ติดตามเรื่องราวก่อนหน้านี้ได้ที่
[บ้านรับฟัง]คุณเคยมีเรื่องความรักที่อยากระบายไหม? ตอนที่ 1
[บ้านรับฟัง]คุณเคยมีเรื่องความรักที่อยากระบายไหม? ตอนที่ 2
[บ้านรับฟัง]คุณเคยมีเรื่องความรักที่อยากระบายไหม? ตอนที่ 3
หายหน้าหายตาไปนานจนผมคิดว่าหลายคนคงคิดว่าผมจะไม่มาเขียนต่อแล้วสินะครับเนี่ย
ต้องขอโทษด้วยจริงๆ พอดีช่วงนี้ต้องรับผิดชอบหลายเรื่อง เลยทำให้ต้องจัดลำดับความสำคัญกันยกใหญ่
วันนี้ 30 กันยายน เวลา 23.58 น.
ณ ห้องหนึ่งในหอพัก หลังจากทำความสะอาดกรงหนูกับซักผ้าเรียบร้อย ก็ถึงเวลากดปุ่ม Power บน Notebook และ Login เข้าสู่โลก Internet และแน่นอน เพื่อเข้ามาบอกเล่าเรื่องราวความรักต่อจากครั้งที่แล้ว
ครับ ก่อนอื่นต้องขอบคุณ
คุณ IAm ที่เข้าตอบนะครับ
คุณ bookerian ที่เข้ามาสื่อสารในมุมมองของผู้หญิงนะครับ
และคนที่เข้ามาอ่านทุกคน ที่ไม่ได้กล่าวถึงด้วยนะครับ
แต่ในตอนนั้น การการะทำของผม (ไม่ใช้คำว่า ผู้ชายดีกว่า เดี๋ยวหาว่าเหมารวม แต่ไม่ได้แปลว่าผมไม่เป็น ผู้ชายนะครับ ฮา ^___^) คือ สงสัย ตั้งคำถาม และติดอยู่กับคำถามนั้น คือ [COLOR="Green)"]ทำไม[/COLOR] และคำถามนั้นแบ่งความคิดผมเป็นสองทางคือ "ปล่อย" กับ "รอ"
แล้วคุณคิดว่าผมจะเลือกอะไร
..
..
ฮาๆ พอครับครั้งนี้ไม่ได้ปล่อยให้ตอบดีกว่า เดี่ยวได้ทิ้งกันไว้อีกนาน
ตอนนั้นผมเลือกที่จะ "รอ" โดยหาเหตุผลไม่ได้ว่า "ทำไม" ทั้งๆ ที่ก็มีเพื่อนผู้ชายหลายคน บอกให้ปล่อย บางทีผมก็ลองทำบ้างโดยให้หัวคิดว่าให้ "เลิก"
แต่ผมซื่อสัตย์กับความรู้สึกของตัวเอง ดังนั้น ผมจึงรู้สึกว่า "ทำไม่ได้" ที่จะเลิกคิด และหาทำตอบไม่ได้ว่า "ทำไม"
ช่วงเวลาในระหว่าง รอ ผมจึงพิจารณาย้อนกลับไปถึงการกระทำทุกอย่างที่ได้ทำ ว่าได้ทำ และไม่ได้ทำ อะไรไปบ้าง
จนเวลาล่วงเลยมาถึง หนึ่งอาทิตย์ก่อนที่เขาจะกลับมาถึงประเทศไทย
ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้อยู่เลยครับ
มันตื่นเต้นเหมือนเวลาก่อนเข้า "บ้านผีสิง" ใช่ๆ ความรู้สึกนั้นเลย
ประมาณว่ารู้ว่าข้างในมันน่ากลัว แต่ก็อยากเข้าไปกลับ เพื่อที่จะได้กลับออกมาแล้วจะได้ไม่กลัว งง ฮาๆ
หนึ่งอาทิตย์ก่อนหน้าที่เขาจะกลับมา ผมตัดสินใจทำตามสัญญาก่อนที่เขาจะไป และในช่วงที่เข้าไปว่าจะทำอะไรให้เขาบ้าง (ไม่บอกละกัน เก็บเอาไว้ให้ตื่นเต้น ฮาๆ)
จนเมื่อถึงวันที่เขากลับมา.....
..
ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ ^______^