เฮ้อ ไม่เคยเห็นข่าวใครถูกทำร้ายแล้วรู้สึกเฉยๆเท่าครั้งนี้มาก่อนเลย แถมในใจมันกึ่งดีใจ สะใจ ปนสมเพช เวทนา ความรู้สึกผสมปนเปกันไปอย่างบอกไม่ถูก
แต่ลึกๆแล้ว อยากให้เขามีชีวิตรอดค่ะ แบบรับรู้ คิดได้เฉยๆ แต่ขยับไม่ได้ อะไรประมาณนี้ คงไม่บาปมากไปเนาะ
ว้าย ตายแล้วไปลบออกก่อนดีกว่า signature เดี๋ยวเสียชื่อครูบาอาจารย์หมด ขอโทษนะคะอาจารย์ทางธรรม บ้านเมืองกลับไปสงบน่าอยู่เหมือนเดิมเมื่อไหร่จะกลับเข้าไปกล่อมเกลาจิตใจใหม่ หุๆๆๆๆ