จะเป็นพี่เลี้ยงให้เอง
อืม....นะใช่เลย ต่างคนต่างจิตต่างใจจริงๆด้วย ไม่มีใครรู้ดีกว่าตัวเราเองหรอกเนอะ แต่สำหรับตัวเองนะ ยังเคยคิดว่าถ้าเรามีเงินเยอะๆ อยากมีลูกซักสี่คน เพราะว่าเป้นคนรักเด็กและชอบที่มีพี่น้องเยอะๆค่ะ คิดถึงว่าพอเค้าโตเวลากลับมาเจอกันทีสนุกดี ฮ่าๆๆ
อ่านกระทู้พี่นีน่าแล้วขำกลิ้งเลย แต่ตอนจบอ่านไปก็ยิ้มไปนะคะ หนึ่งมีลูก 2 คนค่ะ (คนมีลูกด้วยกันคงเข้าใจเนอะว่า gift from God เป็นยังไง) คือรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ว่าถ้าเลี้ยงไหวอยากมีสักสี่คน เวลาเราป่วยแล้วลูกมากอดนะ โห ซึ้งมากๆ เลย ไม่รู้เป็นไง ซะมีกอดก็ไม่้เหมือนลูกกอด พี่ wawe คะ ถึงเรื่องจะผ่านมา 25 ปีแล้ว แต่หนึ่งก็ขอแสดงความเสียใจกับพี่ด้วยนะคะ หนึ่งไม่รู้ว่าตัวเองปกติรึเปล่า แต่ชอบคิดเสมอว่า ถ้ามีอะไรมาพรากเค้าไปจากเรา เราจะรู้สึกยังไง พี่แข้มแข็งและน่ารักมากนะคะ ตอบ จขกท.นะคะ คุณรอให้ลูกคนโตไปโรงเรียนก่อนก็ได้นะคะ จะได้รู้ตัวเราเองจริงๆ ว่า เราต้องการมีอีกคนรึเปล่า หรือว่าเราแฮปปี้กับการดูแลเค้าคนเดียว เพราะเวลาลูกไปโรงเรียนแล้วจะเหงามากค่ะ ของหนึ่งลูกเข้าโรงเรียนทั้งคู่ เวลาอยู่บ้านนี่ เหงามากเลย คิดถึงมากด้วย
Originally Posted by Loveyoukids อ่านกระทู้พี่นีน่าแล้วขำกลิ้งเลย แต่ตอนจบอ่านไปก็ยิ้มไปนะคะ หนึ่งมีลูก 2 คนค่ะ (คนมีลูกด้วยกันคงเข้าใจเนอะว่า gift from God เป็นยังไง) คือรู้สึกอย่างนี้จริงๆ ว่าถ้าเลี้ยงไหวอยากมีสักสี่คน เวลาเราป่วยแล้วลูกมากอดนะ โห ซึ้งมากๆ เลย ไม่รู้เป็นไง ซะมีกอดก็ไม่้เหมือนลูกกอด พี่ wawe คะ ถึงเรื่องจะผ่านมา 25 ปีแล้ว แต่หนึ่งก็ขอแสดงความเสียใจกับพี่ด้วยนะคะ หนึ่งไม่รู้ว่าตัวเองปกติรึเปล่า แต่ชอบคิดเสมอว่า ถ้ามีอะไรมาพรากเค้าไปจากเรา เราจะรู้สึกยังไง พี่แข้มแข็งและน่ารักมากนะคะ ตอบ จขกท.นะคะ คุณรอให้ลูกคนโตไปโรงเรียนก่อนก็ได้นะคะ จะได้รู้ตัวเราเองจริงๆ ว่า เราต้องการมีอีกคนรึเปล่า หรือว่าเราแฮปปี้กับการดูแลเค้าคนเดียว เพราะเวลาลูกไปโรงเรียนแล้วจะเหงามากค่ะ ของหนึ่งลูกเข้าโรงเรียนทั้งคู่ เวลาอยู่บ้านนี่ เหงามากเลย คิดถึงมากด้วย ขอแสดงความเสียใจกับพี่แหววด้วยนะค่ะ เค้าไปดีแล้วหมดเวรหมดกรรมไปมีแต่พวกเราๆคนที่ยังอยู่นี่แหล่ะที่ยังมีกรรมต้องชดใช้อยู่ ป.