พึ่งจะลองสังเกตตัวเองเมื่อไม่นานมานี้ ว่าจริงๆแล้วตัวเองเป็นคนชอบอะไรที่ดูเก่าๆ โบราญๆ คลาสสิก หรือที่เรียกกันว่าแนววินเทจนั่นเอง ไม่ว่าจะเป็นเก้าอี้ไม้เก่าๆตัวเล็กๆที่นำมาทาสีใหม่ด้วยสีขาวพร้อมเพ้นท์ลวดลายแบบคลาสสิกด้วยสีพาสเทล โคมไฟคริสตัลระย้าที่ประดับอยู่กลางห้อง ถ้วยชาเข้าชุดกันที่คว่ำอยู่บนโต๊ะ ตลอดไปจนถึงเดรสวินเทจที่เต็มไปด้วยเรื่องราวจากยุคต่างๆ เคยตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมหนอ เราถึงได้ชอบสไตล์แบบนี้เป็นนักหนา ก็พอจะได้คำตอบแบบไม่เป็นทางการจากตัวเองมาว่าอาจะเป็นเพราะสมัยเด็กๆนั้น เราชอบดูการ์ตูนแนว Fairy Tales หรืออะไรก็ตามที่มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับพวกเจ้าหญิงๆ คุณหนูๆมากมาย เลยซึมซับกลิ่นอายต่างๆจากการ์ตูนในสมัยนั้น ไม่ว่าจะเป็นจากเพลงบรรเลงประกอบภาพยนต์การ์ตูนที่ฟังแล้วรู้สึกโรแมนติคและอบอุ่นจาก Disney ในเรื่อง Beauty and the Beast หรือพวกเสื้อผ้าของบรรดามาดมัวแซลทั้งหลายที่อลังการเต็มไปด้วยลูกไม้และริบบิ้นจากการ์ตูนเรื่อง กุหลาบแวร์ซาย(อ่านมาถึงตรงนี้คงพอจะเดาอายุอานามออกกันเลยทีเดียว > <) พอโตขึ้นมาหน่อยก็ชอบดูหนังรีเมคที่เกี่ยวกับยุค 50s, 80s หรือหนังเก่ายุคมาริรีน มอลโรลไปเลย ไม่ว่าจะเก่าขนาดไหน ก็พยายามไปหามาดูให้จนได้ เพราะสนใจอยากดูการแต่งตัวของคนสมัยนั้น นี่คงจะเป็นสาเหตุที่หล่อหลอมทำให้เราเราชื่นชอบอะไรที่ดูเก่าๆ คลาสิกๆ และมีเรื่องราวความเป็นมาให้เดาย้อนกลับไปเล่นๆว่าของสิ่งนี้เคยเป็นของใครมาก่อน เวลาที่เราเจอพวกเครื่องประดับสวยๆจากยุคก่อนๆทีไร ก็อดไม่ได้ที่จะจินตนาการแบบนี้ทุกที แล้วก็มีความสุขอยู่ในใจ นอกจากนี้พวกบรรดาของใช้ในบ้าน อย่างเช่นโคมไฟตะเกียง หรือเครื่องเล่นซีดีแผ่นยักษ์ ก็เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่คอยสะท้อนถึงวิถีชีวิตของคนยุคก่อนๆได้เป็นอย่างดี เรารู้สึกว่าคนสมัยก่อนมีชีวิตที่รื่นรมย์ สุนทรีย์ น่าหลงใหญ่ยิ่งนัก อีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เราประทับใจในข้าวของเครื่องใช้ยุควินเทจนั่นก็คือคุณภาพ สังเกตกันได้ง่ายๆจากบรรดาเสื้อผ้าสวยๆทั้งหลายจากยุคต่างๆ เนื่องจากสมัยก่อนไม่ได้มีห้างสรรพสินค้าที่มีแผนกขายเสื้อผ้าที่ Ready to wear เหมือนยุคนี้ คนส่วนใหญ่ในยุคนั้นก็จะมีร้านตัดเสื้อส่วนตัวกัน พวกเค้าเข้าไปเลือกผ้า และสั่งตัดตามแบบที่ตัวเองต้องการ ผลงานจึงออกมาปราณีต สวยงาม และมีคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นรอยตะเข็บซึ่งแน่นหนาและเรียบร้อย แพทเทินที่ดูแปลกตา เก๋ไก๋ และที่สำคัญแต่ละชุดที่ออกมา มีเพียงชุดเดียวในโลกเท่านั้น แล้วคุณๆละคะ เป็น Vintage Lovers กันด้วยเหตุผลอะไรเอ่ย ^^
