คิดไว้นานมากแล้ว ตั้งใจจะบริจาคอวัยวะก่อนจะจากโลกนี้ไปเหมือนกันค่ะ
ได้ดูหนังเรื่อง Seven Pounds แล้วชอบมาก ๆ ค่ะ ซึ้งกินใจมาก
อยากให้ทุกคนได้ดูเรื่องนี้จัง ประทับใจมาก ท้ายเรื่องร้องไห้ไม่หยุดเลยอะค่ะ
Printable View
คิดไว้นานมากแล้ว ตั้งใจจะบริจาคอวัยวะก่อนจะจากโลกนี้ไปเหมือนกันค่ะ
ได้ดูหนังเรื่อง Seven Pounds แล้วชอบมาก ๆ ค่ะ ซึ้งกินใจมาก
อยากให้ทุกคนได้ดูเรื่องนี้จัง ประทับใจมาก ท้ายเรื่องร้องไห้ไม่หยุดเลยอะค่ะ
จะหยุดทำงาน และอยู่กะครอบครัว ให้แม่ทำอาหารให้กินทุกมื้อ ทำทุกอย่างที่อยากทำ แต่>>>> ถ้าไม่ตายตามที่คิด ทีนี้ละได้ตายทั้งเป็นแน่ๆ
เคยเข้าเวบอะไรไม่รู้ คำนวณวันตาย เค้าบอกว่าเราจะตายปี 2060 ก็รอๆอยู่เหมือนกันค่ะ
ก็พยายามทำวันนี้ให้ดีที่สุดนะ live for today .. live to the fullest
แต่ที่รู้แน่ๆอยู่อย่างนึงก็คือ ก่อนจะตาย ต้องหยุดหายใจก่อน อิอิอิ
ก่อนตายจะเขียนพิันัยกรรม
เอาสมุดบัญชีมาให้แม่หมดทุกเล่ม
แล้วก็สวดมนต์ไหว้พระ ภาวนา ขออโหสิกรรมให้กับเจ้ากรรมนายเวร
่บอกลาทุกๆคน
คิดและจำแต่สิ่งที่สวยงามที่เกิดมาในชีวิตค่ะ
เกือบลืมไป บริจาคร่างกายไว้ที่สภากาชาดแล้วค่ะ
ก็ไปบอกรักพ่อแม่ และ คนที่เรารัก และคนที่รักเรา
ที่สำคัญจะเอาเงินไปบริจาค ค่ะ
คงใช้ทุกลมหาที่เหลือกับคนที่เรารัก
......
มาเชียร์ให้ทำค่าน้องแจน พี่ทำแบบคุณ asiaticia เลย บริจาคอวัยวะทุกส่วนของร่างกาย หากตายแล้วยังใช้ประโยชน์กับคนอื่นได้ แต่ถ้าไม่ได้แล้วหรือใช้ได้บางส่วนแล้วที่เหลือก็ให้เป็นอาจารย์ใหญ่ บริจาคที่ศิริราชค่ะ และก็บริจาคดวงตาที่สภากาชาดไทย บริจาคมาได้สิบกว่าปีแล้ว พกบัตรติดตัวอยู่ทุกวันนี้ ตอนทำรู้สึกดีมาก ๆ และตั้งใจมาก ๆ ด้วย แต่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ไทย เคยคุยกับสามีว่าเราบริจาคร่างกายกับดวงตาไว้แบบนี้นะ ไม่รู้ถ้าเกิดอะไรขึ้นที่นี่จะทำยังไง หรือว่าต้องหาองค์กรที่รับบริจาคที่นี่เหมือนกัน จะได้ไม่ยุ่งยากในการส่งกลับไทย
ส่วนเรื่องถ้ารู้ว่าต้องตาย คงจะขึ้นอยู่กับว่า เหลือเวลามีชีวิตอยู่นานแค่ไหนด้วยค่ะ ถ้าระยะเวลาไม่นาน คงจะไม่คิดมากและแพ็คกระเป๋าพาลูกกลับไทยไปใช้ชีวิตที่เหลือกับพ่อและแม่ คงจะเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุดสำหรับช่วงชีวิตก่อนตายแล้วค่ะ
คิดว่าคงไม่ไปไหนไกลบ้าน ไม่ทำอะไรมาก แต่ถ้าช่วงเวลานั้นอยู่ใกล้คนที่บ้าน สิ่งแรกที่คิดจะทำก็คงกราบพ่อแม่ขอโทดกับทุกสิ่งที่เคยล่วงเกินท่านโดยไม่ได้ตั้งใจค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็แล้วแต่สถานการณ์ แต่ก็จะอยู่กับคนที่บ้าน เท่านั้นค่ะ คนนอกก็คือคนนอก แหะๆ:D
ช่วงสุดท้ายของชีวิต คงจะอยู่กับคนในครอบครัว พ่อแม่ น้องๆ และสามี
บอกความรู้สึกทุกสิ่งทุกอย่างเพื่อให้พวกเขาคิดถึงเราตลอดไปค่ะ