ล ถามพี่แหววหน่อยค่ะว่า "รักหลานยิ่งกว่ารักลูก" นี่มันจริงหรือเปล่าค่ะ อารมณ์ประมาณไหนอ่ะ นู๋ว่ารักลูก ม้ากมากแล้วนะ รักหลานนี่มันเป็นยังงัยหน้อ พี่ก็เป้นน้องหนึ่ง พอใกล้ถึงเวลาที่ลูกกลับมาจากโรงเรียนแล้วก้อตั้งตารอว่าเมื่อไหรจะมาซักที "คิดถึงลูกแล้ว" ยิ่งเวลาทานข้าว แล้วหอมลูกไปด้วยนะ โอ้ย.....ชื่นใจกับข้าววันนั้นอร่อยที่สุดในโลกเลย พี่ชอบพูดเล่นกับเพื่อนว่า "ลูกชั้นฟ้าประทานนะว้อย ฮิๆๆ แต่ว่าแด้ดดี้เป็นคนทำ ฮิ้วววววว"
Originally Posted by wawe มีลูกหนึ่ง หรือมากกว่านั้น พี่คิดว่าก็แล้วแต่สภาพ และความพร้อมของครอบครัวนั้น ๆ นะคะ ส่วนตัวพี่ คิดเสียใจมาถึงวันนี้ว่า ทำไมเรามีลูกน้อยจัง พี่มีลูกชายสองคน ตอนนั้นก็รับราชการกันทั้งคู่ เหตุผลที่มีน้อยก็ประมาณของคุณนีน่า 25 ปีผ่านไปก็เกิดอุบัติเหตุกับลูกชายคนเล็กทำให้เหลือลูกชายคนเดียว ดีที่ตอนนี้มีหลานชายสองคนมาชดเชยให้ก็ทำให้จิตใจดีขึ้น ตอนนี้ก็บอกลูกว่ามีหลานให้เยอะเลยนะ แม่จะเป็นพี่เลี้ยงให้เอง เศร้าอ่ะ ถ้าเป็นเราคง.............อ่านทู้นี้แล้วยิ้มทั้งน้ำตาค่ะ ชอบห้องนี้มากเลย ทุกคนจริงใจต่อกันทั้งนั้นเลย เพราะว่าทุกคนมีรักแท้ ไม่มีใคร fake มีแต่ความปรารถนาดีต่อกันทั้งนั้นเลย ^____^ และทุกคนมีสถานะภาพเดียวกันคือ แม่ ........... คำนี้ยิ่งใหญ่จัง
Originally Posted by srichardson ขอแสดงความเสียใจกับพี่แหววด้วยนะค่ะ เค้าไปดีแล้วหมดเวรหมดกรรมไปมีแต่พวกเราๆคนที่ยังอยู่นี่แหล่ะที่ยังมีกรรมต้องชดใช้อยู่ ป.ล ถามพี่แหววหน่อยค่ะว่า "รักหลานยิ่งกว่ารักลูก" นี่มันจริงหรือเปล่าค่ะ อารมณ์ประมาณไหนอ่ะ นู๋ว่ารักลูก ม้ากมากแล้วนะ รักหลานนี่มันเป็นยังงัยหน้อ พี่ก็เป้นน้องหนึ่ง พอใกล้ถึงเวลาที่ลูกกลับมาจากโรงเรียนแล้วก้อตั้งตารอว่าเมื่อไหรจะมาซักที "คิดถึงลูกแล้ว" ยิ่งเวลาทานข้าว แล้วหอมลูกไปด้วยนะ โอ้ย.....ชื่นใจกับข้าววันนั้นอร่อยที่สุดในโลกเลย พี่ชอบพูดเล่นกับเพื่อนว่า "ลูกชั้นฟ้าประทานนะว้อย ฮิๆๆ แต่ว่าแด้ดดี้เป็นคนทำ ฮิ้วววววว" อ่านข้อความนี้แล้วฮามากๆๆๆค่ะ... สรุปลูกคุณนีน่า นี่ฟ้าหรือแด๊ดดี้ประทานค่ะ