ภาพประกอบสวยจังครับ เสื้อชุดสีเขียวก็สวยครับ มีกรุ๊ปใหม่อีกแล้ว ยินดีต้อนรับครับ เพื่อนๆ ที่ชอบ Vintage จะได้มาคุยกันครับ และขอบคุณที่สมาชิกเลือกแบ่งปันสร้างสรรค์สาระเก็บไว้ให้ในชุมชนแห่งนี้
เช่นกันค่ะเว็บมาสเตอร์ ขอบคุณที่คอยสร้างสรร ดูแลชุมนุมของ sbn ให้เติมโตอย่างมีคุณภาพมาโดยตลอด อยากบอกว่าบทความ และฟังชันต่างๆของทางเว็บมีประโยนช์กับเรามากๆค่ะ^^ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ
Originally Posted by Vintage Dress Story [COLOR="Plum"] รูปจากการ์ตูนเรื่อง กุหลาบแวร์ซาย คุ้น ๆ ลายเส้น คล้าย ๆ การ์ตูนเรื่อง คำสาปฟาโรห์ แต่ไม่แน่ใจว่าใช่คนเขียนเดียวกันรึเปล่า เมื่อก่อนพี่สาวชอบอ่านการ์ตูนลายเส้นประมาณนี้ ส่วนวินเทจ เคยได้ยินผ่านหูมาบ้าง แต่ก็ไม่รู้ว่าคืออะไร ก็พึ่งทราบว่าเป็นอย่างนี้ ขอบคุณ คุณVintage Dress Story ที่ตั้งกรุ๊ปมาเพิ่ม ให้ได้รู้เรื่อง วินเทจ เห็นแล้วต้องบอกว่า ชอบค่ะ งานดูประณีตมากค่ะ มันคลาสสิคจริง ๆ ด้วยค่ะ และขอบคุณ คุณ to_kitty ที่หาภาพมาแบ่งปันให้ได้ชมกัน เห็นภาพแล้ว แว๊บนึง นึกถึงหนัง เรื่อง Amelie แต่ไม่รู้ว่า ใช่แนว วินเทจ มั้ยอ่ะค่ะ ??? ดูยังไม่ออกค่ะ
สวยงามครับ ที่ชอบมากสุดก็ โคมไฟ ภาพแรกเลยครับ ขอบคุณ คุณ Vintage Dress Story ครับที่เอามาแบ่งปัน
@to_kitty รูปวินเทจตัวแม่ที่คุณ to_kitty เอามาแบ่งบันให้ชม เราก็ชอบเค้ามากเช่นกันค่ะ สังเกตุว่าแต่งออกมาแต่ละชุดนี่มีชีวิตชีวามากมาย^^ @Nakderntang คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์กับคำสาปฟาโรห์คือคนละคนกันค่ะ คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์ชื่อ อ.ริโยโกะ อิเคดะ ส่วนคนเขียนคำสาปฟาโรห์คือ อ. ชิเอโกะ โฮโซกาว่า แต่สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือเนื้อเรื่องจะดำเนินในยุคประวัติศาสตร์อันชวนฝัน จับต้องไม่ได้ แต่เราก็อินซะ... เราเองก็คิดเหมือนกันว่า 2 เรื่องนี้ลายเส้นจะสไตล์เดียวกันเลย จริงๆแล้วมีการ์ตูนอีกเรื่องหนึ่งอยากแนะนำค่ะ เรื่องสงครามกับความรัก(ในรูปประกอปจะเป็นฉบับพิมพ์ยุคแรกๆใช้ชื่อว่ารักอลเวง) ของอ.