ตอนนี้ใจเริ่มเอนเอียงมาบ้างแล้วหละ มีสองคนก็น่าจะดีกว่าเนอะ ยังไงก้ต้องขอบคุณทุกๆความคิดเหนมากๆนะคะ เอ้าเริ่มปฎิบัตรเลยละกัน( อิอล้อเล่น) ไว้มีข่าวคืบหน้ายังไงจะมาแจ้งให้ทราบนะคร๊า .. ขอแสดงความเสียใจกับคุณwawe ด้วยคนนะคะ.. ปล... แอบนอกเรื่อง ตอบคุณพี่ทีน่า แกงหน่อไม้ที่อยากกินในห้อง รวมคนเมืองเหนือน่ะ ของโปรดประจำครอบครัวหนูเลยนะนั่น คุณแม่หนูทำอร่อยม๊ากกค่ะ
อ่านของพี่แหววแล้วจุก--เป็นอ้อคงแย่ไปแล้ว พี่แหววเข้มแข็งมากๆเลยค่ะ ได้บาลองจากในนี้หลายใบ แต่จำ avatar คุณหนูดีได้แม่นยำเพราะน้องหน้าหวานเหมือนตุ๊กตา คุณแม่ต้องงามแจ่มแน่เรยย (แถมกระเป๋าถูกจนน่าอัศจรรย์) ถ้าเศรษฐกิจเอื้อเชียร์ให้มีหลายๆคนค่ะ ตัวอ้อมีพี่น้องสี่แน่ะ บรรยากาศครึกครื้นมากๆ แม่เคยบอกว่าวันต่อไปข้างหน้าถึงแม่จะไม่อยู่ ก็สามารถไม่อยู่แบบหมดห่วงเพราะลูกมีพี่น้องที่รักกันและไม่ทิ้งกัน วันนี้เราเป็นแม่คนบ้างเลยถึงบางอ้อว่าห่วงลูกเนี่ยมันเป็นยังไง อยากมีหลายๆคนบ้าง หลายหัวย่อมดีกว่าหัวเดียวแน่นอน(คิดเอง สรุปเองอีกแล้ว)...ติดที่ว่า ชอบหยิบเครื่องคิดเลขมาจิ้มต้นทุนลูก ต่อคน (-_-)' เป็นเรื่องสำคัญมากในกรณีที่อยากเลี้ยง "ให้ได้มาตรฐานแบบที่เราตั้งไว้เป็นการส่วนตัว" เลยชลอๆไว้ก่อน แต่จะมีแน่นอน และ เชียร์ให้คุณหนูดีมีเหมือนกันค่า (^^)
Originally Posted by srichardson "รักหลานยิ่งกว่ารักลูก" นี่มันจริงหรือเปล่าค่ะ อารมณ์ประมาณไหนอ่ะ นู๋ว่ารักลูก ม้ากมากแล้วนะ รักหลานนี่มันเป็นยังงัยหน้อ อันนี้ขอแจมว่าจริงมากๆค่ะพี่นีน่า ที่บ้านอ้อตอนลูกงี๊ สารพัดจะเข้มงวด พอมาหลานนี่แม่ดุนิดดุหน่อยแทบจะบึ่งรถมาอุ้มหลานหนี ประมาณว่า "แขนง แรงกว่า หน่อ" สุดๆ เข้าใจว่าคงประมาณรักลูกมากขนาดไหน รักหลานคงคูณไปอีก แถมตามใจอีก เพราะหลานคือผลิดผลของลูกที่รักยิ่ง..แนวๆนั้น หนูแซวทุกบ่อยเลย คุณยายคร๊า--วันนนี้ทานผัดแขนง(แรงกว่าหน่อ)อีกแล้ววว ฮิ้วววว
ขออนุญาตเจ้าของกระทู้และเจ้าของกรุ๊ปครับ ทดสอบระบบการเชื่อมต่อกระทู้ระหว่าง Social Group และ Main Forum ครับ ขอบคุณครับ
เพื่ออ่านคู่มือ ของเครื่องมือใดๆ ที่มีเครื่องหมายนี้ ปรากฏอยู่ได้ครับ
Citizen Member / 
Trusted Member