ยามาโตะ วากิ ลายเส้นนี่ให้อารมณ์เดียวกันเป๊ะๆ แถมเรื่องราวยังเกิดช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อีกตั้งหาก เสื้อผ้าของนางเอกและเหล่าบรรดาตัวการ์ตูนผู้หญิงนี่ขอบอกว่าวินเทจกันสุดๆค่ะ(เขียนไปเขียนมาออกไปทางแนะนำการ์ตูนซะงั้น ตั้งกรุ็ปใหม่ขึ้นมาเลยดีมั้ยนี่ > < ) @itasian แบบในรูปนี่ถือเป็นโคมไฟในฝันเลยค่ะ อิอิ ชอบมากที่สุดตรงที่มีดอกกุหลาบสีหวานๆ แต่จริงๆแล้วคำว่าวินเทจยังมีอะไรที่ลึกซึ้งกว่านี้อีกแยะค่ะ ที่เราเขียนออกมานี้ยังบ่งบอกความเป็นวินเทจได้ไม่ถึงแก่นเลย เพียงแต่แบ่งบันว่าทำไม่ถึงหลงรักสไตล์วินเทจจากประสบการณ์ส่วนตัวเท่านั้นเอง ก็ดีใจที่เพื่อนๆกันชอบนะคะ
Originally Posted by Vintage Dress Story @Nakderntang คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์กับคำสาปฟาโรห์คือคนละคนกันค่ะ คนเขียนเรื่องกุหลาบแวร์ซายส์ชื่อ อ.ริโยโกะ อิเคดะ ส่วนคนเขียนคำสาปฟาโรห์คือ อ. ชิเอโกะ โฮโซกาว่า แต่สิ่งเดียวที่เหมือนกันคือเนื้อเรื่องจะดำเนินในยุคประวัติศาสตร์อันชวนฝัน จับต้องไม่ได้ แต่เราก็อินซะ... เราเองก็คิดเหมือนกันว่า 2 เรื่องนี้ลายเส้นจะสไตล์เดียวกันเลย จริงๆแล้วมีการ์ตูนอีกเรื่องหนึ่งอยากแนะนำค่ะ เรื่องสงครามกับความรัก(ในรูปประกอปจะเป็นฉบับพิมพ์ยุคแรกๆใช้ชื่อว่ารักอลเวง) ของอ.ยามาโตะ วากิ ลายเส้นนี่ให้อารมณ์เดียวกันเป๊ะๆ แถมเรื่องราวยังเกิดช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 อีกตั้งหาก เสื้อผ้าของนางเอกและเหล่าบรรดาตัวการ์ตูนผู้หญิงนี่ขอบอกว่าวินเทจกันสุดๆค่ะ(เขียนไปเขียนมาออกไปทางแนะนำการ์ตูนซะงั้น ตั้งกรุ็ปใหม่ขึ้นมาเลยดีมั้ยนี่ > < ) ขอบคุณนะคะสำหรับความรู้ เรื่องนักเขียน และแนะนำการ์ตูนให้อีกด้วย สงสัยอ่ะค่ะว่า "รูปวินเทจตัวแม่" เนี่ย คนในรูปเขาเป็นใครเหรอคะ???
สวัสดีค่ะ ^^ วินเทจตัวแม่ นี่ ลองเข้าไปชม บล๊อค ของเค้าได้เลยนะคะ http://www.theblackapple.typepad.com/somegirlswander/ ตอนนี้ วินเทจฝรั่ง เกาหลี ญี่ปุ่น เราเข้าไปชมการแต่งตัวรวมถึงเรื่องอื่นๆ แต่ละคนน่ารักมาก เด๋ว กลับบ้าน จะนำลิ้งที่เชฟไว้มาลงให้ชมนะคะ
ปล อ่านเรื่องคำสาปฟาโรห์เหมือนกันค่ะ ชอบแครอล กับเมมฟิส มากกกกก แต่ เฮ้อออออ มันมีเล่มจบรึยังล่ะเนี่ยคะ????
Originally Posted by to_kitty สวัสดีค่ะ ^^ วินเทจตัวแม่ นี่ ลองเข้าไปชม บล๊อค ของเค้าได้เลยนะคะ http://www.theblackapple.typepad.com/somegirlswander/ ตอนนี้ วินเทจฝรั่ง เกาหลี ญี่ปุ่น เราเข้าไปชมการแต่งตัวรวมถึงเรื่องอื่นๆ แต่ละคนน่ารักมาก เด๋ว กลับบ้าน จะนำลิ้งที่เชฟไว้มาลงให้ชมนะคะ ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณที่เข้ามาให้ความรู้นะครับ พอดีแบบว่าก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่า และยังดูไม่ออกชัดว่าเป็นยัง พอเข้ามาอ่านได้ความรู้เยอะขึ้นเลยครับ
แบ่งบันบล็อควินเทจตัวแม่อีกคนที่เราชื่นชอบค่ะ http://vixenvintage.blogspot.com/ ไซส์อวบๆเหมือนกันเลย แต่ไม่เป็นอุปสรรคในการแต่งตัวแต่อย่างใด เข้าไปชมแล้วจะรู้ค่ะ @iDnOuSe4 ขอบคุณที่เข้ามาคุยกันค่ะ^^ @to_kitty คำสาปฟาโรห์ท่าทางคงยังไม่จบเร็วๆนี้มั้งคะ แบบถ้าเราเป็นคนเขียนนะคงหาทางลงที่จะเขียนของบทสรุปของทุกอย่างไม่เจอ ผูกเรื่องไว้เย้อะเยอะ เราสังเกตุว่าพวกเล่มต้นๆประมาณ 1-5(เล่มใหญ่) เนื้อเรื่องยังโรแมนติค ประมาณว่าเน้นความรักที่ฟาโรห์ที่มีให้แครอลซะมากมาย น่าหมั้นไส้ เอ้ย.. น่าติดตามกว่าพวกเล่มปัจจุปันซึ่งดูเหมือนออกทะเลไปมากเลย
ขอแอบบอกว่าเพิ่งเข้าใจคำว่าวินเทจมากขึ้นก็จากกระทู้นี้ล่ะค่ะูู^^ ขอบคุณนะคะ ชอบสไตล์วินเทจเหมือนกัน เห็นแล้วสวย หวาน ละมุนๆ และเห็นด้วยค่ะว่า เสื้อผ้า ข้าวของเครื่องใช้ ออกมาปราณีต สวยงาม ส่วนเหตุผลของตัวเองที่ชอบ...หาไม่เจอ แต่ชอบเหตุผลของคุณเจ้าของกระทู้อ่ะค่ะูู^^
@Bookerian มั่นใจว่าคงมีสาวๆชอบวินเทจด้วยเหตุผลเดียวกับเราๆเยอะค่ะ
เข้า ไปดู ตามลิงค์ ที่คุณ to_kitty ให้ไว้อีกรอบ ชอบเรื่องราวที่อยู่ใน แนววินเทจ ค่ะ ดูแล้ว รู้สึก เห็นเรื่องราวในวัยเด็ก เลยอยากนำภาพมาฝากให้ได้ระลึกย้อนหลังกันค่ะ คิดว่า เด็กผู้หญิง หลายคน คงเคยได้เล่นกัน จำได้ว่า ซื้อมาเล่นกับพี่สาวและเพื่อน สมัยประถมค่ะ...เชิญชมค่ะ ขอบคุณภาพจาก http://www.theblackapple.typepad.com/somegirlswander/(โดยคุณ to_kitty) ขอบคุณภาพจาก http://topicstock.pantip.com/siam/to.../F6544772.html ในยุค 1950s ตุ๊กตากระดาษยอดนิยม คือตุ๊กตาวาดจากดาราดังของฮอลลีวู้ด พร้อมเสื้อผ้าสวยงาม ตัวนี้กลายเป็นของหายากของนักสะสมไปแล้ว ตุ๊กตากระดาษเอลิซาเบธ เทเลอร์ค่ะ ขอบคุณ ข้อมูลและภาพประกอบจากกระทู้ คุณ เทาชมพู ใน http://www.vcharkarn.com/vcafe/12647 รู้สึกเหมือนได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้งไหมคะ??? ^^
@ คุณ Nakderntang เห็นรูปแล้วนึกถึงตอนสมัยประถมแล้วต่อแถว ซื้อหนังสือสตรีสารสำหรับเด็กเล่มละ 5 บาท ที่ปกหลังจะมีตุ๊กตากระดาษคล้ายๆในรูปที่เอามาลงค่ะ^^ รู้อายุกันเลยทีเดียว 55